Rzymian 7
1 Azaż nie wiecie, bracia! (bo powiadomym zakonu mówię), iż zakon panuje nad człowiekiem, póki żyje?
Eigi ichil-inaosa, wayel yathang khangba misingda eina nganglibani--mi amana hinglingei khaktada wayel yathangna mahakki mathakta panbani haiba nakhoina khangdra?
2 Albowiem niewiasta, która jest za mężem, póki żyw mąż, obowiązana mu jest zakonem; a jeźliby mąż umarł, uwolniona jest od zakonu mężowego.
Khudam oina hairabada, luhonglabi nupi adu mapuroiba aduna hingliba makhei wayel yathangna mahakpu mapuroiba aduda pulli adubu mahakki mapuroiba aduna sirabadi, mahakpu mahakki mapuroibada pulliba wayel yathang adudagi thadokpire.
3 Przetoż tedy, póki mąż żyje, będzie zwana cudzołożnicą, jeźliby żoną inszego męża została; a jeźliby mąż jej umarł, wolna jest od zakonu onego, aby nie była cudzołożnicą, choćby się inszego męża żoną stała.
Maram aduna mapuroiba aduna hinglingeida mahakna atoppa nupa amaga yumbanbagi mari thamlabadi, mahakpu nupa lannabi kougani. Adubu mapuroiba adu siragadi, mahak wayel yathang adudagi maning tamle aduga mahakna atoppa nupa amada mayum pallabasu, mahak nupa lannabi oidre.
4 A tak, bracia moi! i wyście umartwieni zakonowi przez ciało Chrystusowe, abyście się stali inszego, to jest tego, który wzbudzony jest z martwych, abyśmy owoc przynosili Bogu.
Maram aduna eigi ichil-inaosa, nakhoina atoppa amagi, haibadi asibasinggi maraktagi hinggatlaba Ibungo mahakki oinabagidamak nakhoisu Christtagi hakchanggi mapanna Wayel Yathangda sire, masi eikhoina Tengban Mapugidamakta mahei yannabani.
5 Albowiem gdyśmy byli w ciele, namiętności grzechów, które się wzniecały przez zakon, mocy dokazywały w członkach naszych ku przynoszeniu owocu śmierci.
Maramdi eikhoina hakchanggi matung inna hinglingeida, wayel yathangna thok-hanba papki apambasing aduna eikhoigi hakchanggi kayatsingda thabak tou-i, maram aduna eikhoina sibagi mahei yankhi.
6 Lecz teraz staliśmy się wolni od zakonu, umarłszy temu, w którymeśmy byli zatrzymani, abyśmy Bogu służyli w nowości ducha, a nie w starości litery.
Adubu houjikti eikhoibu hanna pullamba aduda siraba maramna eikhoibu wayel yathangdagi thadokpire, masi ayiba wayelgi ariba matougumna nattaduna Thawaigi oiba anouba matouda eikhoina thougal tounanabani.
7 Cóż tedy rzeczemy? Iż zakon jest grzechem? Nie daj tego Boże! I owszemem grzechu nie poznał, tylko przez zakon; bo i o pożądliwości bym był nie wiedział, by był zakon nie rzekł: Nie będziesz pożądał.
Adu oirabadi eikhoina kari haisige? Wayel yathang adu papki masak oibra? Madu tasengnamak natte! Adubu Wayel Yathanggi mapanna nattanadi, eina pap masak khanglamloidabani. Maramdi “Nahak kaaramloidabani” haina Wayel Yathangna hairamdrabadi, kaaramba karino haiba eina khanglamloi.
8 Lecz grzech wziąwszy przyczynę przez przykazanie, sprawił we mnie wszelką pożądliwość; albowiem bez zakonu grzech jest martwy.
Adubu yathanggi mapanna khudongchaba adu louduna papna eingonda kaaramba makhal pumnamak thok-halle. Maramdi wayel yathang yaodrabadi papti asibani.
9 I jam żył niekiedy bez zakonu; lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a jam umarł.
Matam amada ei wayel yathang yaodana hinglammi; adubu wayel yathang adu laklabada pap amuk hinggatle, aduga ei sire.
10 I znalazło się, że to przykazanie, które miało być ku żywotowi, jest mi ku śmierci.
Aduga hingba purakkada oiba yathang adu eigidamak sinaba oire.
11 Gdyż grzech, wziąwszy przyczynę przez przykazanie, zawiódł mię i przez nie zabił mię.
Maramdi yathang aduda papna khudongchaba louduna papna eibu minamle, aduga yathanggi mapanna eibu hatle.
12 A tak zakon jest święty i przykazanie święte, i sprawiedliwe, i dobre.
Maram aduna Wayel Yathang adu asengbani aduga yathang adu sengbani, achumbani amasung aphabani.
13 To tedy dobre stałoż mi się śmiercią? Nie daj tego Boże! I owszem grzech, aby się pokazał być grzechem, sprawił mi śmierć przez dobre, żeby się stał nader grzeszącym on grzech przez ono przykazanie.
Adunadi aphaba adu eigidamak sinaba oirabra? Madu tasengna natte! Papti papni haiba khangnaba papna aphaba adu sijinnaduna eingonda siba purak-i, maram aduna yathanggi mapanna pap adu henna tamthina papki masak oinanabani.
14 Bo wiemy, iż zakon jest duchowny, alem ja cielesny, zaprzedany pod grzech.
Wayel yathang adu thawaigi oibani haiba eikhoina khang-i; adubu eidi mioibani, eidi papki minai oina yonkhraba mini.
15 Albowiem tego, co czynię, nie pochwalam; bo nie, co chcę, to czynię, ale czego nienawidzę, to czynię.
Eina touba adu ei wakhal tade; maramdi eina touningba adu eina toude adubu eina pamjadaba adumak eina tou-i.
16 A jeźli czego nie chcę, to czynię, przyzwalam zakonowi, że dobry jest.
Adubu eina touningdaba adumak eina tourabadi, wayel yathangdi aphabani haiba eina yajei.
17 Już tedy teraz nie ja to czynię, ale grzech we mnie mieszkający;
Maram aduna touriba adu eina nattre, adubu eingonda leiba pap aduna toubani.
18 Gdyż wiem, że nie mieszka we mnie (to jest w ciele mojem) dobre; albowiem chęć jest we mnie, ale wykonać to, co jest dobrego, nie znajduję.
Maramdi eingonda, haibadi eigi hakchangda aphaba kari amata leite haiba eina khang-i. Maramdi aphaba touningba adu eingonda lei adubu eina madu touba ngamde.
19 Bo nie czynię dobrego, które chcę; ale złe, którego nie chcę, to czynię.
Maramdi eina touningba aphaba adu eina toude; adubu eina touningdaba phattaba adu eina tou-i--masimak makha tanna eina adumak touduna lei.
20 A jeźliż ja to czynię, czego nie chcę, już ja więcej nie czynię tego, ale grzech, który we mnie mieszka.
Aduga eina touningdaba adu eina tourabadi, touriba adu eina touba natte, adubu eingonda leiba pap aduna toubani.
21 Znajduję tedy ten zakon w sobie, gdy chcę dobre czynić, że się mnie złe trzyma.
Adunadi wayel ama eina phangle madudi eina aphaba touninglabasu, phattabana eiga loinaduna lei.
22 Albowiem kocham się w zakonie Bożym według wewnętrznego człowieka.
Maramdi eigi manung thangba mi aduna Tengban Mapugi wayel yathangda haraojei.
23 Lecz widzę inszy zakon w członkach moich, odporny zakonowi umysłu mego i który mię zniewala pod zakon grzechu, który jest w członkach moich.
Adubu eigi pukninggi wayel yathang adugi maiyokta lan soknaba atoppa panggal ama eigi hakchangda thabak touba eina u-i. Eigi hakchangda thabak touba papki wayel yathang adugi phadok panggal aduna eibu oihalli.
24 Nędznyż ja człowiek! Któż mię wybawi z tego ciała śmierci?
Eisi kayada tonkhraba mino! Kanana eibu asibada chingliba hakchang asidagi kanbigani?
25 Dziękuję Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Przetoż tedy ja sam umysłem służę zakonowi Bożemu, lecz ciałem zakonowi grzechu.
Eikhoigi Ibungo Jisu Christtagi mapanna kanbiba Tengban Mapubu thagatchei! Aduna pukningdadi ei isamakna Tengban Mapugi wayel yathanggi minai oire adubu hakchangnadi papki wayel yathanggi minai oire.
