Rzymian 12
1 Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszę.
ஹே ப்⁴ராதர ஈஸ்²வரஸ்ய க்ரு’பயாஹம்’ யுஷ்மாந் விநயே யூயம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸ²ரீரம்’ ஸஜீவம்’ பவித்ரம்’ க்³ராஹ்யம்’ ப³லிம் ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ஸமுத்ஸ்ரு’ஜத, ஏஷா ஸேவா யுஷ்மாகம்’ யோக்³யா|
2 A nie przypodobywajcie się temu światu, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu waszego na to, abyście doświadczyli, która jest wola Boża dobra, przyjemna i doskonała. (aiōn g165)
அபரம்’ யூயம்’ ஸாம்’ஸாரிகா இவ மாசரத, கிந்து ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வபா⁴வம்’ பராவர்த்ய நூதநாசாரிணோ ப⁴வத, தத ஈஸ்²வரஸ்ய நிதே³ஸ²: கீத்³ரு’க்³ உத்தமோ க்³ரஹணீய: ஸம்பூர்ணஸ்²சேதி யுஷ்மாபி⁴ரநுபா⁴விஷ்யதே| (aiōn g165)
3 Albowiem powiadam przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, co jest między wami, aby więcej o sobie nie rozumiał, niżeli potrzeba rozumieć; ale żeby o sobie rozumiał skromnie, tak jako komu Bóg udzielił miarę wiary.
கஸ்²சித³பி ஜநோ யோக்³யத்வாத³தி⁴கம்’ ஸ்வம்’ ந மந்யதாம்’ கிந்து ஈஸ்²வரோ யஸ்மை ப்ரத்யயஸ்ய யத்பரிமாணம் அத³தா³த் ஸ தத³நுஸாரதோ யோக்³யரூபம்’ ஸ்வம்’ மநுதாம், ஈஸ்²வராத்³ அநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்த: ஸந் யுஷ்மாகம் ஏகைகம்’ ஜநம் இத்யாஜ்ஞாபயாமி|
4 Albowiem jako w jednem ciele wiele członków mamy, ale wszystkie członki nie jednoż dzieło mają:
யதோ யத்³வத³ஸ்மாகம் ஏகஸ்மிந் ஸ²ரீரே ப³ஹூந்யங்கா³நி ஸந்தி கிந்து ஸர்வ்வேஷாமங்கா³நாம்’ கார்ய்யம்’ ஸமாநம்’ நஹி;
5 Tak wiele nas jest jednem ciałem w Chrystusie, aleśmy z osobna jedni drugich członkami.
தத்³வத³ஸ்மாகம்’ ப³ஹுத்வே(அ)பி ஸர்வ்வே வயம்’ க்²ரீஷ்டே ஏகஸ²ரீரா: பரஸ்பரம் அங்க³ப்ரத்யங்க³த்வேந ப⁴வாம: |
6 Mając tedy różne dary według łaski, która nam jest dana; jeźli proroctwo, niech będzie według sznuru wiary;
அஸ்மாத்³ ஈஸ்²வராநுக்³ரஹேண விஸே²ஷம்’ விஸே²ஷம்’ தா³நம் அஸ்மாஸு ப்ராப்தேஷு ஸத்ஸு கோபி யதி³ ப⁴விஷ்யத்³வாக்யம்’ வத³தி தர்ஹி ப்ரத்யயஸ்ய பரிமாணாநுஸாரத: ஸ தத்³ வத³து;
7 Jeźli posługowanie, niech będzie w posługowaniu; jeźli kto naucza, niech trwa w nauczaniu;
யத்³வா யதி³ கஸ்²சித் ஸேவநகாரீ ப⁴வதி தர்ஹி ஸ தத்ஸேவநம்’ கரோது; அத²வா யதி³ கஸ்²சித்³ அத்⁴யாபயிதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸோ(அ)த்⁴யாபயது;
8 Jeźli kto napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.
ததா² ய உபதே³ஷ்டா ப⁴வதி ஸ உபதி³ஸ²து யஸ்²ச தா³தா ஸ ஸரலதயா த³தா³து யஸ்த்வதி⁴பதி: ஸ யத்நேநாதி⁴பதித்வம்’ கரோது யஸ்²ச த³யாலு: ஸ ஹ்ரு’ஷ்டமநஸா த³யதாம்|
9 Miłość niech będzie nieobłudna; miejcie w obrzydliwości złe; imając się dobrego.
அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ ப்ரேம காபட்யவர்ஜிதம்’ ப⁴வது யத்³ அப⁴த்³ரம்’ தத்³ ரு’தீயத்⁴வம்’ யச்ச ப⁴த்³ரம்’ தஸ்மிந் அநுரஜ்யத்⁴வம்|
10 Miłością braterską jedni ku drugim skłonni bądźcie, uczciwością jedni drugich uprzedzając.
அபரம்’ ப்⁴ராத்ரு’த்வப்ரேம்நா பரஸ்பரம்’ ப்ரீயத்⁴வம்’ ஸமாத³ராத்³ ஏகோ(அ)பரஜநம்’ ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ ஜாநீத்⁴வம்|
11 W pracy nie leniwi, duchem pałający, Panu służący;
ததா² கார்ய்யே நிராலஸ்யா மநஸி ச ஸோத்³யோகா³: ஸந்த: ப்ரபு⁴ம்’ ஸேவத்⁴வம்|
12 W nadziei się weselący, w ucisku cierpliwi, w modlitwie ustawiczni;
அபரம்’ ப்ரத்யாஸா²யாம் ஆநந்தி³தா து³: க²ஸமயே ச தை⁴ர்ய்யயுக்தா ப⁴வத; ப்ரார்த²நாயாம்’ ஸததம்’ ப்ரவர்த்தத்⁴வம்’|
13 Potrzebom świętych udzielający, gościnności naśladujący.
பவித்ராணாம்’ தீ³நதாம்’ தூ³ரீகுருத்⁴வம் அதிதி²ஸேவாயாம் அநுரஜ்யத்⁴வம்|
14 Dobrorzeczcie tym, którzy was prześladują; dobrorzeczcie, a nie przeklinajcie.
யே ஜநா யுஷ்மாந் தாட³யந்தி தாந் ஆஸி²ஷம்’ வத³த ஸா²பம் அத³த்த்வா த³த்³த்⁴வமாஸி²ஷம்|
15 Weselcie się z weselącymi, a płaczcie z płaczącymi.
யே ஜநா ஆநந்த³ந்தி தை: ஸார்த்³த⁴ம் ஆநந்த³த யே ச ருத³ந்தி தை: ஸஹ ருதி³த|
16 Bądźcie między sobą jednomyślni, wysoko o sobie nie rozumiejąc, ale się do niskich nakłaniając.
அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ பரஸ்பரம் ஏகோபா⁴வோ ப⁴வது; அபரம் உச்சபத³ம் அநாகாங்க்ஷ்ய நீசலோகை: ஸஹாபி மார்த³வம் ஆசரத; ஸ்வாந் ஜ்ஞாநிநோ ந மந்யத்⁴வம்’|
17 (Bracia!) nie bądźcie mądrymi sami u siebie; żadnemu złem za złe nie oddawajcie, obmyśliwając to, co jest uczciwego przed wszystkimi ludźmi.
பரஸ்மாத்³ அபகாரம்’ ப்ராப்யாபி பரம்’ நாபகுருத| ஸர்வ்வேஷாம்’ த்³ரு’ஷ்டிதோ யத் கர்ம்மோத்தமம்’ ததே³வ குருத|
18 Jeźli można, ile z was jest, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie.
யதி³ ப⁴விதும்’ ஸ²க்யதே தர்ஹி யதா²ஸ²க்தி ஸர்வ்வலோகை: ஸஹ நிர்வ்விரோதே⁴ந காலம்’ யாபயத|
19 Nie mścijcie się sami, najmilsi: ale dajcie miejsce gniewowi; albowiem napisano: Mnie pomsta, a Ja oddam, mówi Pan.
ஹே ப்ரியப³ந்த⁴வ: , கஸ்மைசித்³ அபகாரஸ்ய ஸமுசிதம்’ த³ண்ட³ம்’ ஸ்வயம்’ ந த³த்³த்⁴வம்’, கிந்த்வீஸ்²வரீயக்ரோதா⁴ய ஸ்தா²நம்’ த³த்த யதோ லிகி²தமாஸ்தே பரமேஸ்²வர: கத²யதி, தா³நம்’ ப²லஸ்ய மத்கர்ம்ம ஸூசிதம்’ ப்ரத³தா³ம்யஹம்’|
20 Jeźli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeźli pragnie, napój go: bo to czyniąc, węgle rozpalone zgarniesz na głowę jego.
இதிகாரணாத்³ ரிபு ர்யதி³ க்ஷுதா⁴ர்த்தஸ்தே தர்ஹி தம்’ த்வம்’ ப்ரபோ⁴ஜய| ததா² யதி³ த்ரு’ஷார்த்த: ஸ்யாத் தர்ஹி தம்’ பரிபாயய| தேந த்வம்’ மஸ்தகே தஸ்ய ஜ்வலத³க்³நிம்’ நிதா⁴ஸ்யஸி|
21 Nie daj się zwyciężyć złemu, ale złe dobrem zwyciężaj.
குக்ரியயா பராஜிதா ந ஸந்த உத்தமக்ரியயா குக்ரியாம்’ பராஜயத|
