Pieśń nad Pieśniami 2
1 Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
| אני חבצלת השרון שושנת העמקים |
2 Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
| כשושנה בין החוחים כן רעיתי בין הבנות |
3 Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
| כתפוח בעצי היער כן דודי בין הבנים בצלו חמדתי וישבתי ופריו מתוק לחכי |
4 Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
| הביאני אל בית היין ודגלו עלי אהבה |
5 Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
| סמכוני באשישות--רפדוני בתפוחים כי חולת אהבה אני |
6 Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
| שמאלו תחת לראשי וימינו תחבקני |
7 Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
| השבעתי אתכם בנות ירושלם בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ |
8 Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
| קול דודי הנה זה בא מדלג על ההרים--מקפץ על הגבעות |
9 Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
| דומה דודי לצבי או לעפר האילים הנה זה עומד אחר כתלנו--משגיח מן החלנות מציץ מן החרכים |
10 Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
| ענה דודי ואמר לי קומי לך רעיתי יפתי ולכי לך |
11 Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
| כי הנה הסתו עבר הגשם חלף הלך לו |
12 Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
| הנצנים נראו בארץ עת הזמיר הגיע וקול התור נשמע בארצנו |
13 Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
| התאנה חנטה פגיה והגפנים סמדר נתנו ריח קומי לכי (לך) רעיתי יפתי ולכי לך |
14 Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
| יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה |
15 Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
| אחזו לנו שעלים--שעלים קטנים מחבלים כרמים וכרמינו סמדר |
16 Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
| דודי לי ואני לו הרעה בשושנים |
17 Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
| עד שיפוח היום ונסו הצללים סב דמה לך דודי לצבי או לעפר האילים--על הרי בתר |
