Rzymian 9
1 Prawdę mówię w Chrystusie, a nie kłamię, w czem mi poświadcza sumienie moje przez Ducha Świętego:
Истину глаголю о Христе, не лгу, послушествующей ми совести моей Духом Святым,
2 Że mam wielki smutek i nieustawający ból w sercu mojem.
яко скорбь ми есть велия и непрестающая болезнь сердцу моему:
3 Albowiem żądałbym sam, abym się stał odłączonym od Chrystusa za braci moich, za pokrewnych moich według ciała.
молил бых ся бо сам аз отлучен быти от Христа по братии моей, сродницех моих по плоти,
4 Którzy są Izraelczycy, których jest przysposobienie synowskie i chwała, i przymierza, i zakonu danie, i służba Boża, i obietnice;
иже суть Израилите, ихже всыновление и слава, и завети и законоположение, и служение и обетования:
5 Których są ojcowie i z których poszedł Chrystus ile według ciała, który jest nad wszystkimi Bóg błogosławiony na wieki. Amen. (aiōn g165)
ихже отцы, и от нихже Христос по плоти, сый над всеми Бог благословен во веки, аминь. (aiōn g165)
6 Lecz nie można, żeby miało upaść słowo Boże; albowiem nie wszyscy, którzy są z Izraela, są Izraelem;
Не такоже, яко отпаде слово Божие: не вси бо сущии от Израиля, сии Израиль,
7 Ani iż są nasieniem Abrahamowem, wszyscy są dziećmi; ale rzeczono: W Izaaku będzie tobie nazwane nasienie;
ни зане суть семя Авраамле, вси чада: но во Исааце, рече, наречется ти семя.
8 To jest, nie dzieci ciała są dziećmi Bożymi; ale dzieci obietnicy bywają w nasienie policzone.
Сиречь, не чада плотская, сия чада Божия: но чада обетования причитаются в семя.
9 Albowiem obietnicy słowo to jest: O tym właśnie czasie przyjdę, a Sara będzie miała syna;
Обетования бо слово сие: на сие время прииду, и будет Сарре сын.
10 A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy z jednego ojca naszego Izaaka brzemienną została.
Не точию же, но и Ревекка от единаго ложа Исаака отца нашего имущи:
11 Gdy się jeszcze były dziatki nie narodziły, ani co dobrego albo złego uczyniły, aby się ostało postanowienie Boże według wybrania, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje,
еще бо не рождшымся, ни сотворившым что благо или зло, да по избранию предложение Божие пребудет
12 Rzeczono jej, że większy będzie służył mniejszemu;
не от дел, но от Призывающаго, речеся ей, яко болий поработает меншему,
13 Jako napisano: Jakóbam umiłował, alem Ezawa miał w nienawiści.
якоже есть писано: Иакова возлюбих, Исава же возненавидех.
14 Cóż tedy rzeczemy? Jestże niesprawiedliwość u Boga? Nie daj tego Boże!
Что убо речем? Еда неправда у Бога? Да не будет.
15 Albowiem do Mojżesza mówi: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję; a zlituję się, nad kim się zlituję.
Моисеови бо глаголет: помилую, егоже аще помилую, и ущедрю, егоже аще ущедрю.
16 A przetoż nie zależy na tym co chce, ani na tym, co bieży, ale na Bogu, który się zmiłowywa.
Темже убо ни хотящаго, ни текущаго, но милующаго Бога.
17 Albowiem mówi Pismo do Faraona: Na tom cię samo wzbudził, abym okazał moc moję na tobie, a iżby opowiadane było imię moje po wszystkiej ziemi.
Глаголет бо Писание фараонови: яко на истое сие воздвигох тя, яко да покажу тобою силу Мою и да возвестится имя Мое по всей земли.
18 A tak nad kim chce, zmiłowywa się, a kogo chce, zatwardza.
Темже убо, егоже хощет, милует: а егоже хощет, ожесточает.
19 Ale mi rzeczesz: Przeczże się jeszcze uskarża? bo któż się sprzeciwił woli jego?
Речеши убо ми: чесо ради еще укоряет, воли бо Его кто противитися может?
20 I owszem, o człowiecze! któżeś ty jest, który spór wiedziesz z Bogiem? Izali lepianka rzecze lepiarzowi: Przeczżeś mię tak uczynił?
Темже убо, о, человече, ты кто еси, против отвещаяй Богови? Еда речет здание создавшему е: почто мя сотворил еси тако?
21 Izali nie ma mocy garncarz nad gliną, żeby z tejże gliny uczynił jedno naczynie ku uczciwości, a drugie ku zelżywości?
Или не имать власти скудельник на брении, от тогожде смешения сотворити ов убо сосуд в честь, ов же не в честь?
22 A jeźliż Bóg chcąc okazać gniew i znajomą uczynić możność swoję, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu na zginienie zgotowane,
Аще же хотя Бог показати гнев Свой и явити силу Свою, пренесе во мнозе долготерпении сосуды гнева совершены в погибель:
23 A iżby znajome uczynił bogactwo chwały swojej nad naczyniem miłosierdzia, które zgotował ku chwale;
и да скажет богатство славы Своея на сосудех милости, яже предуготова в славу,
24 Których i powołał, to jest nas, nie tylko z Żydów, ale i z poganów.
ихже и призва нас не точию от Иудей, но и от язык:
25 Jako też u Ozeasza mówi: Nazwię lud, który nie był moim, ludem moim, a onę, która nie była umiłowaną, nazwię umiłowaną.
якоже и во Осии глаголет: нареку не люди Моя люди Моя, и невозлюбленую возлюблену:
26 I stanie się, że na tem miejscu, gdzie im mawiano: Nie jesteście wy ludem moim, tam nazwani będą synami Boga żywego.
и будет, на месте, идеже речеся им: не людие Мои есте вы, тамо нарекутся сынове Бога живаго.
27 A Izajasz woła nad Izraelem, mówiąc: Choćby liczba synów Izraelskich była jako piasek morski, ostatki zachowane będą.
Исаиа же вопиет о Израили: аще будет число сынов Израилевых яко песок морский, останок спасется:
28 Albowiem sprawę skończy i skróci w sprawiedliwości; sprawę zaiste skróconą uczyni Pan na ziemi.
слово бо скончавая и сокращая в правде, яко слово сокращено сотворит Господь на земли,
29 I jako przedtem powiedział Izajasz: By nam był Pan zastępów nie zostawił nasienia, bylibyśmy się stali jako Sodoma i Gomorze bylibyśmy podobni.
и якоже прорече Исаиа: аще не бы Господь Саваоф оставил нам семене, якоже Содом убо были быхом, и якоже Гоморру уподобилися быхом.
30 Cóż tedy rzeczemy? To, iż poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości, a sprawiedliwości, która jest z wiary.
Что убо речем, яко языцы, не гонящии правду, постигоша правду, правду же, яже от веры:
31 A Izrael szukając zakonu sprawiedliwości, nie doszedł zakonu sprawiedliwości.
Израиль же, гоня закон правды, в закон правды не постиже.
32 Dlaczegoż? Iż nie z wiary, ale jako z uczynków zakonu jej szukali; albowiem się obrazili o kamień obrażenia,
Чесо ради? Зане не от веры, но от дел закона: преткнушася бо о камень претыкания,
33 Jako napisano: Oto kładę w Syonie kamień obrażenia i opokę otrącenia, a wszelki, który w niego wierzy, nie będzie pohańbiony.
якоже есть писано: се, полагаю в Сионе камень претыкания и камень соблазна: и всяк веруяй в Онь не постыдится.
