Tytusa 2
1 A ty mów co należy na zdrową naukę.
Tu autem loquere quæ decent sanam doctrinam:
2 Starcy, aby byli trzeźwi, poważni, roztropni, zdrowi w wierze, w miłości, w cierpliwości.
Senes ut sobrii sint, pudici, prudentes, sani in fide, in dilectione, in patientia:
3 Także i stare niewiasty niech chodzą w ubiorze przystojnym, jako przystoi świętym; niech nie będą potwarliwe, nie kochające się w wielu wina, poczciwych rzeczy nauczające;
Anus similiter in habitu sancto, non criminatrices, non multo vino servientes, bene docentes:
4 Aby młodych pań rozumu uczyły, jakoby mężów swoich i dziatki miłować miały,
ut prudentiam doceant adolescentulas, ut viros suos ament, filios suos diligant,
5 A były roztropne, czyste, domu pilne, dobrotliwe, mężom swym poddane, aby słowo Boże nie było bluźnione.
prudentes, castas, sobrias, domus curam habentes, benignas, subditas viris suis: ut non blasphemetur Verbum Dei.
6 Młodzieńców także napominaj, aby byli trzeźwi;
Iuvenes similiter hortare ut sobrii sint.
7 We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę,
In omnibus teipsum præbe exemplum bonorum operum, in doctrina, in integritate, in gravitate,
8 Słowo zdrowe, nienaganione, aby ten, kto by się sprzeciwił, zawstydzić się musiał, nie mając nic, co by o was miał złego mówić.
verbum sanum, irreprehensibile: ut is, qui ex adverso est, vereatur, nihil habens malum dicere de nobis:
9 Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając,
Servos dominis suis subditos esse, in omnibus placentes, non contradicentes,
10 W niczem nie oszukując, ale we wszystkiem wierność uprzejmą pokazując, aby naukę zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili.
non fraudantes, sed in omnibus fidem bonam ostendentes: ut doctrinam Salvatoris nostri Dei ornent in omnibus.
11 Albowiem okazała się łaska Boża, zbawienna wszystkim ludziom,
Apparuit enim gratia Dei Salvatoris nostri omnibus hominibus,
12 Ćwicząca nas, abyśmy odrzekłszy się niepobożności i świeckich pożądliwości, trzeźwie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, (aiōn g165)
erudiens nos, ut abnegantes impietatem, et sæcularia desideria: sobrie, et iuste, et pie vivamus in hoc sæculo, (aiōn g165)
13 Oczekując onej błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa;
expectantes beatam spem, et adventum gloriæ magni Dei, et Salvatoris nostri Iesu Christi:
14 Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladujący dobrych uczynków.
qui dedit semetipsum pro nobis, ut nos redimeret ab omni iniquitate, et mundaret sibi populum acceptabilem, sectatorem bonorum operum.
15 To mów i napominaj, i strofuj ze wszelką powagą; żaden tobą niechaj nie gardzi.
Hæc loquere, et exhortare, et argue cum omni imperio. Nemo te contemnat.
