Rzymian 1
1 Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany Apostoł, odłączony ku opowiadaniu Ewangielii Bożej;
ഈശ്വരോ നിജപുത്രമധി യം സുസംവാദം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭി ർധർമ്മഗ്രന്ഥേ പ്രതിശ്രുതവാൻ തം സുസംവാദം പ്രചാരയിതും പൃഥക്കൃത ആഹൂതഃ പ്രേരിതശ്ച പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സേവകോ യഃ പൗലഃ
2 Którą przedtem obiecał przez proroki swoje w pismach świętych,
സ രോമാനഗരസ്ഥാൻ ഈശ്വരപ്രിയാൻ ആഹൂതാംശ്ച പവിത്രലോകാൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതി|
3 O Synu swoim, który się narodził z nasienia Dawidowego według ciała;
അസ്മാകം സ പ്രഭു ര്യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശാരീരികസമ്ബന്ധേന ദായൂദോ വംശോദ്ഭവഃ
4 A pokazał się Synem Bożym możnie, według Ducha poświęcenia, przez zmartwychwstanie, to jest o Jezusie Chrystusie, Panu naszym.
പവിത്രസ്യാത്മനഃ സമ്ബന്ധേന ചേശ്വരസ്യ പ്രഭാവവാൻ പുത്ര ഇതി ശ്മശാനാത് തസ്യോത്ഥാനേന പ്രതിപന്നം|
5 Przez którego wzięliśmy łaskę i urząd apostolski ku posłuszeństwu wiary między wszystkimi narody, dla imienia jego;
അപരം യേഷാം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന യൂയമപ്യാഹൂതാസ്തേ ഽന്യദേശീയലോകാസ്തസ്യ നാമ്നി വിശ്വസ്യ നിദേശഗ്രാഹിണോ യഥാ ഭവന്തി
6 Między którymi jesteście i wy powołani od Jezusa Chrystusa.
തദഭിപ്രായേണ വയം തസ്മാദ് അനുഗ്രഹം പ്രേരിതത്വപദഞ്ച പ്രാപ്താഃ|
7 Wszystkim, którzy jesteście w Rzymie, umiłowanym Bożym, powołanym świętym, łaska niech będzie wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa.
താതേനാസ്മാകമ് ഈശ്വരേണ പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന ച യുഷ്മഭ്യമ് അനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച പ്രദീയേതാം|
8 Najprzód tedy dziękuję Bogu mojemu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, iż wiara wasza słynie po wszystkim świecie.
പ്രഥമതഃ സർവ്വസ്മിൻ ജഗതി യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ പ്രകാശിതത്വാദ് അഹം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം നിമിത്തം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദം കരോമി|
9 Świadkiem mi bowiem jest on Bóg, któremu służę w duchu moim w Ewangielii Syna jego, iż bez przestanku wzmiankę o was czynię,
അപരമ് ഈശ്വരസ്യ പ്രസാദാദ് ബഹുകാലാത് പരം സാമ്പ്രതം യുഷ്മാകം സമീപം യാതും കഥമപി യത് സുയോഗം പ്രാപ്നോമി, ഏതദർഥം നിരന്തരം നാമാന്യുച്ചാരയൻ നിജാസു സർവ്വപ്രാർഥനാസു സർവ്വദാ നിവേദയാമി,
10 Zawsze w modlitwach moich prosząc, iżby mi się wżdy kiedykolwiek droga zdarzyła za wolą Bożą przyjść do was.
ഏതസ്മിൻ യമഹം തത്പുത്രീയസുസംവാദപ്രചാരണേന മനസാ പരിചരാമി സ ഈശ്വരോ മമ സാക്ഷീ വിദ്യതേ|
11 Albowiem pragnę was widzieć, abym wam mógł udzielić jakiego daru duchownego ku utwierdzeniu waszemu;
യതോ യുഷ്മാകം മമ ച വിശ്വാസേന വയമ് ഉഭയേ യഥാ ശാന്തിയുക്താ ഭവാമ ഇതി കാരണാദ്
12 To jest, abyśmy się u was zobopólnie ucieszyli przez społeczną wiarę, i waszę, i moję.
യുഷ്മാകം സ്ഥൈര്യ്യകരണാർഥം യുഷ്മഭ്യം കിഞ്ചിത്പരമാർഥദാനദാനായ യുഷ്മാൻ സാക്ഷാത് കർത്തും മദീയാ വാഞ്ഛാ|
13 A nie chcę, abyście i wy wiedzieć nie mieli, bracia! żem często zamyślał pójść do was; (alem był dotąd zawściągniony), abym miał jaki pożytek i między wami, jako i między inszymi pogany.
ഹേ ഭ്രാതൃഗണ ഭിന്നദേശീയലോകാനാം മധ്യേ യദ്വത് തദ്വദ് യുഷ്മാകം മധ്യേപി യഥാ ഫലം ഭുഞ്ജേ തദഭിപ്രായേണ മുഹുർമുഹു ര്യുഷ്മാകം സമീപം ഗന്തുമ് ഉദ്യതോഽഹം കിന്തു യാവദ് അദ്യ തസ്മിൻ ഗമനേ മമ വിഘ്നോ ജാത ഇതി യൂയം യദ് അജ്ഞാതാസ്തിഷ്ഠഥ തദഹമ് ഉചിതം ന ബുധ്യേ|
14 I Grekom, i grubym narodom, i mądrym, i głupim jestem dłużnikiem,
അഹം സഭ്യാസഭ്യാനാം വിദ്വദവിദ്വതാഞ്ച സർവ്വേഷാമ് ഋണീ വിദ്യേ|
15 Tak, iż ile ze mnie jest, gotowym jest i wam, którzyście w Rzymie, Ewangieliję opowiadać.
അതഏവ രോമാനിവാസിനാം യുഷ്മാകം സമീപേഽപി യഥാശക്തി സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അഹമ് ഉദ്യതോസ്മി|
16 Albowiem nie wstydzę się za Ewangieliję Chrystusową, ponieważ jest mocą Bożą ku zbawieniu każdemu wierzącemu, Żydowi najprzód, potem i Greczynowi.
യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദോ മമ ലജ്ജാസ്പദം നഹി സ ഈശ്വരസ്യ ശക്തിസ്വരൂപഃ സൻ ആ യിഹൂദീയേഭ്യോ ഽന്യജാതീയാൻ യാവത് സർവ്വജാതീയാനാം മധ്യേ യഃ കശ്ചിദ് തത്ര വിശ്വസിതി തസ്യൈവ ത്രാണം ജനയതി|
17 Bo sprawiedliwość Boża w niej bywa objawiona z wiary w wiarę, jako napisano: Że sprawiedliwy z wiary żyć będzie.
യതഃ പ്രത്യയസ്യ സമപരിമാണമ് ഈശ്വരദത്തം പുണ്യം തത്സുസംവാദേ പ്രകാശതേ| തദധി ധർമ്മപുസ്തകേപി ലിഖിതമിദം "പുണ്യവാൻ ജനോ വിശ്വാസേന ജീവിഷ്യതി"|
18 Bo gniew Boży objawia się z nieba przeciwko wszelkiej niepobożności i niesprawiedliwości tych ludzi, którzy zatrzymują prawdę Bożą w niesprawiedliwości.
അതഏവ യേ മാനവാഃ പാപകർമ്മണാ സത്യതാം രുന്ധന്തി തേഷാം സർവ്വസ്യ ദുരാചരണസ്യാധർമ്മസ്യ ച വിരുദ്ധം സ്വർഗാദ് ഈശ്വരസ്യ കോപഃ പ്രകാശതേ|
19 Przeto iż co może być wiedziano o Bogu, jest w nich jawno, gdyż im Bóg objawił.
യത ഈശ്വരമധി യദ്യദ് ജ്ഞേയം തദ് ഈശ്വരഃ സ്വയം താൻ പ്രതി പ്രകാശിതവാൻ തസ്മാത് തേഷാമ് അഗോചരം നഹി|
20 Bo rzeczy jego niewidzialne od stworzenia świata, przez rzeczy uczynione widzialne bywają, to jest ona wieczna jego moc i bóstwo, na to, aby oni byli bez wymówki. (aïdios g126)
ഫലതസ്തസ്യാനന്തശക്തീശ്വരത്വാദീന്യദൃശ്യാന്യപി സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ കർമ്മസു പ്രകാശമാനാനി ദൃശ്യന്തേ തസ്മാത് തേഷാം ദോഷപ്രക്ഷാലനസ്യ പന്ഥാ നാസ്തി| (aïdios g126)
21 Przeto iż poznawszy Boga, nie chwalili jako Boga, ani mu dziękowali, owszem znikczemnieli w myślach swoich i zaćmiło się bezrozumne serce ich;
അപരമ് ഈശ്വരം ജ്ഞാത്വാപി തേ തമ് ഈശ്വരജ്ഞാനേന നാദ്രിയന്ത കൃതജ്ഞാ വാ ന ജാതാഃ; തസ്മാത് തേഷാം സർവ്വേ തർകാ വിഫലീഭൂതാഃ, അപരഞ്ച തേഷാം വിവേകശൂന്യാനി മനാംസി തിമിരേ മഗ്നാനി|
22 Mieniąc się być mądrymi, zgłupieli;
തേ സ്വാൻ ജ്ഞാനിനോ ജ്ഞാത്വാ ജ്ഞാനഹീനാ അഭവൻ
23 I odmienili chwałę nieskazitelnego Boga w podobieństwo obrazu skazitelnego człowieka i ptaków, i czworonogich zwierząt, i płazów.
അനശ്വരസ്യേശ്വരസ്യ ഗൗരവം വിഹായ നശ്വരമനുഷ്യപശുപക്ഷ്യുരോഗാമിപ്രഭൃതേരാകൃതിവിശിഷ്ടപ്രതിമാസ്തൈരാശ്രിതാഃ|
24 A przetoż podał je Bóg pożądliwościom serc ich ku nieczystości, aby lżyli ciała swoje między sobą,
ഇത്ഥം ത ഈശ്വരസ്യ സത്യതാം വിഹായ മൃഷാമതമ് ആശ്രിതവന്തഃ സച്ചിദാനന്ദം സൃഷ്ടികർത്താരം ത്യക്ത്വാ സൃഷ്ടവസ്തുനഃ പൂജാം സേവാഞ്ച കൃതവന്തഃ; (aiōn g165)
25 Jako te, którzy odmienili prawdę Bożą w kłamstwo i chwalili stworzenie, i służyli mu raczej niż Stworzycielowi, który jest błogosławiony na wieki. Amen. (aiōn g165)
ഇതി ഹേതോരീശ്വരസ്താൻ കുക്രിയായാം സമർപ്യ നിജനിജകുചിന്താഭിലാഷാഭ്യാം സ്വം സ്വം ശരീരം പരസ്പരമ് അപമാനിതം കർത്തുമ് അദദാത്|
26 Dlatego podał je Bóg w namiętności sromotne, gdyż i niewiasty ich odmieniły używanie przyrodzone w ono, które jest przeciwko przyrodzeniu.
ഈശ്വരേണ തേഷു ക്വഭിലാഷേ സമർപിതേഷു തേഷാം യോഷിതഃ സ്വാഭാവികാചരണമ് അപഹായ വിപരീതകൃത്യേ പ്രാവർത്തന്ത;
27 Także i mężczyźni opuściwszy przyrodzone używanie niewiasty, zapalili się w swej pożądliwości jedni ku drugim, mężczyzna z mężczyzną hańbę płodząc, a nagrodę należącą błędowi swemu na się biorąc.
തഥാ പുരുഷാ അപി സ്വാഭാവികയോഷിത്സങ്ഗമം വിഹായ പരസ്പരം കാമകൃശാനുനാ ദഗ്ധാഃ സന്തഃ പുമാംസഃ പുംഭിഃ സാകം കുകൃത്യേ സമാസജ്യ നിജനിജഭ്രാന്തേഃ സമുചിതം ഫലമ് അലഭന്ത|
28 A jako się im nie upodobało mieć w znajomości Boga, tak też Bóg je podał w umysł opaczny, aby czynili, co nie przystoi;
തേ സ്വേഷാം മനഃസ്വീശ്വരായ സ്ഥാനം ദാതുമ് അനിച്ഛുകാസ്തതോ ഹേതോരീശ്വരസ്താൻ പ്രതി ദുഷ്ടമനസ്കത്വമ് അവിഹിതക്രിയത്വഞ്ച ദത്തവാൻ|
29 Napełnieni będąc wszelakiej nieprawości, wszeteczeństwa, przewrotności, łakomstwa, złości, pełni zazdrości, morderstwa, sporu, zdrady, złych obyczajów;
അതഏവ തേ സർവ്വേ ഽന്യായോ വ്യഭിചാരോ ദുഷ്ടത്വം ലോഭോ ജിഘാംസാ ഈർഷ്യാ വധോ വിവാദശ്ചാതുരീ കുമതിരിത്യാദിഭി ർദുഷ്കർമ്മഭിഃ പരിപൂർണാഃ സന്തഃ
30 Zausznicy, obmówcy, Boga nienawidzący, potwarcy, pyszni, chlubni, wynalazcy złych rzeczy, rodzicom nieposłuszni,
കർണേജപാ അപവാദിന ഈശ്വരദ്വേഷകാ ഹിംസകാ അഹങ്കാരിണ ആത്മശ്ലാഘിനഃ കുകർമ്മോത്പാദകാഃ പിത്രോരാജ്ഞാലങ്ഘകാ
31 Bezrozumni, przymierza nie trzymający, bez przyrodzonej miłości, nieprzejednani i niemiłosierni;
അവിചാരകാ നിയമലങ്ഘിനഃ സ്നേഹരഹിതാ അതിദ്വേഷിണോ നിർദയാശ്ച ജാതാഃ|
32 Którzy poznawszy prawo Boże, iż ci, co takowe rzeczy czynią, godni są śmierci, nie tylko sami je czynią, ale też przestawają z tymi, co je czynią.
യേ ജനാ ഏതാദൃശം കർമ്മ കുർവ്വന്തി തഏവ മൃതിയോഗ്യാ ഈശ്വരസ്യ വിചാരമീദൃശം ജ്ഞാത്വാപി ത ഏതാദൃശം കർമ്മ സ്വയം കുർവ്വന്തി കേവലമിതി നഹി കിന്തു താദൃശകർമ്മകാരിഷു ലോകേഷ്വപി പ്രീയന്തേ|
