< Pieśń nad Pieśniami 3 >
1 Na łożu mojem w nocy szukałam tego, którego miłuje dusza moja; szukałam go, alem go nie znalazła.
Aqum ah ka palung ih tlangai to iihkhun nuiah ka pakrong; anih to ka pakrong, toe ka hnu ai.
2 Już tedy wstanę, a obieżę miasto; po rynkach i po ulicach będę szukać tego, którego miłuje dusza moja; szukałam go, alem go nie znalazła.
Vaihi kang thawk moe, vangpui thung ih loklamnawk ah kam kaeh han, ka palung ih tlangai to lampuinawk ah ka pakrong han, tiah ka thuih moe, ka pakrong, toe ka hnu ai.
3 Natrafili mię stróżowie, którzy chodzili po mieście; i spytałem: Widzieliżeście tego któego miłuje dusza moja?
Vangpui takui misatoep kaminawk mah kai ang hnuk o naah, ka palung ih tlangai to na hnuk o maw? tiah ka dueng.
4 A gdym maluczko odeszła od nich, zarazem znalazła tego, którego miłuje dusza moja. Uchwyciłam się go, a nie puszczę go, aż go wprowadzę do domu matki mojej, i do pokoju rodzicielki mojej.
Nihcae to ka poeng pacoengah, ka palung ih tlangai to ka hnuk; anih to ka prawt ai, ka patawn caeng moe, kai cunkung, kam no imkhaan thungah ka hoih.
5 Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły ani przerywały snu miłego mojego, dokądby nie zechciał.
Jerusalem canunawk, taw ih sakhi hoi tasuknawk, angmah koehah angthawk ai karoek to, ka tlangai to palawt han ai ah, lok kang thuih o.
6 Któraż to jest, co występuje z puszczy jako słuoy dymu, okurzona będąc myrrą i kadzidłem droższem nad wszelaki proszek aptekarski?
Hmuihoih tui, myrrh hoi hmuenmae zawkung mah zawh ih hmuihoih congca hoiah sak ih hmuihoih thlaek ih hmaikhue kangthawk baktiah praezaek hoiah angzo kami loe mi aa?
7 Oto łoże Salomonowe, około którego stoi sześćdziesiąt mocarzów z mocarzów Izraelskich.
Solomon siangpahrang phawhhaih hrang lakok to khen oh; to loe misahoih Israel misatuh qui tarukto mah takui o.
8 Wszyscy ci trzymają miecz, będąc wyćwiczeni do bitwy; każdy z nich ma swój miecz przy boku swym dla strachu nocnego.
Nihcae loe sumsen to sin o moe, misatuh kop kami ah oh o boih; zitthoh pongah aqum ah, angmacae ih phaih nuiah sumsen to koeng o boih.
9 Pałac sobie król Salomon wystawił z drzewa Libańskiego.
Solomon siangpahrang loe angmah hanah, misatukhaih hrang lakok to, Lebanon ih thing hoiah a sak.
10 Słupy jego poczynił srebrne, a pokład jego złoty, podniebienie szarłatne, a wewnątrz usłany jest miłością córek Jerozolimskich.
Tungnawk to sumkanglung hoiah sak moe, imcih loe sui hoiah a sak; a nui khukhaih loe rong kamling hup hoiah sak moe, athung bangah loe Jerusalem canunawk mah koeh koi kaom ah a sak.
11 Wynijdźcie, córki Syońskie! a oglądajcie króla Salomona w koronie, którą go ukoronowała matka jego w dzień zrękowin jego, i w dzień wesela serca jego.
Nangcae Zion canunawk, caeh oh loe, zulakhaih ni, a poek nawmhaih niah, amno mah angmueksak ih angraeng lumuek angmuek Solomon siangpahrang to khen oh.