< I Kronik 16 >

1 A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.
Und als sie die Lade Gottes hineinbrachten, setzten sie dieselbe mitten in das Zelt, welches David für sie aufgerichtet hatte; und sie opferten Brandopfer und Dankopfer vor Gott.
2 A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA.
Und nachdem David die Brandopfer und Dankopfer vollbracht hatte, segnete er das Volk im Namen des HERRN
3 I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku [wina].
und teilte aus an jedermann in Israel, an Männer und Weiber, je einen Laib Brot, einen Trauben [kuchen] und einen Rosinenkuchen.
4 Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili [go], i dziękowali PANU, Bogu Izraela:
Und er bestellte etliche Leviten zu Dienern vor der Lade des HERRN und daß sie preiseten, dankten und den HERRN, den Gott Israels, lobten:
5 Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela [do gry] na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach;
nämlich Asaph als ersten, Sacharja als zweiten; nach ihm Jehiel, Semiramot, Jechiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom und Jehiel, mit Psaltern und Harfen; Asaph aber, um mit Zimbeln laut zu spielen,
6 A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby [stali] nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.
die Priester Benaja und Jehasiel aber mit Trompeten allezeit vor der Lade des Bundes Gottes.
7 Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA [tym psalmem]:
Zu derselben Zeit ließ David vor allem dem HERRN danken durch Asaph und seine Brüder:
8 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Danket dem HERRN, ruft seinen Namen an, tut seine Taten kund unter den Völkern!
9 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Singet ihm, lobsinget ihm, redet von allen seinen Wundern!
10 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA.
Rühmet euch seines heiligen Namens! Es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen.
11 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Angesicht allezeit.
12 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.
Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunderzeichen und der Urteilssprüche seines Mundes!
13 Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
Ihr, der Same Israels, seines Dieners, ihr Kinder Jakobs, seine Auserwählten!
14 On [jest] PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.
Er, der HERR, ist unser Gott; seine Rechte gelten im ganzen Land.
15 Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
Gedenket ewig an seinen Bund, an das Wort, welches er geboten hat auf tausend Geschlechter hin;
16 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
an den Bund, den er gemacht hat mit Abraham, und an seinen Eid mit Isaak.
17 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;
Und er stellte ihn Jakob zur Satzung, Israel zum ewigen Bund und sprach:
18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
Ich will dir das Land Kanaan geben, das Los eures Erbteils,
19 Kiedy było was niewielu, [byliście] nieliczni i obcy w niej.
da ihr noch zu zählen waret, gar wenige und Fremdlinge darin.
20 I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
Und sie zogen von einer Nation zur andern und von einem Königreich zum andern Volk.
21 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc];
Er erlaubte keinem Menschen, sie zu beleidigen, und strafte Könige um ihretwillen:
22 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!
23 Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.
Singet dem HERRN, alle Lande; verkündigt Tag für Tag sein Heil!
24 Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła;
Erzählet seine Herrlichkeit unter den Heiden und seine Wunderwerke unter allen Völkern!
25 Wielki bowiem [jest] PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;
Denn groß ist der HERR und hochgelobt, furchtbar ist er über alle Götter!
26 Gdyż wszyscy bogowie narodów [są] bożkami, a PAN uczynił niebiosa.
Denn alle Götter der Völker sind Götzen; aber der HERR hat den Himmel gemacht.
27 Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.
Glanz und Pracht sind vor ihm, Macht und Freude ist an seinem Ort.
28 Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.
Gebet dem HERRN, ihr Geschlechter der Völker, gebet dem HERRN Ehre und Macht!
29 Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.
Gebet dem HERRN die Ehre seines Namens, bringet Gaben und kommt vor ihn! Betet an den HERRN in heiligem Schmuck!
30 Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.
Erzittert vor ihm, alle Lande! Hat er doch den Erdkreis gefestigt, daß er nicht wankt!
31 Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje!
Es freuen sich die Himmel, und die Erde juble, und unter den Nationen soll man sagen: der HERR herrscht!
32 Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co [jest] na nich.
Es brause das Meer und was es erfüllt! Es frohlocke das Feld und alles, was darauf ist!
33 Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię.
Alsdann sollen alle Bäume des Waldes jauchzen vor dem Angesichte des HERRN, wenn er kommt, die Erde zu richten!
34 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, denn seine Gnade währet ewiglich!
35 I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
Und sprechet: Hilf uns, o Gott unsres Heils, und sammle uns und errette uns von den Heiden, daß wir deinem heiligen Namen danken und deines Lobes uns rühmen!
36 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.
Gelobt sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sagte: Amen! Und: Lob sei dem HERRN!
37 I [Dawid] zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;
Also ließ er Asaph und seine Brüder daselbst vor der Lade des Bundes des HERRN, um allezeit vor der Lade zu dienen, Tag für Tag;
38 Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę [uczynił] odźwiernymi.
und Obed-Edom und seine achtundsechzig Brüder, Obed-Edom, den Sohn Jedutuns, und Chosa, als Torhüter;
39 Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie;
aber den Priester Zadok und seine Brüder, die Priester, ließ er vor der Wohnung des HERRN auf der Höhe zu Gibeon,
40 Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi;
damit sie dem HERRN täglich Brandopfer darbrächten auf dem Brandopferaltar, morgens und abends, und zwar nach allem, was geschrieben steht im Gesetz des HERRN, was er Israel geboten hat;
41 A z nimi [pozostawił] Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
und mit ihnen Heman und Jedutun und die übrigen Auserlesenen, welche mit Namen bezeichnet wurden, dem HERRN zu danken, daß seine Güte ewig währt.
42 I u nich, u Hemana i Jedutuna, [pozostawił] trąby i cymbały dla grających na tych i na [innych] instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna [byli] odźwiernymi.
Und mit ihnen, [mit] Heman und Jedutun, Trompeten und Zimbeln für die, welche laut spielten, und Instrumente für die Lieder Gottes; aber die Söhne Jedutuns waren für das Tor [bestimmt].
43 Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.
Da ging alles Volk hin, ein jeder in sein Haus; und auch David wandte sich, sein Haus zu segnen.

< I Kronik 16 >