Zachariasza 6
1 Potem obróciwszy się podniosłem oczu swych i ujrzałem, a oto cztery wozy wychodziły z pośrodku dwóch gór, a góry one były góry miedziane.
Et je me retournai, et je levai mes yeux, et je vis; et voilà quatre quadriges sortant du milieu de deux montagnes, et les montagnes étaient des montagnes d’airain.
2 W pierwszym wozie były konie rydze, a w drugim wozie konie wrone (kare):
Au premier quadrige étaient des chevaux roux, et au second quadrige des chevaux noirs;
3 W trzecim wozie konie białe, a w czwartym wozie były konie strokate, a wszystkie mocne.
Au troisième quadrige, des chevaux blancs, et au quatrième quadrige, des chevaux mouchetés et forts.
4 Tedy odpowiadając rzekłem do Anioła, który mówił zemną: Co to jest, Panie mój?
Et je pris la parole, et je dis à l’ange qui parlait en moi: Qu’est ceci, mon Seigneur?
5 I odpowiedział Anioł a rzekł do mnie: Te są cztery wiatry niebieskie, wychodzące z miejsca, gdzie stały, przed panującym nad wszystką ziemią.
Et l’ange répondit et me dit: Ce sont les quatre vents du ciel, qui sortent pour se présenter devant le Dominateur de toute la terre.
6 Konie wrone zaprzężone wychodzą do ziemi północnej, a białe wychodzą za nimi, strokate zaś wychodzą do ziemi południowej.
Les chevaux noirs, qui étaient au second quadrige, allaient vers la terre de l’aquilon; et les blancs allèrent après eux; et les mouchetés sortirent vers la terre du midi.
7 Te tedy mocne konie wyszedłszy chciały iść, aby obeszły ziemię; tedy rzekł: Idźcie, a obejdźcie ziemię! I obeszły ziemię.
Mais ceux qui étaient les plus forts sortaient et cherchaient à aller et à courir par toute la terre. Et l’ange dit: Allez, parcourez la terre; et ils parcoururent la terre.
8 A zawoławszy mię rzekł do mnie, mówiąc: Oto te, które wyszły do ziemi północnej, uspokoiły ducha mego w ziemi północnej.
Et il m’appela, et me parla, disant: Voilà que ceux qui sortent vers la terre de l’aquilon ont apaisé mon esprit dans la terre de l’aquilon.
9 I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:
Et la parole du Seigneur me fut adressée, disant:
10 Weźmij od tych, co byli pojmani od Cheldajego i od Tobijasza, i od Jedajasza; (a ty przyjdziesz tegoż dnia, i wnijdziesz do domu Josyjasza, syna Sofonijaszowego) którzy idą z Babilonu;
Prends de la transmigration, de Holdaï, de Tobie, et d’Idaïa leurs dons, et tu viendras, toi, en ce jour-là, et tu entreras dans la maison de Josias, fils de Sophonias, qui sont revenus de Babylone.
11 Weźmij, mówię, srebro i złoto, a uczyń korony, a włóż je na głowę Jesuego, syna Jozedekowego, kapłana najwyższego.
Et tu prendras de l’or et de l’argent, et tu en feras des couronnes, et tu les poseras sur la tête de Jésus, fils de Josédec, le grand-prêtre.
12 I rzecz do niego, mówiąc: Tak powiada Pan zastępów, mówiąc: Oto mąż, którego imię jest Latorośl, który z miejsca swego wyrośnie, ten wystawi kościół Panu.
Et tu lui parleras, en disant: VOILÀ L’HOMME, ORIENT EST SON NOM; et il germera de lui-même, et bâtira un temple au Seigneur.
13 Bo ten ma wystawić kościół Panu, ten zaś przyniesie sławę, i siedzieć i panować będzie na stolicy swojej, i będzie kapłanem na stolicy swojej, a rada pokoju będzie między nimi obiema.
Et lui-même construira un temple au Seigneur; et lui-même portera la gloire, et il s’assiéra, et dominera sur son trône; le prêtre aussi sera sur son trône, et un conseil de paix sera entre eux deux.
14 A te korony zostaną Chelemowi, i Tobijaszowi, i Jedajaszowi, i Chenowi, synowi Sofonijaszowemu, na pamiątkę w kościele Pańskim.
Et les couronnes seront pour Hélem, et Tobie, et Idaïa, et Hem, fils de Sophonias, un souvenir dans le temple du Seigneur.
15 Bo dalecy przyjdą, a będą budować kościół Pański; i dowiecie się, że Pan zastępów posłał mię do was; a to się stanie, jeźli pilnie słuchać będziecie głosu Pana, Boga swego.
Et ceux qui sont au loin viendront, et bâtiront dans le temple du Seigneur; et vous saurez que le Dieu des armées m’a envoyé vers vous. Or, ceci aura lieu, si vous écoutez fidèlement la voix du Seigneur votre Dieu.
