< I Kronik 16 >
1 A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.
Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi quod tetenderat ei David: et obtulerunt holocausta et pacifica coram Deo.
2 A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA.
Cumque complesset David offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.
3 I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku [wina].
Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem, tortam panis, et partem assæ carnis bubalæ, et frixam oleo similam.
4 Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili [go], i dziękowali PANU, Bogu Izraela:
Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum ejus, et glorificarent atque laudarent Dominum Deum Israël:
5 Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela [do gry] na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach;
Asaph principem, et secundum ejus Zachariam: porro Jahiel, et Semiramoth, et Jehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom: Jehiel super organa psalterii et lyras: Asaph autem ut cymbalis personaret:
6 A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby [stali] nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.
Banaiam vero et Jaziel sacerdotes canere tuba jugiter coram arca fœderis Domini.
7 Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA [tym psalmem]:
In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph et fratres ejus:
8 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.
[Confitemini Domino, et invocate nomen ejus: notas facite in populis adinventiones ejus.
9 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Cantate ei, et psallite ei, et narrate omnia mirabilia ejus.
10 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA.
Laudate nomen sanctum ejus: lætetur cor quærentium Dominum.
11 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Quærite Dominum, et virtutem ejus: quærite faciem ejus semper.
12 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.
Recordamini mirabilium ejus quæ fecit; signorum illius, et judiciorum oris ejus,
13 Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
semen Israël servi ejus, filii Jacob electi ejus.
14 On [jest] PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.
Ipse Dominus Deus noster: in universa terra judicia ejus.
15 Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
Recordamini in sempiternum pacti ejus: sermonis quem præcepit in mille generationes,
16 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
quem pepigit cum Abraham, et juramenti illius cum Isaac.
17 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;
Et constituit illud Jacob in præceptum, et Israël in pactum sempiternum,
18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
dicens: Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ:
19 Kiedy było was niewielu, [byliście] nieliczni i obcy w niej.
cum essent pauci numero, parvi et coloni ejus.
20 I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
21 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc];
Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.
22 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.
23 Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.
Cantate Domino omnis terra; annuntiate ex die in diem salutare ejus:
24 Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła;
narrate in gentibus gloriam ejus; in cunctis populis mirabilia ejus.
25 Wielki bowiem [jest] PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;
Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis, et horribilis super omnes deos.
26 Gdyż wszyscy bogowie narodów [są] bożkami, a PAN uczynił niebiosa.
Omnes enim dii populorum idola: Dominus autem cælos fecit.
27 Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.
Confessio et magnificentia coram eo: fortitudo et gaudium in loco ejus.
28 Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.
Afferte Domino, familiæ populorum: afferte Domino gloriam et imperium.
29 Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.
Date Domino gloriam; nomini ejus levate sacrificium, et venite in conspectu ejus: et adorate Dominum in decore sancto.
30 Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.
Commoveatur a facie ejus omnis terra: ipse enim fundavit orbem immobilem.
31 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje!
Lætentur cæli, et exultet terra, et dicant in nationibus: Dominus regnavit.
32 Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co [jest] na nich.
Tonet mare et plenitudo ejus; exultent agri, et omnia quæ in eis sunt.
33 Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię.
Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino: quia venit judicare terram.
34 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Confitemini Domino, quoniam bonus: quoniam in æternum misericordia ejus.
35 I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
Et dicite: Salva nos, Deus salvator noster, et congrega nos, et erue de gentibus: ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.
36 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.
Benedictus Dominus Deus Israël, ab æterno usque in æternum.] Et dicat omnis populo: Amen, et hymnum Domino.
37 I [Dawid] zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;
Reliquit itaque ibi coram arca fœderis Domini Asaph et fratres ejus, ut ministrarent in conspectu arcæ jugiter per singulos dies, et vices suas.
38 Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę [uczynił] odźwiernymi.
Porro Obededom, et fratres ejus sexaginta octo: et Obededom filium Idithun, et Hosa, constituit janitores;
39 Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie;
Sadoc autem sacerdotem, et fratres ejus sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso quod erat in Gabaon,
40 Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi;
ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis jugiter, mane et vespere, juxta omnia quæ scripta sunt in lege Domini, quam præcepit Israëli.
41 A z nimi [pozostawił] Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino, quoniam in æternum misericordia ejus.
42 I u nich, u Hemana i Jedutuna, [pozostawił] trąby i cymbały dla grających na tych i na [innych] instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna [byli] odźwiernymi.
Heman quoque et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala et omnia musicorum organa ad canendum Deo: filios autem Idithun fecit esse portarios.
43 Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.
Reversusque est omnis populus in domum suam: et David, ut benediceret etiam domui suæ.