Zachariasza 11
1 Otwórz, Libanie! wrota swe, niech pożre ogień cedry twoje.
Lebanon nang loh na thohkhaih ong lamtah, na lamphai te hmai loh hlawp saeh.
2 Rozkwil się jodło! bo upadł cedr, bo wielmożni spustoszeni są; kwilcie dęby Basańskie, bo wycięty jest las ogrodzony.
Lamphai loh a cungku dongah hmaical khaw rhung saeh. Bashan thingnu aka khuet khaw rhoelrha uh dongah rhung laeh saeh. Duup kah thingding a cakrhuet te bung coeng.
3 Głos narzekania pasterzy słyszany jest, iż zburzona jest wielmożność ich; głos ryku lwiąt, iż zburzona jest pycha Jordanu.
A bu a rhoelrha pah dongah boiva aka dawn kah rhungol olthang mah, Jordan kah hoemdamnah a rhoelrha pah dongah sathuengca kah kawknah ol rhoe mah.
4 Tak mówi Pan, Bóg mój: Paś owce na rzeź zgotowane;
Kai kah Pathen Yahweh loh he ni a thui. Ngawnnah dongkah boiva te luem sak laeh.
5 Które dzierżawcy ich zabijają, a nie bywają obwinieni, i owszem, sprzedawający je mówią: Błogosławiony Pan, żeśmy się zbogacili, a którzy je pasą, nie mają litości nad niemi.
Amih kah a ngawn a lai uh dae a boe uh moenih. Amih aka yoi tah BOEIPA te a uem uh tih, “Ka boei,” a ti uh. Te dongah amih aka dawn long khaw amih te lungma ti pawh.
6 Przetoż nie sfolguję więcej obywatelom tej ziemi, mówi Pan; bo oto Ja podam tych ludzi każdego w rękę bliźniego jego, i w rękę króla ich, i potrą ziemię, a nie wyrwie jej z rąk ich.
Te dongah diklai khosa rhoek soah lungma ka ti voel moenih. He tah BOEIPA kah olphong ni. Kai loh hlang te ka yan coeng. Hlang boeih he a hui kut dongah, a manghai kut dongah ka tloeng. Te vaengah khohmuen te a soek uh akhaw amih kut lamloh ka huul mahpawh.
7 Bom pasł owce zgotowane na rzeź, was, mówię, o nędzne owce! i wziąwszy sobie dwie laski, jednęm nazwał Uciechą, a drugąm nazwał Związujących, a pasłem one owce.
Boiva he a mang a daeng tangkhuet dongah ngawnnah kah boiva te ka luem puei. Kamah loh conghol panit ka loh tih pakhat te mueithen ka sui, pakhat te cabol ka sui tih boiva te ka luem puei.
8 I zgładziłem trzech pasterzy w jednym miesiącu; ale utęskniła sobie dusza moja z nimi, przeto, że dusza ich brzydziła się mną.
Hla khat ah boiva aka dawn pathum ka thup. Amih taengah ka hinglu pawn tih amih hinglu long khaw kai he n'tuei.
9 Rzekłem tedy: Nie będęć was pasł; co zdycha, niech zdechnie, a co ma być wygładzone, niech będzie wygładzone, a które pozostaną, niech pożera mięso jedna drugiej.
Te phoeiah, “Nangmih te kan luem puei mahpawh. Aka duek te duek saeh lamtah aka pat tah pat mai saeh. A sueng khaw huta loh a hui kah a saa te ca ngawn saeh,” ka ti.
10 Przetoż wziąwszy laskę moję Uciechy, porąbałem ją, wzruszywszy przymierze moje, którem postanowił z tym wszystkim ludem.
Te phoeiah kamah kah conghol mueithen te ka loh tih ka paipi aka phae taengah ka khaem pah. Te kah te pilnam boeih neh ka saii.
11 A dnia onego, gdy wzruszone było, pewnie poznali nędzni z trzody, którzy się na mię oglądali, że to słowo Pańskie.
Te khohnin ah a phae coeng. Te dongah boiva mang aka daeng sak loh kai aka ngaithuen BOEIPA kah ol ni tila a ming uh van.
12 Bom rzekł do nich: Jeźli to jest dobre w oczach waszych, dajcie zapłatę moję, a jeźli nie, zaniechajcież; tedy odważyli zapłatę moję trzydzieści srebrników.
Te phoeiah amih te, “Na mik dongah a then mak atah ka thapang m'pae uh lamtah a then pawt atah paa uh,” ka ti nah. Te dongah ka thapang tangka sawmthum han sang uh.
13 Zatem rzekł Pan do mnie: Porzuć je przed garncarza; zacnaż to zapłata, którąm jest od nich tak drogo oszacowany! Wziąłem tedy trzydzieści srebrników, a porzuciłem je w domu Pańskim przed garncarza.
Te vaengah BOEIPA loh kai te, “Umponah tangpueng tah amsai hamla voeih pah,” a ti. Amih taeng lamkah tah ka kueinah dongah tangka sawmthum ka khuen tih BOEIPA im kah imsa taengah ka voeih pah.
14 Potem porąbałem laskę moję drugą Związujących, wzruszywszy braterstwo między Judą i między Izraelem.
Te phoeiah Judah laklo neh Israel laklo kah pacaboeina te paa sak hamla kamah kah conghol pabae, cabol te ka khaem.
15 I rzekł Pan do mnie: Weźmij sobie jeszcze oręż pasterza głupiego.
Te phoeiah BOEIPA loh kai taengah, “Tu dawn ang kah hnopai te namah loh koep loh pah.
16 Bo oto Ja wzbudzę pasterza w tej ziemi, który nie będzie obłąkanych nawiedzał, ani będzie jagniątek szukał, złamanego też leczyć, i tego, co ustanie, nosić nie będzie; ale mięso tłustych jeść będzie, a kopyta ich postrąca.
Khohmuen ah tu aka dawn ka thoh coeng ne. Aka ving khaw tae pawt vetih a ca khaw toem mahpawh, aka khaem khaw toi mahpawh, aka pai khaw cangbam mahpawh. Tedae a saa toitup te a caak vetih a khomae a maeng pah ni.
17 Biada pasterzowi niepożytecznemu, który opuszcza trzodę! miecz nad ramieniem jego i nad prawem okiem jego; ramię jego cale uschnie, a prawe oko jego cale zaćmione będzie.
Anunae, a honghi la aka dawn tih boiva aka hnoo aih. A ban neh a bantang mik dongah cunghang tlaeh ni. A ban te koh la koh saeh lamtah a bantang mik hmang la hmang saeh,” a ti.
