Rzymian 14
1 A tego, który jest w wierze słaby, przyjmujcie, nie na sprzeczania około sporów.
ज़ै विश्वासे मां कमज़ोरे, तैस तुस कबूल केरा, पन तैस कुन कियेरू लोड़े ते कुन न लोड़े कियेरू तैस पुड़ बेंस केरनेरे लेइ नईं।
2 Boć jeden wierzy, iż może jeść wszystko, a drugi będąc słaby, jarzynę jada.
किजोकि एक्की विश्वासे, कि सब किछ खानू जेइज़े, पन ज़ै विश्वासे मां कमज़ोरे, तै सिर्फ शागां खाते।
3 Ten, który je, niech lekce nie waży tego, który nie je; a który nie je, niech nie potępia tego, który je; albowiem go Bóg przyjął.
सब किछ खाने बालो तैस पुड़ दोष न लाए ज़ै सब किछ न खाए, किजोकि परमेशरे तैना दुइये कबूल कियोरेन।
4 Ktoś ty jest, co sądzisz cudzego sługę? Panu własnemu stoi, albo upada, a ostoi się; albowiem go Bóg może utwierdzić.
तू कौन आस ज़ै होरेरे नौकरे पुड़ दोष लातस? तैनी खरू कियूं या बुरू इसेरो फैसलो तैसेरो मालिके केरेलो, बल्के तै कामयाब भोलो; किजोकि प्रभु तै इस काबल बनोरोए।
5 Bo jeden różność czyni między dniem a dniem, a drugi każdy dzień za równo sądzi; każdy niech będzie dobrze upewniony w zmyśle swoim.
एन्च़रे किछ लोक एक्की दिहाड़ी होरि करां बेधतां मन्तन, ते किछ सब दिहाड़े बराबर मन्तन, हर केन्ची इन याकीन कियेरू लोड़े कि ज़ैन तैना सोचतन तैन ठीके।
6 Kto przestrzega dnia, Panu przestrzega; a kto nie przestrzega dnia, Panu nie przestrzega; kto je, Panu je, bo dziękuje Bogu; a kto nie je, Panu nie je, a dziękuje Bogu.
ज़ै कोन्ची दिहाड़े मन्ते, तै प्रभुए इज़्ज़त देनेरे लेइ मन्ते। ज़ै सब किछ खाते, तै भी प्रभुए इज़्ज़त देनेरे लेइ खाते, किजोकि तै परमेशरेरू शुक्र केरते, ते ज़ै सब किछ न खाए, प्रभुएरे लेइ न खाए ते परमेशरेरू शुक्र केरते।
7 Albowiem nikt z nas sobie nie żyje, i nikt sobie nie umiera.
किजोकि असन मरां कोई न अपने लेइ ज़ींते, ते न कोई अपने लेइ मरते।
8 Bo choć żyjemy, Panu żyjemy; choć umieramy, Panu umieramy; przetoż choć i żyjemy, choć i umieramy, Pańscy jesteśmy.
किजोकि अगर अस ज़ींतेम त, प्रभुएरे लेइ ज़ींतेम; ते अगर अस ज़ींम या मरम, अस प्रभुएरेम।
9 Gdyż na to Chrystus i umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował.
किजोकि मसीह एल्हेरेलेइ मरो ते ज़ींतो भी भोव, ताके मर्रोरे ते ज़ींतां दुइयां केरो प्रभु भोए।
10 Ale ty przeczże potępiasz brata twego? Albo też ty czemu lekceważysz brata twego, gdyż wszyscy staniemy przed stolicą Chrystusową?
तू अपने विश्वासी ढ्लाए पुड़ किजो दोष लातस? या तू फिरी किजो अपने विश्वासी ढ्लाए घटिया समझ़तस? अस सब परमेशरेरे आदालतरे तखतेरे सामने खड़े भोनेम।
11 Bo napisano: Jako żyję Ja, mówi Pan, iż mi się każde kolano ukłoni, i każdy język wysławiać będzie Boga.
ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, कि प्रभु ज़ोते, “अवं एप्पू तुसन सेइं वादो केरताईं, हर कोई मीं कां ज़ैधू टिकेलो, ते हर अक ज़िभ परमेशरेरी इकरार केरेली।”
12 A przeto każdy z nas sam za się odda rachunek Bogu.
ते असन मरां हर केन्ची अपने-अपने कम्मां केरो लेखो परमेशरे देलो पेनोए।
13 A tak już nie sądźmy jedni drugich; ale raczej to rozsądzajcie, abyście nie kładli obrażenia, ani dawali zgorszenia bratu.
एल्हेरेलेइ अग्रोवं जो अस एक्की होरि पुड़ दोष न लाम, पन तुस एने थापा, कि कोई भी तुश्शे वजाई सेइं तुश्शो विश्वासी ढ्ला या बेइन पाप न केरे।
14 Wiem i upewnionym jest przez Pana Jezusa, iż nie masz nic przez się nieczystego, tylko temu, który mniema co być nieczystem, to temu nieczyste jest.
अवं ज़ानताईं, ते प्रभु यीशुएरे तरफां मीं पक्कू याकीन भोवं, कि कोई खानेरी चीज़ अपने आपे सेइं अशुद्ध नईं, पन ज़ै तैस अशुद्ध समझ़ते, तैसेरेलेइ अशुद्ध आए।
15 Lecz jeźli dla pokarmu brat twój bywa zasmucony, już nie postępujesz według miłości; nie zatracaj pokarmem twoim tego, za którego Chrystus umarł.
अगर तेरो विश्वासी ढ्लाए या बेइन तेरे खाने सेइं दुःख पुज़े ते तै अग्रोवं जो परमेशरे पुड़ विश्वास केरनो शारे, त फिरी तू प्यारेरे रीति पुड़ न च़लस, एरी चीज़ां न खा। ज़ेसेरे लेइ मसीह मरो ते तू अपने खाने सेइं तैस नाश न केर।
16 Niechże tedy dobro wasze bluźnione nie będzie.
एल्हेरेलेइ ज़ैन कम तुश्शे लेइ रोड़ू आए ते जेइज़े, तैसेरे बारे मां होरन तुहीन केरनेरो मौको न दे।
17 Albowiem królestwo Boże nie jest pokarm ani napój, ale sprawiedliwość i pokój i radość w Duchu Świętym:
किजोकि परमेशरेरे राज़्ज़े मां खानू पीनू माईने न रख्खे; माईने रखते धार्मिकतारी ज़िन्दगी ज़ींनी ते मेल मलाप, ते आनन्द तै आए ज़ै पवित्र आत्मा देते।
18 Bo kto w tych rzeczach służy Chrystusowi, miły jest Bogu, a przyjemny ludziom.
ज़ै कोई इस रीति सेइं मसीहेरी सेवा केरते, तैस सेइं परमेशरे खुश भोते, ते मैन्हु भी तैसेरे बारे मां रोड़ू ज़ोतन।
19 Przetoż tedy naśladujmy tego, co należy do pokoju i do społecznego budowania.
एल्हेरेलेइ असेईं तैना कम्मां कियोरां लोड़न ज़ैन सेइं लोक मेल मिलापे सेइं रेइ बटन, ते एक्की होरि विश्वासे मां मज़बूत केरम।
20 Dla pokarmu nie psuj sprawy Bożej. Wszystkoć wprawdzie jest czyste; ale złe jest człowiekowi, który je z obrażeniem.
तुस ज़ेरू खानू चातथ तैसेरे वजाई सेइं परमेशरेरू कम न बगाड़ा। सब किछ शुद्ध त आए, पन तुश्शे खाने सेइं अगर होरो कोई मैन्हु परमेशरे पुड़ विश्वास केरनो शारे त तैसेरेलेइ बुरू आए।
21 Dobrać jest, nie jeść mięsa i nie pić wina, ani żadnej rzeczy, którą się brat twój obraża albo gorszy albo słabieje.
रोड़ू त इन्ने, कि तू न मास खास, ते न शराब पीस, ज़ेसेरे वजाई सेइं तेरे ढ्ला या बेइन पाप केरे।
22 Ty wiarę masz? miejże ją sam u siebie przed Bogiem. Błogosławiony, który samego siebie nie sądzi w tem, co ma za dobre.
तेरो इन चीज़ां केरे बारे मां ज़ै विश्वासे, तै तेरे ते परमेशरेरे दरमियाने मां आए, धने तैए, ज़ै तैस गल्ली मां, ज़ै तै ठीक समझ़े, अपने आपे दोषी न ठहराए।
23 Ale kto jest wątpliwy, jeźliby jadł, potępiony jest, iż nie je z wiary; albowiem cokolwiek nie jest z wiary, grzechem jest.
पन ज़ै शक केरतां खाते, तै सज़ारे काबल भोइ जेव, किजोकि तै विश्वासे सेइं न खाए, ते ज़ैन किछ केरस ते विश्वास केरस कि एन ठीक नईं त तू पाप केरतस।
