I Kronik 17
1 Kiedy Dawid zamieszkał w swoim domu, powiedział do proroka Natana: Oto mieszkam w domu cedrowym, a arka przymierza PANA pod zasłonami.
David chu ama inpia ana umlai in Themgao Nathan chu akou in akom a hitin asei e, “Keimala Cedar thing a kisa innom tah a kacheng in, ahivang in Pakai kitepna thingkong vang chu ponbuh a kisa mai mai noi a ana kikoi in ahi.”
2 Natan powiedział do Dawida: Uczyń wszystko, co jest w twoim sercu, gdyż Bóg jest z tobą.
Nathan in adonbut in, “Nalung a um nagel chan chu bollin ajeh chu Pathen in naumpi nai.”
3 Lecz tej samej nocy doszło do Natana słowo Boże, mówiące:
Ahivang in, hicheni jantah chun Pathen in Nathan kom a anasei e,
4 Idź i powiedz mojemu słudze Dawidowi: Tak mówi PAN: Nie ty zbudujesz mi dom, w którym zamieszkam.
“Chenlang kasohpa David kom a gahiltan nangma hi keima umna ding munsem ding chu nahipoi’tin ana sei e.”
5 Nie mieszkałem bowiem w żadnym domu od dnia, w którym wyprowadziłem synów Izraela, aż do dziś, ale przechodziłem z namiotu do namiotu i z przybytku [do przybytku].
Keiman Egypt gam a kon Israel te kahin pui doh nikho apat tunigei in ka insung a kacheng kha hih laiye, Hiti chun ponbuh a kisong houbuh munkhat a kon mun chom chom a kana ki chon le jin ahi.
6 Wszędzie, gdziekolwiek chodziłem z całym Izraelem, czy powiedziałem do któregoś z sędziów Izraela, którym nakazałem paść mój lud: Dlaczego nie zbudowaliście mi domu cedrowego?
Keiman Israel mite toh kilhon khom ding le kamite kelngoi ching a pang lamkai ho kom a jong Cedar thing a kisa in eisah pih diu in jong kana sei kha hyh e.
7 Teraz więc tak powiesz mojemu słudze Dawidowi: Tak mówi PAN zastępów: Ja wziąłem ciebie z owczarni od chodzenia za trzodą, abyś był dowódcą nad moim ludem Izraelem.
Tun nangma chen lang kalhachapa David kom a hitin gasei tan, “Van Pakai thanei chungnung in hitin aphong doh e, keiman nangma hi hamhing lah a kelngoi ching a napan na’a kon kapuidoh a kami Israel te chung a lamkai dia kapan sah ding nahi, ati.
8 I byłem z tobą wszędzie, dokądkolwiek chodziłeś, wytraciłem przed tobą wszystkich twoich wrogów i uczyniłem twoje imię jak imię wielkich [ludzi], którzy są na ziemi.
Chule keiman nangma nache namun jousea kalhonpi jing a, nangma masang a namelmate jouse jong kasuh gam jeng ding leiset chung a mi minthang ho bang a namin kakithan sah ding ahi.
9 Ustanowię miejsce dla swego ludu Izraela i zasadzę go [tam], i będzie mieszkał na swoim miejscu, i nie poruszy się więcej ani już nie będą go gnębić synowie nieprawości jak dawniej;
Chule kamite Israel te ding a achen nadiu munjong kapeh ding dettah a lungmongsel a cheng uva koiman jong asuh ling thei loudiu ahi. Namdang ten jong masang a banga asuh mang kit loudiu ahi.
10 Od czasu, kiedy ustanowiłem sędziów nad swoim ludem Izraela, i ujarzmię wszystkich twoich wrogów. Oznajmiam ci też, że PAN zbuduje ci dom.
Keiman aphat dungjui a kamite Israel te chung a Lamkai vaihom ding kapan sah jing ding chule namel mateu aboncha kasuh gam ding chuche kal a jong Pakai in naleng gam sung u phatthei aboh ding ahi.
11 Gdy się wypełnią twoje dni i będziesz musiał odejść do swoich ojców, wzbudzę po tobie twego potomka, który będzie spośród twoich synów, i utwierdzę jego królestwo.
Nahinkho abei nung a napu napate kom a dia nache nungteng jong le keiman nadalhah nason nachilhah te lah a nachapate khat pen kadopsang ding ahi chule aleng gam jong lentah a kaphudoh peh ding ahi.
12 On zbuduje mi dom i utwierdzę jego tron na wieki.
Amapa chun keima ding a houin khat eisah peh ding chule keiman alenggam laltouna chu aitih chan a kaphudet jing ding ahi.
13 Ja będę mu ojcem, a on będzie mi synem. Nie cofnę od niego swojego miłosierdzia, jak je cofnąłem od [tego], który był przed tobą.
Hiche mipa ding a chu keima hi apa kahi a ama chu kachapa hiding ahi. Nangma masang a mipa chung a kangailutna kana lahdoh bang a, ama chung a hi kanung lah doh lou ding ahi.
14 Ustanowię go w moim domu i w moim królestwie na wieki, jego tron będzie utwierdzony na wieki.
Keiman ama kainsung a le kagamsung a leng a kapan sah ding chule alenggam laltou na chu atonsot geiya kaphudet pih a longlouva umjing ding ahi,” ati.
15 Zgodnie z tymi wszystkimi słowami i zgodnie z całym tym widzeniem, tak mówił Natan do Dawida.
Hiti chun Nathan ahung kile in Pakai in amusah thil hojouse chu David kom a ahung seipeh tan ahi.
16 Przyszedł więc król Dawid, usiadł przed PANEM i powiedział: Kim ja jestem, PANIE Boże, i czym [jest] mój dom, że doprowadziłeś mnie dotąd?
Chuin David alut in Pakai angsung a atao vin hitin asei e, “O Pakai Pathen keima hi koi kahi a chule kainsung mite hi ipi hija hichan gei a neihin pui peh jing u ham?
17 Lecz i to było jeszcze mało w twoich oczach, Boże, gdyż złożyłeś też obietnicę o domu swego sługi na daleką przyszłość i wejrzałeś na mnie jak na człowieka wysokiego stanu, PANIE Boże.
Tun thil hicheng jouse kal val in jong O Pathen, nalhachapa keima khunung a insung thudol khanggui sotpi hunglhung ding jong neisei doh pih in ahi.
18 Co więcej [może] ci [powiedzieć] Dawid za taką chwałę [okazaną] twemu słudze? Ty bowiem znasz swego sługę.
Hitabang a nalhachapa neijabol na hi nangma kom a ipi kasei be nahlai ding ham, nalhachapa keima itobang kahi la neihet soh kei ahitai.
19 PANIE, przez wzgląd na swego sługę i według swego serca uczyniłeś te wszystkie wielkie rzeczy, dając poznać te wszystkie wspaniałe sprawy.
Nalhachapa keima neigel khoh najal le nalungel lam tah bang in kachung a thil loupi tampi mite muthei jin nabol doh in ahi,
20 PANIE, nie ma nikogo podobnego do ciebie i nie ma Boga oprócz ciebie według wszystkiego, co słyszeliśmy na własne uszy.
O Pakai, nang tabang koima dang aumpoi, nangma tabang Pathen dang jong kanei pouve,
21 I czy jest taki naród na ziemi, jak twój lud Izrael, dla którego Bóg wyruszył, aby [go] sobie wykupić jako swój lud, a przez to uczynić swoje imię wielkim i straszliwym, wypędzając narody przed swoim ludem, który wykupiłeś z Egiptu?
Nami Israel nam mite tabang leisetna koidang um am? O Pathen, nangma tah in namite asoh chan nagam a kon in nana huhdoh jeh in namin akithang in ahi, nangman thil kidang tah nabol in namite masang a ding ho jong nana del jam in ahi.
22 Uczyniłeś bowiem twój lud Izraela swoim ludem na wieki i ty, PANIE, stałeś się jego Bogiem.
Nangman Israel mite chu nangma mite dih tah mong in nana lheng doh in Pakai nangma chu a Pathen u nahitan ahi,
23 Teraz więc, PANIE, niech słowo, które wypowiedziałeś o swoim słudze i o jego domu, będzie utwierdzone na wieki i uczyń, jak powiedziałeś.
O Pakai tunvang keima nalhacha kahitai, keima le ka insungmi chung chang thua nakitepna bang in bol jeng tan chule hiche kitepna hi aitih chan a ding hita hen.
24 Niech stanie się tak, aby twoje imię było uwielbione na wieki, aby mówiono: PAN zastępów, Bóg Izraela, jest Bogiem nad Izraelem; niech dom Dawida, twego sługi, będzie utwierdzony przed tobą.
Nangma min kiphut doh henlang mijousen tonsot'in jana pecheh hen chule Pakai thanei chungnung pen Israel Pathen chu Israel Pathen ahi mong e tia kisei ding, nalhachapa David insung jeng jong nangma angsung a phudet a um ding ahi.
25 Ty bowiem, mój Boże, objawiłeś swemu słudze, że zbudujesz mu dom. Dlatego twój sługa ośmielił się modlić przed tobą.
O ka Pathen keima hi nangma ang a ngamtah a hungtao a kahi, ajeh chu nalhachapa keima hi ka in ding neisah peh a lenggam khat neitundoh peh ding chu kicheh tah in neimu sah tai.
26 A teraz, PANIE, ty jesteś Bogiem i obiecałeś takie dobro swemu słudze.
O Pakai nangma bou Pathen nahi chule hitabang thilpha tampihi nalhachapa kei ding in kitepna nanei e.
27 Racz więc błogosławić dom swego sługi, aby trwał na wieki przed tobą. [Co] bowiem ty, PANIE, błogosławisz, będzie błogosławione na wieki.
Tunjong nalhachapa insung phatthei naboh a hichu nalhachapa a ding a aitih gei a nangma masang a umjing ding ahi. Ajeh chu O Pakai nangma phathei boh chu ipi hijong le phattheiboh chang jing ding ahi.
