Tytusa 2
1 A ty mów co należy na zdrową naukę.
Aniatachu, nangma'n chu chongrin adik vai kêng ni minchu ngêt rang.
2 Starcy, aby byli trzeźwi, poważni, roztropni, zdrowi w wierze, w miłości, w cierpliwości.
Putarngei chu hangvanga oma, roijêkthei, le indînthei; taksônna diktak dôn mi, lungkham, le tuongdierna dôn mi ni rangin minchu ngei sabak roh.
3 Także i stare niewiasty niech chodzą w ubiorze przystojnym, jako przystoi świętym; niech nie będą potwarliwe, nie kochające się w wielu wina, poczciwych rzeczy nauczające;
Ma angdên han pitarngei khom an nupang nunchan rieta, ringnun inthienga om rangin minchu ngei roh. Mi êro ngâi le ju suok nitet no rese ngei. Asa ngêt hah minchu rese ngei,
4 Aby młodych pań rozumu uczyły, jakoby mężów swoich i dziatki miłować miały,
nuvengte avâng uol ngei hah an lômpa le an nâingei lungkham rang, ti rilminchu theina rangin,
5 A były roztropne, czyste, domu pilne, dobrotliwe, mężom swym poddane, aby słowo Boże nie było bluźnione.
indîntheina le inthârna, le insûng cherêlnu satak, an lômpangei chong nuoia omngei, hanke tutên Pathien chongngei misîr minsiet noni ngei.
6 Młodzieńców także napominaj, aby byli trzeźwi;
Ma angdên han ruothartengei khom indînthei rangin mohôk ngei roh.
7 We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę,
Nangma vâng chu neinun nâma nunchan minenna satak ni ni ngêt rang. Ni minchuna ngei han khom miritomtak le takintâitakin tho roh.
8 Słowo zdrowe, nienaganione, aby ten, kto by się sprzeciwił, zawstydzić się musiał, nie mając nic, co by o was miał złego mówić.
Chongbâi thum tak, dem theiloi chong hah mang roh, hanke na râlngei han ei chungroia ite asie ti rang dôn noni ngeia, inzak an tih.
9 Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając,
Suokngei chu an pungei rachamtakin om rang le neinunnâma an pungei râiminsân rang ani. An pungei an makhal ngei rang reng nimaka,
10 W niczem nie oszukując, ale we wszystkiem wierność uprzejmą pokazując, aby naukę zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili.
an pungei neinun khom an muruk rang nimak. Manêkin chu, an satna le an taksônomna minlang tit ngêt rangin minchu ngei roh, hanke mi Sanminringpu ei Pathien minchuna roi luttie hih an sinthona nâma an minlang rang ani.
11 Albowiem okazała się łaska Boża, zbawienna wszystkim ludziom,
Mi nâmin sanminringna an man theina rangin Pathien moroina hah minlang ani.
12 Ćwicząca nas, abyśmy odrzekłszy się niepobożności i świeckich pożądliwości, trzeźwie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, (aiōn g165)
Ma moroina han, Pathien minlut jôtloi le rammuol ôinangei mâkraka, hi rammuola hin indîntaka om le diktak le Pathien minlut jôta ringnun mang rangin mi rila, (aiōn g165)
13 Oczekując onej błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa;
ei lei ngâk ei Pathien roiinpuitak le Sanminringpu Jisua Khrista chôiminsânga, a juong inlâr rang satvur Nikhuo ei sabei anghan.
14 Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladujący dobrych uczynków.
Ama nanâkin eini rangin ânpêka, phuoloinangei nâm renga mi mojôka, male ama ata tatak vai ni rangin mi minthienga, sin sa tho rangin mi nuom tatak ani.
15 To mów i napominaj, i strofuj ze wszelką powagą; żaden tobą niechaj nie gardzi.
Ma neinunngei hih minchu ngei inla, no chong rangâi ngei hah na rachamneina nâm mangin mohôk ngei inla, ngo ngei roh. Tutên nang enminnuoi no rese ngei.
