Pieśń nad Pieśniami 2
1 Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
I am a rose of Sharon, a flower of the valleys.
2 Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
As the lily-flower among the thorns of the waste, so is my love among the daughters.
3 Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
As the apple-tree among the trees of the wood, so is my loved one among the sons. I took my rest under his shade with great delight, and his fruit was sweet to my taste.
4 Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
He took me to the house of wine, and his flag over me was love.
5 Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
Make me strong with wine-cakes, let me be comforted with apples; I am overcome with love.
6 Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
His left hand is under my head, and his right hand is round about me.
7 Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
I say to you, O daughters of Jerusalem, by the roes of the field, do not let love be moved till it is ready.
8 Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
The voice of my loved one! See, he comes dancing on the mountains, stepping quickly on the hills.
9 Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
My loved one is like a roe; see, he is on the other side of our wall, he is looking in at the windows, letting himself be seen through the spaces.
10 Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
My loved one said to me, Get up, my love, my fair one, and come away.
11 Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
For, see, the winter is past, the rain is over and gone;
12 Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
The flowers are come on the earth; the time of cutting the vines is come, and the voice of the dove is sounding in our land;
13 Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
The fig-tree puts out her green fruit and the vines with their young fruit give a good smell. Get up from your bed, my beautiful one, and come away.
14 Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
O my dove, you are in the holes of the mountain sides, in the cracks of the high hills; let me see your face, let your voice come to my ears; for sweet is your voice, and your face is fair.
15 Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
Take for us the foxes, the little foxes, which do damage to the vines; our vines have young grapes.
16 Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
My loved one is mine, and I am his: he takes his food among the flowers.
17 Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter.
Till the evening comes, and the sky slowly becomes dark, come, my loved one, and be like a roe on the mountains of Bether.
