Zachariasza 4
1 Potem nawrócił się Anioł, który mówił zemną, i obudził mię, jako gdy kto budzony bywa ze snu swego;
To naah kai khae lokthui van kami loe amlaem moe, iip kami pathawk baktih toengah, kai to ang pathawk.
2 I rzekł do mnie: Cóż widzisz? I rzekłem: Widzę, a oto świecznik wszystek złoty, a czasza na wierzchu jego, i siedm lamp jego na nim, siedm też nalewek do onych siedmiu lamp, które są na wierzchu jego;
Anih mah, Timaw na hnuk? tiah ang naa. Kai mah, ka khet naah, a nuiah hmai im kaom, sui hoi sak ih hmaithawk paanghaih tung sarihto, a nuiah hmai im sarihto hoi hmaithawk hmai sarihto:
3 Dwie też oliwy przytem, jedna po prawej stronie czaszy, a druga po lewej stronie jej.
hmai im taeng bantang bangah maeto, banqoi bangah maeto kaom, Olive thing hnetto ka hnuk, tiah ka naa.
4 Tedy odpowiadając rzekłem do Anioła, który mówił zemną, mówiąc: Cóż to jest, panie mój?
Kai hoi lokpae van kami khaeah, Ka angraeng, hae hmuennawk loe tih thuih koehhaih ih maw? tiah ka naa.
5 I odpowiedział Anioł, który mówił zemną, i rzekł mi: Izaż nie wiesz, co to jest? I rzekłem: Nie wiem, panie mój!
Kai hoi lokpae van kami mah kai khaeah, Hae hmuennawk loe tih thuih koehhaih ih maw, tito na panoek ai maw? tiah ang naa. Kai mah, Ka panoek ai, angraeng, tiah ka naa.
6 Tedy odpowiadając rzekł do mnie, mówiąc: Toć jest słowo Pańskie do Zorobabela mówiące: Nie wojskiem ani siłą stanie się to, ale duchem moim, mówi Pan zastępów.
To pongah anih mah kai khaeah, Zerubabel khaeah angzo Angraeng ih lok loe hae tiah oh; hae hmuen loe thacakhaih hoiah om ai, sak thaihaih hoiah doeh om ai, ka Muithla rang hoiah ni om tih, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah thuih.
7 Cóżeś ty jest, o góro wielka! przeciwko Zorobabelowi? Równina; bo on wywiedzie kamień główny z głośnym okrzykiem: Łaska, łaska nad nim.
Aw kalen pui mae nang loe tiah maw na oh? Nang loe Zerubabel hma ah tangtling ah na om tih: tahmenhaih, tahmenhaih, tiah hanghaih hoiah lokpui koek im takii ih thlung to anih mah sin tih, tiah ang naa.
8 I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:
To naah Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
9 Ręce Zorobabelowe założyły dom ten, i ręce jego dokonają go; a dowiesz się, że Pan zastępów posłał mię do was.
hae im loe Zerubbabel ih ban hoiah sak amtong boeh, a ban hoiah ni sak pacoengah om tih: to naah misatuh kaminawk ih Angraeng mah, nangcae khaeah kai ang patoeh, tito na panoek o tih.
10 Bo któżby wzgardził dniem małych początków? ponieważ się weselą, patrząc na ten kamień, to jest, na prawidło w ręce Zorobabelowej, na te siedm oczów Pańskich przechodzących wszystkę ziemię.
Hae hmuen tetta patoek kami loe mi maw? Hae sarihtonawk mah Zerubabel ban ih tahhaih qui to hnuk o naah anghoe o tih; to sarihtonawk loe Angraeng ih mik ah oh o, to miknawk loe ahnuk ahma long pum ah caeh o.
11 Tedy odpowiadając rzekłem mu: Cóż są te dwie oliwy po prawej stronie tego świecznika, i po lewej stronie jego?
To naah kai mah anih khaeah, Hmaithawk paaanghaih bantang bang hoi banqoi bangah kaom Olive thing hnetto loe tih thuih koehhaih ih maw? tiah ka dueng.
12 Znowu odpowiadając rzekłem mu: Cóż są te dwie oliwki, które są między dwoma rurkami złotemi, które z siebie złoto wylewają?
To pacoengah anih khaeah, Sui moithawk hmaitui paekhaih sui tuicawn hnetto taengah kaom Olive thing tanghang hnetto loe tih thuih koehhaih ih maw? tiah ka dueng let bae.
13 Tedy rzekł do mnie, mówiąc: Izali nie wiesz, co to jest? Rzekłem: Nie wiem, Panie mój.
Anih mah kai khaeah, Hae hmuennawk thuih koehhaih to na panoek ai maw? tiah ang naa. Kai mah, Ka panoek ai, angraeng, tiah ka naa.
14 I rzekł: Teć są one dwie oliwy, które są u Panującego na wszystkiej ziemi.
To pongah anih mah, Hae hnik loe long pum ukkung Angraeng taengah kangdoe, situi nok ih kami hnik ni, tiah ang naa.
