< Rzymian 11 >

1 Mówię tedy: Izali Bóg odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże! Albowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego, z pokolenia Benjaminowego.
ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ੍ਵੀਕੀਯਲੋਕਾ ਅਪਸਾਰਿਤਾ ਅਹੰ ਕਿਮ੍ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ ਯਤੋ(ਅ)ਹਮਪਿ ਬਿਨ੍ਯਾਮੀਨਗੋਤ੍ਰੀਯ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਵੰਸ਼ੀਯ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
2 Nie odrzuciłci Bóg ludu swego, który przejrzał. Azaż nie wiecie, co mówi Pismo o Elijaszu? jako się przyczynia do Boga przeciwko Izraelowi mówiąc:
ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੇ ਪ੍ਰਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤੇ ਸ੍ਵਕੀਯਲੋਕਾ ਅਪਸਾਰਿਤਾ ਇਤਿ ਨਹਿ| ਅਪਰਮ੍ ਏਲਿਯੋਪਾਖ੍ਯਾਨੇ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਯੱਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
3 Panie! Proroki twoje pomordowali i ołtarze twoje zburzyli, a zostałem ja sam i szukają duszy mojej.
ਹੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਲੋਕਾਸ੍ਤ੍ਵਦੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਯਜ੍ਞਵੇਦੀਰਭਞ੍ਜਨ੍ ਤਥਾ ਤਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਅਘ੍ਨਨ੍ ਕੇਵਲ ਏਕੋ(ਅ)ਹਮ੍ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟ ਆਸੇ ਤੇ ਮਮਾਪਿ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਨਤੇ, ਏਤਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਰੁੱਧਮ੍ ਏਲਿਯ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸ|
4 Ale cóż mu mówi Boska odpowiedź? Zostawiłem sobie siedm tysięcy mężów, którzy nie skłonili kolana Baalowi.
ਤਤਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੋੱਤਰੰ ਕਿੰ ਜਾਤੰ? ਬਾਲ੍ਨਾਮ੍ਨੋ ਦੇਵਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਯੈ ਰ੍ਜਾਨੂਨਿ ਨ ਪਾਤਿਤਾਨਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਸਪ੍ਤ ਸਹਸ੍ਰਾਣਿ ਲੋਕਾ ਅਵਸ਼ੇਸ਼਼ਿਤਾ ਮਯਾ|
5 Tak tedy i teraźniejszego czasu ostatki podług wybrania z łaski zostały.
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਕਾਲੇ(ਅ)ਪਿ ਅਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਭਿਰੁਚਿਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਃ ਕਤਿਪਯਾ ਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
6 A ponieważ z łaski, tedyć już nie z uczynków, inaczej łaska już by nie była łaską; a jeźli z uczynków, jużci nie jest łaska; inaczej uczynek już by nie był uczynkiem.
ਅਤਏਵ ਤਦ੍ ਯਦ੍ਯਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕ੍ਰਿਯਯਾ ਨ ਭਵਤਿ ਨੋ ਚੇਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੋ(ਅ)ਨਨੁਗ੍ਰਹ ਏਵ, ਯਦਿ ਵਾ ਕ੍ਰਿਯਯਾ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਨ ਭਵਤਿ ਨੋ ਚੇਤ੍ ਕ੍ਰਿਯਾ ਕ੍ਰਿਯੈਵ ਨ ਭਵਤਿ|
7 Cóż tedy? Czego Izrael szuka, tego nie dostąpił; ale wybrani dostąpili, a inni zatwardzeni są,
ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ? ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾ ਯਦ੍ ਅਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤ ਤੰਨ ਪ੍ਰਾਪੁਃ| ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਭਿਰੁਚਿਤਲੋਕਾਸ੍ਤਤ੍ ਪ੍ਰਾਪੁਸ੍ਤਦਨ੍ਯੇ ਸਰ੍ੱਵ ਅਨ੍ਧੀਭੂਤਾਃ|
8 (Jako napisano: Dał im Bóg ducha twardego snu, oczy, aby nie widzieli i uszy, aby nie słyszeli), aż do dzisiejszego dnia.
ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਘੋਰਨਿਦ੍ਰਾਲੁਤਾਭਾਵੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਹੀਨੇ ਚ ਲੋਚਨੇ| ਕਰ੍ਣੌ ਸ਼੍ਰੁਤਿਵਿਹੀਨੌ ਚ ਪ੍ਰਦਦੌ ਤੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ||
9 A Dawid mówi: Niechaj im będzie stół ich sidłem i ułowieniem i otrąceniem i odpłatą.
ਏਤੇਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਯੂਦਪਿ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ, ਅਤੋ ਭੁਕ੍ਤ੍ਯਾਸਨੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਉਨ੍ਮਾਥਵਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਵਾ ਵੰਸ਼ਯਨ੍ਤ੍ਰਵਦ੍ ਬਾਧਾ ਦਣ੍ਡਵਦ੍ ਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ||
10 Niech zaćmione będą oczy ich, aby nie widzieli, a grzbietu ich zawsze nachylaj.
ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਥਾਨ੍ਧਾਸ੍ਤੇ ਨੇਤ੍ਰੈਃ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਨੋ ਯਥਾ| ਵੇਪਥੁਃ ਕਟਿਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਤ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ||
11 Mówię tedy: Azaż się potknęli, aby padli? Nie daj tego Boże! Ale przez ich upadek doszło zbawienie pogan, aby je do zawiści przywiódł.
ਪਤਨਾਰ੍ਥੰ ਤੇ ਸ੍ਖਲਿਤਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਵਾਚੰ ਕਿਮਹੰ ਵਦਾਮਿ? ਤੰਨ ਭਵਤੁ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਾਨ੍ ਉਦ੍ਯੋਗਿਨਃ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਤਨਾਦ੍ ਇਤਰਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕੈਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੰ|
12 A ponieważ upadek ich jest bogactwem świata, a umniejszenie ich bogactwem pogan, jakoż daleko więcej ich zupełność?
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਤਨੰ ਯਦਿ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਨਾਂ ਲਾਭਜਨਕਮ੍ ਅਭਵਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹ੍ਰਾਸੋ(ਅ)ਪਿ ਯਦਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਿਨਾਂ ਲਾਭਜਨਕੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵ੍ਰੁʼੱਧਿਃ ਕਤਿ ਲਾਭਜਨਿਕਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
13 Albowiem mówię wam poganom, ilem ja jest Apostołem pogan, usługiwanie moje zalecam,
ਅਤੋ ਹੇ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ਿਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਮ੍ਬੋਧ੍ਯ ਕਥਯਾਮਿ ਨਿਜਾਨਾਂ ਜ੍ਞਾਤਿਬਨ੍ਧੂਨਾਂ ਮਨਃਸੂਦ੍ਯੋਗੰ ਜਨਯਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਿਯਤਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਯਥਾ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਸਾਧਯਾਮਿ
14 Azażbym jako ku zawiści pobudził ciało moje i zbawiłbym niektóre z nich.
ਤੰਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ਿਨਾਂ ਨਿਕਟੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਸਨ੍ ਅਹੰ ਸ੍ਵਪਦਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਾਮਿ|
15 Albowiem jeźlić odrzucenie ich jest pojednaniem świata, cóż będzie przyjęcie ich, tylko ożycie od umarłych?
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਗ੍ਰਹੇਣ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਹ ਜਗਤੋ ਜਨਾਨਾਂ ਮੇਲਨੰ ਜਾਤੰ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰੁʼਹੀਤਤ੍ਵੰ ਮ੍ਰੁʼਤਦੇਹੇ ਯਥਾ ਜੀਵਨਲਾਭਸ੍ਤਦ੍ਵਤ੍ ਕਿੰ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
16 Ponieważ jeźli pierwiastki święte, tedyć i zaczynienie; a jeźli korzeń święty, tedyć i gałęzie.
ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਥਮਜਾਤੰ ਫਲੰ ਯਦਿ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਮੇਵ ਫਲੰ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਤਥਾ ਮੂਲੰ ਯਦਿ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ਼ਾਖਾ ਅਪਿ ਤਥੈਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
17 A jeźli niektóre z gałęzi odłamane są, a ty, któryś był płonną oliwą, jesteś wszczepiony zamiast nich i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłustości oliwnego drzewa:
ਕਿਯਤੀਨਾਂ ਸ਼ਾਖਾਨਾਂ ਛੇਦਨੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤ੍ਵੰ ਵਨ੍ਯਜਿਤਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਸ਼ਾਖਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਤੱਛਾਖਾਨਾਂ ਸ੍ਥਾਨੇ ਰੋਪਿਤਾ ਸਤਿ ਜਿਤਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੀਯਮੂਲਸ੍ਯ ਰਸੰ ਭੁੰਕ੍ਸ਼਼ੇ,
18 Nie chlubże się przeciw gałęziom, bo jeźli się chlubisz, wiedzże, iż nie ty korzenia nosisz, ale korzeń ciebie.
ਤਰ੍ਹਿ ਤਾਸਾਂ ਭਿੰਨਸ਼ਾਖਾਨਾਂ ਵਿਰੁੱਧੰ ਮਾਂ ਗਰ੍ੱਵੀਃ; ਯਦਿ ਗਰ੍ੱਵਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਮੂਲੰ ਯੰਨ ਧਾਰਯਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੂਲੰ ਤ੍ਵਾਂ ਧਾਰਯਤੀਤਿ ਸੰਸ੍ਮਰ|
19 Ale rzeczesz: Odłamane są gałęzie, abym ja był wszczepiony.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦਿ ਵਦਸਿ ਮਾਂ ਰੋਪਯਿਤੁੰ ਤਾਃ ਸ਼ਾਖਾ ਵਿਭੰਨਾ ਅਭਵਨ੍;
20 Dobrze; dla niedowiarstwa odłamane są, ale ty wiarą stoisz; nie bądźże hardej myśli, ale się bój.
ਭਦ੍ਰਮ੍, ਅਪ੍ਰਤ੍ਯਯਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੇ ਵਿਭਿੰਨਾ ਜਾਤਾਸ੍ਤਥਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਕਾਰਣਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਰੋਪਿਤੋ ਜਾਤਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹਙ੍ਕਾਰਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਸਾਧ੍ਵਸੋ ਭਵ|
21 Albowiem jeźli Bóg przyrodzonym gałęziom nie przepuścił, wiedz, że i tobie nie przepuści.
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦਿ ਸ੍ਵਾਭਾਵਿਕੀਃ ਸ਼ਾਖਾ ਨ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵ ਚੇਤ੍ ਤ੍ਵਾਮਪਿ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ|
22 Obaczże tedy dobrotliwość i srogość Bożą; przeciwko tym wprawdzie, którzy upadli, srogość, ale przeciwko tobie dobrotliwość, jeźlibyś trwał w dobroci; inaczej i ty będziesz wycięty.
ਇਤ੍ਯਤ੍ਰੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਯਾਨਕਤ੍ਵਮਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤਾਂ; ਯੇ ਪਤਿਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਤਸ੍ਯ ਭਯਾਨਕਤ੍ਵੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤਾਂ, ਤ੍ਵਞ੍ਚ ਯਦਿ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਪਾਸ਼੍ਰਿਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ; ਨੋ ਚੇਤ੍ ਤ੍ਵਮਪਿ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਛਿੰਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
23 Aleć i oni, jeźli nie będą trwali w niedowiarstwie, wszczepieni zaś będą, gdyż mocny jest Bóg one zasię wszczepić.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੇ ਯਦ੍ਯਪ੍ਰਤ੍ਯਯੇ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪੁਨਰਪਿ ਰੋਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਨ੍ ਪੁਨਰਪਿ ਰੋਪਯਿਤੁਮ੍ ਇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸ਼ਕ੍ਤਿਰਾਸ੍ਤੇ|
24 Albowiem jeźliś ty jest wycięty z oliwy, z przyrodzenia płonnej, a przeciwko przyrodzeniu jesteś wszczepiony w dobrą oliwę, jakoż daleko więcej, którzy są według przyrodzenia, wszczepieni będą w swoję własną oliwę!
ਵਨ੍ਯਜਿਤਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਸ਼ਾਖਾ ਸਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਦਿ ਤਤਸ਼੍ਛਿੰਨੋ ਰੀਤਿਵ੍ਯਤ੍ਯਯੇਨੋੱਤਮਜਿਤਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੇ ਰੋਪਿਤੋ(ਅ)ਭਵਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਯ ਸ੍ਵੀਯਾ ਯਾਃ ਸ਼ਾਖਾਸ੍ਤਾਃ ਕਿੰ ਪੁਨਃ ਸ੍ਵਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ੇ ਸੰਲਗਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ?
25 Bo nie chcę, abyście nie mieli wiedzieć, bracia! tej tajemnicy, (żebyście nie byli sami u siebie mądrymi), iż zatwardzenie z części przyszło na Izraela, póki by nie weszła zupełność pogan.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਭਿਮਾਨੋ ਯੰਨ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮਮੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਵਾਞ੍ਛਾ ਭਵਤਿ ਯੂਯੰ ਏਤੰਨਿਗੂਢਤੱਤ੍ਵਮ੍ ਅਜਾਨਨ੍ਤੋ ਯੰਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ; ਵਸ੍ਤੁਤੋ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਰੂਪੇਣ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ਿਨਾਂ ਸੰਗ੍ਰਹੋ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲਮ੍ ਅੰਸ਼ਤ੍ਵੇਨ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਨ੍ਧਤਾ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ;
26 A tak wszystek Izrael będzie zbawiony, jako napisano: Przyjdzie z Syonu wybawiciel i odwróci niepobożności od Jakóba.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਤ੍ਰਾਸ੍ਯਨ੍ਤੇ; ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਪ੍ਯਾਸ੍ਤੇ, ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸੀਯੋਨਾਦ੍ ਏਕੋ ਯਸ੍ਤ੍ਰਾਣਦਾਯਕਃ| ਅਧਰ੍ੰਮੰ ਯਾਕੁਬੋ ਵੰਸ਼ਾਤ੍ ਸ ਤੁ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
27 A toć będzie przymierze moje z nimi, gdy odejmę grzechy ich.
ਤਥਾ ਦੂਰੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਾਨ੍ਯਹੰ ਯਦਾ| ਤਦਾ ਤੈਰੇਵ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮੇ ਨਿਯਮੋ(ਅ)ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
28 A tak według Ewangielii nieprzyjaciółmi są dla was; lecz według wybrania są miłymi dla ojców.
ਸੁਸੰਵਾਦਾਤ੍ ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾ ਅਭਵਨ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਭਿਰੁਚਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ ਪਿਤ੍ਰੁʼਲੋਕਾਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਿਯਪਾਤ੍ਰਾਣਿ ਭਵਨ੍ਤਿ|
29 Albowiem darów swoich i wezwania Bóg nie żałuje.
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਾਨਾਦ੍ ਆਹ੍ਵਾਨਾਞ੍ਚ ਪਸ਼੍ਚਾੱਤਾਪੋ ਨ ਭਵਤਿ|
30 Bo jako i wy niekiedy nie wierzyliście Bogu, ale teraz dostąpiliście miłosierdzia dla ich niedowiarstwa,
ਅਤਏਵ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ(ਅ)ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਿ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਕਾਰਣਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਪਾਪਾਤ੍ਰਾਣਿ ਜਾਤਾਸ੍ਤਦ੍ਵਦ੍
31 Tak i oni teraz stali się nieposłusznymi, aby dla miłosierdzia wam okazanego i oni miłosierdzia dostąpili.
ਇਦਾਨੀਂ ਤੇ(ਅ)ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਲਬ੍ਧਕ੍ਰੁʼਪਾਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੈਰਪਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
32 Albowiem zamknął je Bóg wszystkie w niedowiarstwo, aby się nad wszystkimi zmiłował. (eleēsē g1653)
ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਤ੍ਵੇਨ ਗਣਯਤਿ| (eleēsē g1653)
33 O głębokości bogactwa i mądrości, i znajomości Bożej! Jako są niewybadane sądy jego i niedoścignione drogi jego!
ਅਹੋ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਬੁੱਧਿਰੂਪਯੋ ਰ੍ਧਨਯੋਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਪ੍ਰਾਚੁਰ੍ੱਯੰ| ਤਸ੍ਯ ਰਾਜਸ਼ਾਸਨਸ੍ਯ ਤੱਤ੍ਵੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ| ਤਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗਾਸ਼੍ਚ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਅਨੁਪਲਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਃ|
34 Bo któż poznał umysł Pański? albo kto był rajcą jego?
ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਙ੍ਕਲ੍ਪੰ ਕੋ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍? ਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਤ੍ਰੀ ਵਾ ਕੋ(ਅ)ਭਵਤ੍?
35 Albo kto mu co pierwej dał, a będzie mu zasię oddano?
ਕੋ ਵਾ ਤਸ੍ਯੋਪਕਾਰੀ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤੇਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਪਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ?
36 Albowiem z niego i przez niego i w nim są wszystkie rzeczy; jemu niech będzie chwała na wieki. Amen. (aiōn g165)
ਯਤੋ ਵਸ੍ਤੁਮਾਤ੍ਰਮੇਵ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਨ ਤਸ੍ਮੈ ਚਾਭਵਤ੍ ਤਦੀਯੋ ਮਹਿਮਾ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੋ ਭਵਤੁ| ਇਤਿ| (aiōn g165)

< Rzymian 11 >