< Rzymian 4 >
1 Cóż tedy, rzeczemy, znalazł Abraham, ojciec nasz według ciała?
Tinehoile Abraham, kun mangso hisab te tai amikhan laga baba ase, ki paise koi kene kobo?
2 Bo jeźli Abraham z uczynków jest usprawiedliwiony, ma się czem chlubić, ale nie u Boga.
Kilekoile jodi Abraham bhi kaam kori kene dharmik hoise koile tai nijor phutani hobole kiba ase, kintu Isor usorte hoile nohoi.
3 Albowiem cóż Pismo mówi? Uwierzył Abraham Bogu i przyczytano mu to za sprawiedliwość.
Kelemane Shastro te ki koise? “Abraham pora Isor ke biswas korise aru etu pora tai dharmik hoise.”
4 A robiącemu zapłata nie bywa przyczytana podług łaski, ale podług długu;
Etiya kun pora kaam kori ase tai laga hajira to udhar nisena ginti nohoi kintu tai pabole thaka he ase.
5 Nie robiącemu zaś, lecz wierzącemu w tego, który usprawiedliwia niepobożnego, przyczytana bywa wiara jego za sprawiedliwość.
Kintu kun ekjon nijor to kaam nakore, hoilebi, paap-pi manu khan ke bachai diya Isor ke biswas kore, tai laga biswas to dharmik ase koi kene ginti kori loi.
6 Jako i Dawid powiada, że błogosławieństwo człowieka jest, któremu Bóg przyczyta sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc:
Etu manu nimite he David pora koi ase, kaam nathakile bhi kunke Isor pora dharmik ase eneka ginti korise, tai asishit ase.
7 Błogosławieni, których odpuszczone są nieprawości, a których zakryte są grzechy;
Tai koise, “Asis ase taikhan jun khan laga golti kaam khan maph hoise, Aru jun khan laga paapkhan dhakai dise.
8 Błogosławiony mąż, któremu Pan grzechu nie przyczyta.
Dhonyo ase utu manu junke Probhu pora tai laga paapkhan ginti nakoribo.”
9 To tedy błogosławieństwo tylko na obrzezkę przychodzi, czy też na nieobrzezkę? Gdyż mówimy, iż wiara Abrahamowi jest przyczytana za sprawiedliwość.
Etu asirbad to khali sunnot huwa khan nimite ase naki, na sunnot nakora khan karone bhi ase? Kelemane amikhan koi, “Abraham laga biswas he dharmikta ase koi kene ginti hoise.”
10 Jakoż mu tedy jest przyczytano? Gdy był w obrzezce, czyli w nieobrzezce? Nie w obrzezce, ale w nieobrzezce.
Tinehoile etu kineka ginti hoise? Etu tai sunnot nakora age te hoise na, na sunnot huwa pichete hoise? Etu to sunnot kora pichete nohoi, kintu nakora age te hoise.
11 I przyjął znak obrzezki za pieczęć sprawiedliwości onej wiary, która była w nieobrzezce, na to, aby był ojcem wszystkich wierzących w nieobrzezce, aby i onym przyczytana była sprawiedliwość;
Abraham ke sunnot laga niyom laga chihna to pai loise. Etu to dharmikta biswas laga mohor hoise juntu tai sunnot nakora age te Isor pora taike di dise. Etu nimite Abraham ekjon baba hoi jaise jun biswas kori loise, jodi taikhan sunnot nakorile bhi. Etu motlob to taikhan dharmik ase koi kene taikhan ke ginti kori lobo.
12 I aby był ojcem obrzezki, nie tylko tych, którzy są z obrzezki, ale też i tych, którzy chodzą stopami wiary ojca naszego Abrahama, która była w nieobrzezce.
Aru Abraham taikhan laga baba bhi ase jun khan sunnot korise, kintu khali sunnot kora niyom he mana karone nohoi, hoilebi taikhan jun amikhan laga baba Abraham pora sunnot nakora age te tai laga biswas laga kadam ke piche korise.
13 Albowiem nie przez zakon się stała obietnica Abrahamowi albo nasieniu jego, aby był dziedzicem świata, ale przez sprawiedliwość wiary.
Kilekoile Abraham aru tai laga khandan ke tai etu prithibi laga malik hobo koi kene kosom diya to khali niyom mana nimite he nohoi, kintu biswas laga dharmikta dwara ase.
14 Bo jeźli ci, którzy są z zakonu, dziedzicami są, tedyć zniszczała wiara i wniwecz się obróciła obietnica.
Kilekoile jodi manu khan khali niyom mani kene Isor laga kosom pai jai, tinehoile biswas laga eku motlob nathakibo. Aru Isor laga kosom Abraham ke diya to eku kaam nai.
15 Gdyż zakon gniew sprawuje; albowiem gdzie zakonu nie masz, tam ani przestępstwa.
Kilekoile niyom to khali Isor laga khong he anibo, kintu jodi niyom nathake koile, ta te niyom laga bhirodh te eku kori bole nai.
16 Przetoż z wiary jest dziedzictwo, aby było z łaski, i żeby była warowna obietnica wszystkiemu nasieniu, nie tylko temu, które jest z zakonu, ale i temu, które jest z wiary Abrahamowej, który jest ojcem nas wszystkich;
Etu karone khali biswas pora he manu khan Isor laga kosom to pabo, eneka hoile manu khan Isor laga kosom to anugrah pora ase aru Abraham laga sob khandan khan etu kosom to pabo- khali niyom te thaka khan nimite nohoi, kintu jun khan Abraham laga biswas ke piche kore, eitu khan bhi pabo. Tai amikhan sob laga baba ase,
17 (Jako napisano: Ojcem wielu narodów wystawiłem cię) przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłe i który przywołuje te rzeczy, których nie masz, i jakoby były.
jineka Shastro te likhi kene ase, “Moi tumike bisi desh laga baba bonaise.” Aru Abraham to Isor, Junke tai biswas korise, Tai logote thakise, jun mora ke jibon diye aru utu jinis khan bhi bonai jun to kitia bhi thaka nai.
18 Który (Abraham) przeciwko nadziei w nadzieję uwierzył, że się stanie ojcem wielu narodów według tego, co mu powiedziano: Tak będzie nasienie twoje.
Abraham laga bacha hobo koi kene tai eku asha thaka nai, kintu Abraham Isor ke biswas kori kene asha rakhise. Aru etu nimite tai bisi desh laga baba hoise, jineka Isor pora taike koise, “Tumi laga khandan bisi hobo.”
19 A nie będąc słabym w wierze, nie patrzył na ciało swoje już obumarłe, mając około stu lat, ani na obumarły żywot Sary.
Abraham tai nijor laga gaw ke komjur pora mori ase koi kene bhabi thakise (kele koile tai laga umor to eksoh saal laga aas-pas te hoi jaise)- aru tai laga maiki Sarah to kitia bhi bacha nabukhibo koi kene bhabi loise, kintu Abraham to biswas te kitia bhi komjur kora nai.
20 O obietnicy tedy Bożej nie wątpił z niedowiarstwa; ale się umocnił wiarą i dał chwałę Bogu,
Kintu Isor laga kosom nimite, Abraham kitia bhi biswas te mon chutu kora nai. Ulta, tai nijorke biswas te aru bhi takot korise aru Isor ke prosansa dise.
21 Będąc też tego pewien, że cokolwiek on obiecał, mocen jest i uczynić.
Abraham pora biswas kori loise Isor juntu taike kosom dise, etu tai pai jaise.
22 Przetoż przyczytano mu to za sprawiedliwość.
Etu karone Abraham to Isor logote dharmikta ase koi kene ginti kori loise.
23 A nie napisano tego dla niego samego, iż mu to przyczytano,
Etiya taike grohon kori loise eneka likhi kene thaka to khali Abraham nimite nohoi.
24 Ale i dla nas, którym ma być przyczytano, którzy wierzymy w tego, który wzbudził Jezusa, Pana naszego, z martwych;
Kintu amikhan nimite bhi likha ase, amikhan nimite bhi ginti hobo, kele koile amikhan bhi biswas ase utu ekjon ke jun pora Jisu Khrista ke mora pora jinda uthai dise.
25 Który wydany jest dla grzechów naszych, a wstał z martwych dla usprawiedliwienia naszego.
Jisu ke amikhan laga paap nimite taikhan laga hathte dise aru amikhan ke dharmik hobo nimite Taike mora pora jinda kori dise.