Pieśń nad Pieśniami 2
1 Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
Soy una rosa de Sarón, un lirio de los valles.
2 Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
Como un lirio entre espinas, así es mi amor entre las hijas.
3 Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
Como el manzano entre los árboles del bosque, así es mi amado entre los hijos. Me senté bajo su sombra con gran placer, su fruta era dulce para mi gusto.
4 Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
Me llevó a la sala de banquetes. Su estandarte sobre mí es el amor.
5 Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
Fortaléceme con las pasas, refrescarme con manzanas; ya que me siento débil de amor.
6 Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
Su mano izquierda está bajo mi cabeza. Su mano derecha me abraza.
7 Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
Os conjuro, hijas de Jerusalén, por las corzas, o por las ciervas del campo, para que no te agites, ni despiertes el amor, hasta que lo desee.
8 Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
¡La voz de mi amado! He aquí que viene, saltando en las montañas, saltando en las colinas.
9 Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
Mi amado es como un corzo o un ciervo joven. ¡Contempla, está detrás de nuestro muro! Mira hacia las ventanas. Mira a través de la celosía.
10 Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
Mi amado habló y me dijo, “Levántate, mi amor, mi bella, y ven.
11 Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
Porque he aquí que el invierno ha pasado. La lluvia ha terminado y se ha ido.
12 Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
Las flores aparecen en la tierra. Ha llegado el momento del canto, y la voz de la tórtola se oye en nuestra tierra.
13 Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
La higuera madura sus higos verdes. Las vides están en flor. Desprenden su fragancia. Levántate, mi amor, mi bella, y váyase”.
14 Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
Mi paloma en las hendiduras de la roca, en los escondites de la ladera de la montaña, déjame ver tu cara. Déjame escuchar tu voz; porque tu voz es dulce y tu rostro es hermoso.
15 Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
Atrapa para nosotros los zorros, los pequeños zorros que saquean los viñedos; porque nuestros viñedos están en flor.
16 Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
Mi amado es mío, y yo soy suya. Navega entre los lirios.
17 Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
Hasta que el día se enfríe y las sombras huyan, vuelta, mi amado, y ser como un corzo o un joven ciervo en las montañas de Bether.
