Pieśń nad Pieśniami 1
1 Pieśń najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.
Høgsongen av Salomo.
2 Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.
«Han meg kysse med kyssar av sin munn. For din elsk han er betre enn vin.
3 Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.
Dine salvar angar so ljuvt, ein utrend salve er ditt namn. Difor held møyar dei elskar deg.»
4 Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.
«Drag meg etter deg. Og me spring. Kongen hev ført meg til sitt hus.» «Me vil fagnast og frygdast i deg. Me vil lova din kjærleik meir enn vin.» Med rette elskar dei deg.
5 Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.
«Eg er brun, men like vel væn, de Jerusalems døtter, som Kedars tjeld, som Salomos dørtjeld.
6 Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce. Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.
Sjå ikkje på at eg er so brun, at soli hev brent meg so. Mor sine søner harmast på meg, og meg sette til vingardsvakt. Eg hev ikkje vakta eigen gard.
7 Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?
Seg, du som leikar i min hug, kvar gjæter du no? Kvar held du middagskvild? Må eg sleppa på villa å ganga i hjordi til felagarn’ dine.»
8 Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.
«Um du ikkje det veit, du fagraste dros, du fylgje i drifti sitt spor og gjæt dine killingar fram der som hyrdingarn’ buderne hev.»
9 Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.
«Med folarn’ for Faraos vogn deg, min hugnad, eg liknar.
10 Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łańcuchami.
Di lekkjeprydde kinn er so væn, og din hals med perlor.
11 Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.
Lekkjor av gull skal du få med sylv-prikkar på.»
12 Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.
«Når kongen i laget sit sat, min narde han anga då.
13 Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.
Ein myrra-pung er min ven, som eg ber ved min barm.
14 Miły mój jest mi jako grono cyprowe na winnicach, w Engaddy.
Ein cyper blom-dusk er min ven meg i En-Gedis hagar.»
15 O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! oczy twoje jako oczy gołębicy.
«Å, kor du er fager, mi møy, kor du er fager! Dine augo er duvor.»
16 O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się.
«Å, kor du er fager, min ven, kor du er ljuv. Og vårt lægje er grønt.
17 Belki domów naszych są cedrowe, a stropy nasze jodłowe.
Cedrar er bjelkarn’ i vårt hus, cypressar er himling.»
