Pieśń nad Pieśniami 1
1 Pieśń najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.
Píseň nejpřednější z písní Šalomounových.
2 Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.
Ó by mne políbil políbením úst svých; nebo lepší jsou milosti tvé nežli víno.
3 Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.
Pro vůni masti tvé jsou výborné, mast rozlitá jméno tvé; protož tě mladice milují.
4 Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.
Táhniž mne, a poběhnem za tebou. Uvedltě mne král do pokojů svých, plésati a veseliti se v tobě budeme, a vychvalovati milosti tvé více než víno; upřímí milují tě.
5 Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.
Jsemť černá, ale milostná, ó dcery Jeruzalémské, tak jako stanové Cedarští, jako opony Šalomounovy.
6 Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce. Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.
Nehleďte na mne, žeť jsem snědá, nebo jsem obhořela od slunce. Synové matky mé rozpálivše se proti mně, postavili mne, abych ostříhala vinic, a vinice své nehlídala jsem.
7 Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?
Oznam mi ty, kteréhož miluje duše má, kde paseš? Kde dáváš odpočinutí o poledni? Nebo proč mám býti tak jako poběhlá při stádích tovaryšů tvých?
8 Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.
Jestliže nevíš, ó nejkrašší mezi ženami, vyjdi po šlepějích ovcí, a pas kozlátka svá podlé obydlí pastýřů.
9 Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.
Jízdě v vozích Faraonových připodobňuji tě, ó milostnice má.
10 Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łańcuchami.
Líce tvá okrášlena jsou ozdobami, a hrdlo tvé halžemi.
11 Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.
Ozdob zlatých naděláme tobě s proměnami stříbrnými.
12 Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.
Dotud, dokudž král stolí, nardus můj vydává vůni svou.
13 Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.
Svazček mirry jest mi milý můj, na prsech mých odpočívaje.
14 Miły mój jest mi jako grono cyprowe na winnicach, w Engaddy.
Milý můj jest mi hrozen cyprový na vinicích v Engadi.
15 O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! oczy twoje jako oczy gołębicy.
Aj, jak jsi ty krásná, přítelkyně má, aj, jak jsi krásná! Oči tvé jako holubičí.
16 O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się.
Aj, jak jsi ty krásný, milý můj, jak utěšený! I to lůže naše zelená se.
17 Belki domów naszych są cedrowe, a stropy nasze jodłowe.
Trámové domů našich jsou z cedrů, a pavlače naše z boroví.
