< Pieśń nad Pieśniami 4 >

1 O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja; o jakoś ty piękna! Oczy twoje jako oczy gołębicy między kędzierzami twemi; włosy twoje jako trzoda kóz, które widać na górze Galaad.
“Na dogolegei! Di da baligiliwane noga: i ba: sa! Dia si da dia odagi dedebosu abula baligadili, nenemegisa. Dia dialuma hinabo da goudi wa: i amo da Gilia: de agologa soagagala: ahoa agoane ououloba dabe ba: sa.
2 Zęby twoje jako stado owiec jednakich, gdy wychodzą z kąpieli, z których każda miewa po dwojgu, a niepłodnej niemasz między niemi.
Dia bese da sibi amo da hinabo waha dafoga: i amola dodofei agoane, folowaidafa ba: sa. Afae da hame gui ba: sa. Ilia huluane defele dadalei ba: sa.
3 Wargi twoje jako sznur karmazynowy, a wymowa twoja wdzięczna; skronie twoje między kędzierzami twemi są jako sztuka jabłka granatowego.
Dia lafi gadofo da yoi efe agoai gala. Di da sia: sea, amo da noga: idafa ba: sa. Dia ba: dia odagi dedebosu abula baligadili, da nenemegisa.
4 Szyja twoja jako wieża Dawidowa z obronami wystawiona, w której tysiąc tarczy wisi, i wszystka broń mocarzów.
Dia asogoa da Da: ibidi ea diasu gado gagagula heda: i agoane, ononoi amola hohona: boi ba: sa. Dia gisa: gisu ga: i da da: igene ga: su 1000 agoane legei ba: sa.
5 Obie piersi twoje jako dwoje bliźniąt sarnich, które się pasą między lilijami;
Dia dodo da ‘gasele dia’ ohe aduna lalelegei amo da ‘lili’ bugi ganodini ha: i nanebe agoai ba: sa.
6 Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły, wnijdę na górę myrry, i na pagórek kadzidła.
Na da gabusiga: ‘me’ agolo ganodini esalumu. Hahabe fo da fulabosea amola gasi da alalolesisia fawane yolesimu.
7 Wszystkaś ty jest piękna, przyjaciółko moja! a zmazy niemasz na tobie.
Na dogolegei! Di da noga: idafa ba: sa. Di da baligili noga: idafa.
8 Pójdziesz ze mną z Libanu, o oblubienico moja! ze mną z Libanu pójdziesz, a spojrzysz z wierzchu góry Amana, z wierzchu góry Sanir i Hermon, z jaskiń lwich, i z gór lampartowych.
Na uda! Ani Lebanone Goumi alelaloi amo fisili ahoa: di! Lebanonega ani ahoa: di! Amana Goumi da: iya gado amoga gudu sa: ima! Amola Sine Goumi amola Hemone Goumi (amoga laione wa: me amola lebade wa: me fi diala) amoga gudu sa: ima!
9 Ujęłaś serce moje, siostro moja, oblubienico moja! ujęłaś serce moje jednem okiem twojem, i jednym łańcuszkiem na szyi twojej.
Di da na dogolegei amola na uda! Dia siga ba: be amola dia gisa: gisu ga: i amo da fedege agoane, na dogo wamolai dagoi.
10 O jakoż są ucieszne miłości twoje, siostro moja! oblubienico moja! O jako daleko zacniejsze miłości twoje, niż wino, a wonność maści twoich nad wszystkie rzeczy wonne!
Na dogolegei amola na uda! Dia sasagesu hou da nama hahawane hamosa. Dia sasagesu hou da waini hano ea hedai baligisa. Dia gabusiga: da hedama: ne fodole nasu ea hedabe baligisa.
11 Plastrem miodu opływają wargi twoje, oblubienico moja! miód i mleko pod językiem twoim, a wonność szat twoich, jako wonność Libanu.
Na dogolegei! Agime hano ea heda da dia lafi gadofo da: iya diala. Dia gona: su da nama dodo maga: me amola agime hano agoai gala. Dia abula ga: i gabusiga: da Lebanone ea gabusiga: defele gala.
12 Ogrodem zamknionym jesteś, siostro moja, oblubienico moja! źródło zamknione, zdrój zapieczętowany.
Na dogolegei, na uda da muguniai ifabi amola gagoiga sisiga: i ifabi amola hisu nasu hano bubuga: su agoai gala.
13 Szczepki twoje są sadem jabłek granatowych z owocem wdzięcznym cyprysu i szpikanardu;
14 Szpikanardu, i szafranu, kasyi, i cynamonu, ze wszystkiemi drzewami kadzidło przynoszącemi! myrry, i aloesu, ze wszystkiemi osobliwemi rzeczami wonnemi.
Amogawi bugi liligi da noga: le heda: sa. Ilia da ‘bomegala: nidi’ bugi defele heda: sa. Amola amoga fage noga: idafa legei dialebe ba: sa. Amogawi, hedama: ne fodole nasu amola gabusiga: manoma hamosu bugi huluanedafa dialebe ba: sa. Amo da hena, nade, sa: falone, ga: lamase, sinamone, me, a:lou amola gabusiga: manoma hamosu bugi huluane.
15 O źródło ogrodne, zdroju wód żywych, które płyną z Libanu!
Ifabi hano soga: su da hano nawa: li amo Lebanone Goumi alelaloi amoga dalebe ba: sa.” Uda da amane sia: i,
16 Powstań wietrze północny, a przyjdź wietrze z południa, przewiej ogród mój; niech płyną wonności jego, niech przjdzie miły mój do ogrodu swego, a niech je rozkoszne owoce swoje.
“Ga (north) fo amo nedigima! Ga (south) fo amo na ifabia fulaboma! Hisi amo gabusiga: amoga nabalelesima! Na sasagesu dunu ea ifabia misa: ne amola amo ea fage legei noga: idafa moma: ne, logo doasima.”

< Pieśń nad Pieśniami 4 >