I Kronik 16
1 A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.
I kad donesoše kovèeg Božji, namjestiše ga usred šatora, koji mu razape David; i prinesoše žrtve paljenice i žrtve zahvalne pred Bogom.
2 A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA.
Potom prinesavši David žrtve paljenice i žrtve zahvalne, blagoslovi narod u ime Gospodnje.
3 I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku [wina].
I razdade svijem Izrailjcima, i ljudima i ženama, svakom po jedan hljeb i komad mesa i vrè vina.
4 Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili [go], i dziękowali PANU, Bogu Izraela:
Potom postavi pred kovèegom Gospodnjim sluge izmeðu Levita da pominju i slave i hvale Gospoda Boga Izrailjeva:
5 Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela [do gry] na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach;
Asafa poglavara, a drugoga za njim Zahariju, i Jeila i Semiramota i Jehila i Matatiju i Elijava i Venaju i Ovid-Edoma; i Jeilo udaraše u psaltire i gusle, a Asaf u kimvale,
6 A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby [stali] nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.
A Venaja i Jazilo sveštenici bijahu jednako s trubama pred kovèegom zavjeta Gospodnjega.
7 Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA [tym psalmem]:
U taj dan naredi David prvi put da hvale Gospoda Asaf i braæa njegova:
8 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Hvalite Gospoda; glasite ime njegovo; javljajte po narodima djela njegova.
9 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Pjevajte mu, slavite ga, kazujte sva èudesa njegova.
10 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA.
Hvalite se svetijem imenom njegovijem; neka se veseli srce onijeh koji traže Gospoda.
11 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Tražite Gospoda i silu njegovu; tražite lice njegovo bez prestanka.
12 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.
Pamtite èudesa njegova, koja je uèinio, znake njegove i sudove usta njegovijeh.
13 Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
Sjeme Izrailjevo sluge su njegove, sinovi Jakovljevi izbrani njegovi.
14 On [jest] PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.
On je Gospod Bog naš, po svoj su zemlji sudovi njegovi.
15 Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
Pamtite uvijek zavjet njegov, rijeè koju je dao na tisuæu koljena.
16 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
Što je zavjetovao Avramu i za što se kleo Isaku,
17 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;
To je postavio Jakovu za zakon i Izrailju za zavjet vjeèni,
18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
Govoreæi: tebi æu dati zemlju Hanansku u našljedni dio.
19 Kiedy było was niewielu, [byliście] nieliczni i obcy w niej.
Tada vas još bijaše malo na broj, bijaše vas malo, i bijaste došljaci.
20 I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
Iðahu od naroda do naroda, i iz jednoga carstva k drugomu plemenu.
21 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc];
Ne dade nikomu da im naudi, i karaše za njih careve:
22 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
Ne dirajte u pomazanike moje, i prorocima mojim ne èinite zla.
23 Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.
Pjevaj Gospodu, sva zemljo! javljajte od dana na dan spasenje njegovo.
24 Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła;
Kazujte po narodima slavu njegovu, po svijem plemenima èudesa njegova.
25 Wielki bowiem [jest] PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;
Jer je velik Gospod i valja ga hvaliti veoma; strašniji je od svijeh bogova.
26 Gdyż wszyscy bogowie narodów [są] bożkami, a PAN uczynił niebiosa.
Jer su svi bogovi u naroda ništa; a Gospod je nebesa stvorio.
27 Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.
Slava je i velièanstvo pred njim, sila i radost u stanu njegovu.
28 Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.
Dajte Gospodu, plemena narodna, dajte Gospodu slavu i èast.
29 Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.
Dajte Gospodu slavu prema imenu njegovu, nosite dare i idite preda nj, poklonite se Gospodu u svetoj krasoti.
30 Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.
Strepi pred njim, sva zemljo; zato je vasiljena tvrda i neæe se pomjestiti.
31 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje!
Nek se vesele nebesa i zemlja se raduje; i neka govore po narodima: Gospod caruje.
32 Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co [jest] na nich.
Neka pljeska more i što je u njemu; neka skaèe polje i sve što je na njemu.
33 Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię.
Tada neka se raduju drveta šumska pred Gospodom, jer ide da sudi zemlji.
34 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Hvalite Gospoda, jer je dobar, jer je dovijeka milost njegova.
35 I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
I recite: spasi nas, Bože spasenja našega, i skupi nas i izbavi nas od naroda da slavimo sveto ime tvoje, da se hvalimo tvojom slavom.
36 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.
Blagosloven Gospod Bog Izrailjev od vijeka i do vijeka. Tada sav narod reèe: amin; i hvališe Gospoda.
37 I [Dawid] zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;
I ostavi ondje pred kovèegom zavjeta Gospodnjega Asafa i braæu njegovu da služe pred kovèegom bez prestanka kao što treba od dana na dan,
38 Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę [uczynił] odźwiernymi.
I Ovid-Edoma i braæu njegovu, šezdeset i osam, Ovid-Edoma sina Jedutunova i Osu, da budu vratari;
39 Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie;
A Sadoka sveštenika i braæu njegovu sveštenike pred šatorom Gospodnjim na visini u Gavaonu,
40 Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi;
Da prinose žrtve paljenice Gospodu na oltaru za žrtve paljenice bez prestanka jutrom i veèerom, i da èine sve što je napisano u zakonu Gospodnjem što je zapovjedio Izrailju,
41 A z nimi [pozostawił] Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
I s njima Emana i Jedutuna i druge izabrane, koji biše poimence imenovani da hvale Gospoda, jer je dovijeka milost njegova,
42 I u nich, u Hemana i Jedutuna, [pozostawił] trąby i cymbały dla grających na tych i na [innych] instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna [byli] odźwiernymi.
S njima Emana i Jedutuna, da trube u trube i udaraju u kimvale i u druge sprave muzièke Bogu; a sinove Jedutunove da budu vratari.
43 Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.
Potom se razide sav narod, svak svojoj kuæi, a David se vrati da blagoslovi dom svoj.
