< Rzymian 4 >

1 Cóż tedy, rzeczemy, znalazł Abraham, ojciec nasz według ciała?
அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் காயிகக்ரியயா கிம்’ லப்³த⁴வாந் ஏதத³தி⁴ கிம்’ வதி³ஷ்யாம​: ?
2 Bo jeźli Abraham z uczynków jest usprawiedliwiony, ma się czem chlubić, ale nie u Boga.
ஸ யதி³ நிஜக்ரியாப்⁴ய​: ஸபுண்யோ ப⁴வேத் தர்ஹி தஸ்யாத்மஸ்²லாகா⁴ம்’ கர்த்தும்’ பந்தா² ப⁴வேதி³தி ஸத்யம்’, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே நஹி|
3 Albowiem cóż Pismo mówi? Uwierzył Abraham Bogu i przyczytano mu to za sprawiedliwość.
ஸா²ஸ்த்ரே கிம்’ லிக²தி? இப்³ராஹீம் ஈஸ்²வரே விஸ்²வஸநாத் ஸ விஸ்²வாஸஸ்தஸ்மை புண்யார்த²ம்’ க³ணிதோ ப³பூ⁴வ|
4 A robiącemu zapłata nie bywa przyczytana podług łaski, ale podług długu;
கர்ம்மகாரிணோ யத்³ வேதநம்’ தத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய ப²லம்’ நஹி கிந்து தேநோபார்ஜிதம்’ மந்தவ்யம்|
5 Nie robiącemu zaś, lecz wierzącemu w tego, który usprawiedliwia niepobożnego, przyczytana bywa wiara jego za sprawiedliwość.
கிந்து ய​: பாபிநம்’ ஸபுண்யீகரோதி தஸ்மிந் விஸ்²வாஸிந​: கர்ம்மஹீநஸ்ய ஜநஸ்ய யோ விஸ்²வாஸ​: ஸ புண்யார்த²ம்’ க³ண்யோ ப⁴வதி|
6 Jako i Dawid powiada, że błogosławieństwo człowieka jest, któremu Bóg przyczyta sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc:
அபரம்’ யம்’ க்ரியாஹீநம் ஈஸ்²வர​: ஸபுண்யீகரோதி தஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ தா³யூத்³ வர்ணயாமாஸ, யதா²,
7 Błogosławieni, których odpuszczone są nieprawości, a których zakryte są grzechy;
ஸ த⁴ந்யோ(அ)கா⁴நி ம்ரு’ஷ்டாநி யஸ்யாகா³ம்’ஸ்யாவ்ரு’தாநி ச|
8 Błogosławiony mąż, któremu Pan grzechu nie przyczyta.
ஸ ச த⁴ந்ய​: பரேஸே²ந பாபம்’ யஸ்ய ந க³ண்யதே|
9 To tedy błogosławieństwo tylko na obrzezkę przychodzi, czy też na nieobrzezkę? Gdyż mówimy, iż wiara Abrahamowi jest przyczytana za sprawiedliwość.
ஏஷ த⁴ந்யவாத³ஸ்த்வக்சே²தி³நம் அத்வக்சே²தி³நம்’ வா கம்’ ப்ரதி ப⁴வதி? இப்³ராஹீமோ விஸ்²வாஸ​: புண்யார்த²ம்’ க³ணித இதி வயம்’ வதா³ம​: |
10 Jakoż mu tedy jest przyczytano? Gdy był w obrzezce, czyli w nieobrzezce? Nie w obrzezce, ale w nieobrzezce.
ஸ விஸ்²வாஸஸ்தஸ்ய த்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ கிம் அத்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ கஸ்மிந் ஸமயே புண்யமிவ க³ணித​: ? த்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ நஹி கிந்த்வத்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’|
11 I przyjął znak obrzezki za pieczęć sprawiedliwości onej wiary, która była w nieobrzezce, na to, aby był ojcem wszystkich wierzących w nieobrzezce, aby i onym przyczytana była sprawiedliwość;
அபரஞ்ச ஸ யத் ஸர்வ்வேஷாம் அத்வக்சே²தி³நாம்’ விஸ்²வாஸிநாம் ஆதி³புருஷோ ப⁴வேத், தே ச புண்யவத்த்வேந க³ண்யேரந்;
12 I aby był ojcem obrzezki, nie tylko tych, którzy są z obrzezki, ale też i tych, którzy chodzą stopami wiary ojca naszego Abrahama, która była w nieobrzezce.
யே ச லோகா​: கேவலம்’ சி²ந்நத்வசோ ந ஸந்தோ (அ)ஸ்மத்பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் அசி²ந்நத்வக் ஸந் யேந விஸ்²வாஸமார்கே³ண க³தவாந் தேநைவ தஸ்ய பாத³சிஹ்நேந க³ச்ச²ந்தி தேஷாம்’ த்வக்சே²தி³நாமப்யாதி³புருஷோ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம் அத்வக்சே²தி³நோ மாநவஸ்ய விஸ்²வாஸாத் புண்யம் உத்பத்³யத இதி ப்ரமாணஸ்வரூபம்’ த்வக்சே²த³சிஹ்நம்’ ஸ ப்ராப்நோத்|
13 Albowiem nie przez zakon się stała obietnica Abrahamowi albo nasieniu jego, aby był dziedzicem świata, ale przez sprawiedliwość wiary.
இப்³ராஹீம் ஜக³தோ(அ)தி⁴காரீ ப⁴விஷ்யதி யைஷா ப்ரதிஜ்ஞா தம்’ தஸ்ய வம்’ஸ²ஞ்ச ப்ரதி பூர்வ்வம் அக்ரியத ஸா வ்யவஸ்தா²மூலிகா நஹி கிந்து விஸ்²வாஸஜந்யபுண்யமூலிகா|
14 Bo jeźli ci, którzy są z zakonu, dziedzicami są, tedyć zniszczała wiara i wniwecz się obróciła obietnica.
யதோ வ்யவஸ்தா²வலம்பி³நோ யத்³யதி⁴காரிணோ ப⁴வந்தி தர்ஹி விஸ்²வாஸோ விப²லோ ஜாயதே ஸா ப்ரதிஜ்ஞாபி லுப்தைவ|
15 Gdyż zakon gniew sprawuje; albowiem gdzie zakonu nie masz, tam ani przestępstwa.
அதி⁴கந்து வ்யவஸ்தா² கோபம்’ ஜநயதி யதோ (அ)வித்³யமாநாயாம்’ வ்யவஸ்தா²யாம் ஆஜ்ஞாலங்க⁴நம்’ ந ஸம்ப⁴வதி|
16 Przetoż z wiary jest dziedzictwo, aby było z łaski, i żeby była warowna obietnica wszystkiemu nasieniu, nie tylko temu, które jest z zakonu, ale i temu, które jest z wiary Abrahamowej, który jest ojcem nas wszystkich;
அதஏவ ஸா ப்ரதிஜ்ஞா யத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய ப²லம்’ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ விஸ்²வாஸமூலிகா யதஸ்ததா²த்வே தத்³வம்’ஸ²ஸமுதா³யம்’ ப்ரதி அர்த²தோ யே வ்யவஸ்த²யா தத்³வம்’ஸ²ஸம்ப⁴வா​: கேவலம்’ தாந் ப்ரதி நஹி கிந்து ய இப்³ராஹீமீயவிஸ்²வாஸேந தத்ஸம்ப⁴வாஸ்தாநபி ப்ரதி ஸா ப்ரதிஜ்ஞா ஸ்தா²ஸ்நுர்ப⁴வதி|
17 (Jako napisano: Ojcem wielu narodów wystawiłem cię) przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłe i który przywołuje te rzeczy, których nie masz, i jakoby były.
யோ நிர்ஜீவாந் ஸஜீவாந் அவித்³யமாநாநி வஸ்தூநி ச வித்³யமாநாநி கரோதி இப்³ராஹீமோ விஸ்²வாஸபூ⁴மேஸ்தஸ்யேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம் ஆதி³புருஷ ஆஸ்தே, யதா² லிகி²தம்’ வித்³யதே, அஹம்’ த்வாம்’ ப³ஹுஜாதீநாம் ஆதி³புருஷம்’ க்ரு’த்வா நியுக்தவாந்|
18 Który (Abraham) przeciwko nadziei w nadzieję uwierzył, że się stanie ojcem wielu narodów według tego, co mu powiedziano: Tak będzie nasienie twoje.
த்வதீ³யஸ்தாத்³ரு’ஸோ² வம்’ஸோ² ஜநிஷ்யதே யதி³த³ம்’ வாக்யம்’ ப்ரதிஸ்²ருதம்’ தத³நுஸாராத்³ இப்³ராஹீம் ப³ஹுதே³ஸீ²யலோகாநாம் ஆதி³புருஷோ யத்³ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ ஸோ(அ)நபேக்ஷிதவ்யமப்யபேக்ஷமாணோ விஸ்²வாஸம்’ க்ரு’தவாந்|
19 A nie będąc słabym w wierze, nie patrzył na ciało swoje już obumarłe, mając około stu lat, ani na obumarły żywot Sary.
அபரஞ்ச க்ஷீணவிஸ்²வாஸோ ந பூ⁴த்வா ஸ²தவத்ஸரவயஸ்கத்வாத் ஸ்வஸ²ரீரஸ்ய ஜராம்’ ஸாராநாம்ந​: ஸ்வபா⁴ர்ய்யாயா ரஜோநிவ்ரு’த்திஞ்ச த்ரு’ணாய ந மேநே|
20 O obietnicy tedy Bożej nie wątpił z niedowiarstwa; ale się umocnił wiarą i dał chwałę Bogu,
அபரம் அவிஸ்²வாஸாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதிஜ்ஞாவசநே கமபி ஸம்’ஸ²யம்’ ந சகார;
21 Będąc też tego pewien, że cokolwiek on obiecał, mocen jest i uczynić.
கிந்த்வீஸ்²வரேண யத் ப்ரதிஸ்²ருதம்’ தத் ஸாத⁴யிதும்’ ஸ²க்யத இதி நிஸ்²சிதம்’ விஜ்ஞாய த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸ​: ஸந் ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யாஞ்சகார|
22 Przetoż przyczytano mu to za sprawiedliwość.
இதி ஹேதோஸ்தஸ்ய ஸ விஸ்²வாஸஸ்ததீ³யபுண்யமிவ க³ணயாஞ்சக்ரே|
23 A nie napisano tego dla niego samego, iż mu to przyczytano,
புண்யமிவாக³ண்யத தத் கேவலஸ்ய தஸ்ய நிமித்தம்’ லிகி²தம்’ நஹி, அஸ்மாகம்’ நிமித்தமபி,
24 Ale i dla nas, którym ma być przyczytano, którzy wierzymy w tego, który wzbudził Jezusa, Pana naszego, z martwych;
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ பாபநாஸா²ர்த²ம்’ ஸமர்பிதோ(அ)ஸ்மாகம்’ புண்யப்ராப்த்யர்த²ஞ்சோத்தா²பிதோ(அ)ப⁴வத் யோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²ஸ்தஸ்யோத்தா²பயிதரீஸ்²வரே
25 Który wydany jest dla grzechów naszych, a wstał z martwych dla usprawiedliwienia naszego.
யதி³ வயம்’ விஸ்²வஸாமஸ்தர்ஹ்யஸ்மாகமபி ஸஏவ விஸ்²வாஸ​: புண்யமிவ க³ணயிஷ்யதே|

< Rzymian 4 >