Tytusa 3

1 Napominaj ich, aby zwierzchnościom i przełożeństwom poddanymi i posłusznymi byli, i aby do każdego dobrego uczynku gotowymi byli;

தே யதா² தே³ஸா²தி⁴பாநாம்’ ஸா²ஸகாநாஞ்ச நிக்⁴நா ஆஜ்ஞாக்³ராஹிண்ஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மை ஸத்கர்ம்மணே ஸுஸஜ்ஜாஸ்²ச ப⁴வேயு​:

2 Nikogo nie lżyli, byli niezwadliwymi, ale układnymi, okazując wszelką skromność przeciwko wszystkim ludziom.

கமபி ந நிந்தே³யு ர்நிவ்விரோதி⁴ந​: க்ஷாந்தாஸ்²ச ப⁴வேயு​: ஸர்வ்வாந் ப்ரதி ச பூர்ணம்’ ம்ரு’து³த்வம்’ ப்ரகாஸ²யேயுஸ்²சேதி தாந் ஆதி³ஸ²|

3 Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

யத​: பூர்வ்வம்’ வயமபி நிர்ப்³போ³தா⁴ அநாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப்⁴ராந்தா நாநாபி⁴லாஷாணாம்’ ஸுகா²நாஞ்ச தா³ஸேயா து³ஷ்டத்வேர்ஷ்யாசாரிணோ க்⁴ரு’ணிதா​: பரஸ்பரம்’ த்³வேஷிணஸ்²சாப⁴வாம​: |

4 Ale gdy się okazała dobrotliwość i miłość ku ludziom zbawiciela naszego, Boga,

கிந்த்வஸ்மாகம்’ த்ராதுரீஸ்²வரஸ்ய யா த³யா மர்த்த்யாநாம்’ ப்ரதி ச யா ப்ரீதிஸ்தஸ்யா​: ப்ராது³ர்பா⁴வே ஜாதே

5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które byśmy my czynili, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego,

வயம் ஆத்மக்ரு’தேப்⁴யோ த⁴ர்ம்மகர்ம்மப்⁴யஸ்தந்நஹி கிந்து தஸ்ய க்ரு’பாத​: புநர்ஜந்மரூபேண ப்ரக்ஷாலநேந ப்ரவித்ரஸ்யாத்மநோ நூதநீகரணேந ச தஸ்மாத் பரித்ராணாம்’ ப்ராப்தா​:

6 Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, zbawiciela naszego,

ஸ சாஸ்மாகம்’ த்ராத்ரா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநாஸ்மது³பரி தம் ஆத்மாநம்’ ப்ரசுரத்வேந வ்ரு’ஷ்டவாந்|

7 Abyśmy usprawiedliwieni będąc łaską jego, stali się dziedzicami według nadziei żywota wiecznego. (aiōnios g166)

இத்த²ம்’ வயம்’ தஸ்யாநுக்³ரஹேண ஸபுண்யீபூ⁴ய ப்ரத்யாஸ²யாநந்தஜீவநஸ்யாதி⁴காரிணோ ஜாதா​: | (aiōnios g166)

8 Wiernać to mowa; a chcę, abyś ty to twierdził, aby się starali, jakoby w dobrych uczynkach przodkowali, którzy uwierzyli Bogu.

வாக்யமேதத்³ விஸ்²வஸநீயம் அதோ ஹேதோரீஸ்²வரே யே விஸ்²வஸிதவந்தஸ்தே யதா² ஸத்கர்ம்மாண்யநுதிஷ்டே²யுஸ்ததா² தாந் த்³ரு’ட⁴ம் ஆஜ்ஞாபயேதி மமாபி⁴மதம்’| தாந்யேவோத்தமாநி மாநவேப்⁴ய​: ப²லதா³நி ச ப⁴வந்தி|

9 A te rzeczy są dobre i ludziom pożyteczne; a głupich gadek i wyliczania rodzajów, i sporów, i swarów zakonnych pohamuj; albowiem są niepożyteczne i próżne.

மூடே⁴ப்⁴ய​: ப்ரஸ்²நவம்’ஸா²வலிவிவாதே³ப்⁴யோ வ்யவஸ்தா²யா விதண்டா³ப்⁴யஸ்²ச நிவர்த்தஸ்வ யதஸ்தா நிஷ்ப²லா அநர்த²காஸ்²ச ப⁴வந்தி|

10 Człowieka heretyka po pierwszem i wtórem napominaniu strzeż się,

யோ ஜநோ பி³பி⁴த்ஸுஸ்தம் ஏகவாரம்’ த்³விர்வ்வா ப்ரபோ³த்⁴ய தூ³ரீகுரு,

11 Wiedząc, iż takowy jest wywrócony i grzeszy, będąc sam własnym sądem swoim osądzony.

யதஸ்தாத்³ரு’ஸோ² ஜநோ விபத²கா³மீ பாபிஷ்ட² ஆத்மதோ³ஷகஸ்²ச ப⁴வதீதி த்வயா ஜ்ஞாயதாம்’|

12 Gdy poślę do ciebie Artemana albo Tychyka, staraj się, abyś do mnie przyszedł do Nikopolim; bom tam postanowił zimować.

யதா³ஹம் ஆர்த்திமாம்’ துகி²கம்’ வா தவ ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிஷ்யாமி ததா³ த்வம்’ நீகபலௌ மம ஸமீபம் ஆக³ந்தும்’ யதஸ்வ யதஸ்தத்ரைவாஹம்’ ஸீ²தகாலம்’ யாபயிதும்’ மதிம் அகார்ஷம்’|

13 Zenasa nauczonego w zakonie i Apollona pilnie odprowadź, aby im na niczem nie schodziło.

வ்யவஸ்தா²பக​: ஸீநா ஆபல்லுஸ்²சைதயோ​: கஸ்யாப்யபா⁴வோ யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ தௌ யத்நேந த்வயா விஸ்ரு’ஜ்யேதாம்’|

14 A niech się uczą i nasi w dobrych uczynkach przodkować, gdzie tego potrzeba, żeby nie byli nieużytecznymi.

அபரம் அஸ்மதீ³யலோகா யந்நிஷ்ப²லா ந ப⁴வேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ ப்ரயோஜநீயோபகாராயா ஸத்கர்ம்மாண்யநுஷ்டா²தும்’ ஸி²க்ஷந்தாம்’|

15 Pozdrawiają cię, którzy są ze mną wszyscy. Pozdrów tych, którzy nas miłują w wierze. Łaska Boża niech będzie ze wszystkimi wami. Amen.

மம ஸங்கி³ந​: ஸவ்வே த்வாம்’ நமஸ்குர்வ்வதே| யே விஸ்²வாஸாத்³ அஸ்மாஸு ப்ரீயந்தே தாந் நமஸ்குரு; ஸர்வ்வேஷு யுஷ்மாஸ்வநுக்³ரஹோ பூ⁴யாத்| ஆமேந்|