Objawienie 5
1 I widziałem po prawej ręce siedzącego na stolicy księgi napisane, wewnątrz i zewnątrz zapieczętowane siedmioma pieczęciami.
Okumala nindola ku kubhoko kwe bhulyo okwa ulya unu aliga enyanjile ku chitebhe echa Ingoma, echitabho chinu chaliga chandikilwe imbele na inyuma, na chaliga chiteleyweko jimboyelo musanju.
2 I widziałem Anioła mocnego, wołającego głosem wielkim: Kto jest godzien otworzyć te księgi i odpieczętować pieczęci ich?
Nimulola Malaika owa managa nasimula kwo bhulaka bhunene, “Niga unu eile okuchilabhulula echitabho no okujitemya jimboyelo jaye?”
3 A nikt nie mógł ani w niebie, ani na ziemi, ani pod ziemią otworzyć onych ksiąg, ani wejrzeć w nie.
Atalio omunu Mulwile amwi munsi emwalo ye chalo unu atulile okuchifundukula echitabho amwi okuchisoma.
4 I płakałem bardzo, iż nikt nie był znaleziony godny, aby otworzył i czytał księgi, i wejrzał w nie.
Nindila kwo kulumwa kulwo kubha atabhonekene wona wona unu aliga eile okuchifundukula echitabho echo amwi okuchisoma.
5 Tedy mi jeden z onych starców rzekł: Nie płacz! Oto zwyciężył lew, który jest z pokolenia Judowego, korzeń Dawidowy, aby otworzył księgi i odpieczętował siedm pieczęci ich.
Mbe nawe oumwi wa bhakaluka nambwila ati, “Nusige okulila. Lola! Intale eya muluganda olwa Yuda, niwe lisina elya Daudi, aigile, na oyo niwe katula okuchifundukula echitabho na jimboyelo jaye musanju.”
6 I spojrzałem, a oto między stolicą i czterema onemi zwierzętami, i między onymi starcami Baranek stał jako zabity, mając siedm rogów i siedm oczy, które są siedm duchów Bożych, posłanych na wszystkę ziemię.
Agati ye chitebhe cha Ingoma na bhanu bhali bhaanga bhana na agati-gati ya bhakaluka, nindola omwana wa inama emeleguyu, ali uti etilwe. Aliga ali na mayembe musanju na meso musanju mbe jinu ni myoyo musanju eja Nyamuanga jinu jatumilwe mu chalo chona.
7 Ten przyszedł i wziął one księgi z prawej ręki siedzącego na stolicy.
Nagenda najo okuchigega echitabho okusoka mu kubhoko kwe ebhulyo okwa unu aliga enyanjile ku chitebhe cha Ingoma.
8 A gdy wziął one księgi, zaraz ono czworo zwierząt i oni dwadzieścia i cztery starcy upadli przed Barankiem, mając każdy z nich cytry i czasze złote, pełne wonnych rzeczy, które są modlitwy świętych.
Ejile achigega echitabho, abho bhuanga bhana na abhakola makumi gabhili na bhana nibhenama kukinga ansi imbele ya omwana wa inama. bhuli munu aliga ali na litungu na jimbakuli na jijaabhu jinu jaliga jijuye omuchumulilo okwo nikwo okusabhwa kwa bhekilisha.
9 I śpiewali nową pieśń, mówiąc: Godzieneś jest wziąć księgi i otworzyć pieczęci ich, żeś był zabity i odkupiłeś nas Bogu przez krew swoję ze wszelkiego pokolenia i języka, i ludu, i narodu:
Nibhemba olwimbo liyaya: “Wiile okuchigega echitabho no kujisulumula jimboyelo jaye. Kulwo kubha wabhagilwe, na kwa isagama yao numugulila Nyamuanga abhanu bha bhuli luganda, bha bhuli nyaika abhaili na liyanga.
10 I uczyniłeś nas Bogu naszemu królami i kapłanami, i królować będziemy na ziemi.
Nubhakola kubha bhukama na kubha bhagabhisi kulwa ingulu yo kumukolela Nyamuanga weswe, na bhene bhalitunga mu Chalo.”
11 I widziałem, i słyszałem głos wielu Aniołów około onej stolicy, i onych zwierząt i onych starców; a była liczba ich tysiąckroć sto tysięcy i dziesięćkroć sto tysięcy,
Okumala nindola na ninungwa obhukama bhwa bha malaika bhafu bhasingiye echitebhe cha Ingoma obhukumi bhwebhwe bhwaliga 200,000,000 na abho bhuanga na abhakaluka.
12 Mówiących głosem wielkim: Godzien jest ten Baranek zabity, wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo.
Nibhaika kwo bhulaka bhwa ingulu ati, “Eile omwana wa inama unu abhagilwe okulamila obhusilisha, obhunibhi, obhwengeso, amanaga, echibhalo, likusho no mu kumenyekana.”
13 A wszelkie stworzenie, które jest na niebie i na ziemi, i pod ziemią i w morzu, i wszystko, co w nich jest, słyszałem mówiące: Siedzącemu na stolicy i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i siła na wieki wieków. (aiōn g165)
Ninungwa bhuli chinu chamogelwe chinu chaliga chili mulwile na munsi emwalo ye chalo na ingulu ya inyanja, bhuli chinu munda yacho nichaika ati, “Ku mwenene unu enyanjile ku chitebhe cha Ingoma na ku mwana wa inama, bhubhe bhwo kumenyekana, echibhalo, likusho na managa no bhutungi kajanende na kajanende.” (aiōn g165)
14 A czworo onych zwierząt rzekło: Amen. A oni dwadzieścia i cztery starcy upadli i kłaniali się żyjącemu na wieki wieków.
Abho bhuanga bhana nibhaika ati, “Amina!” Na bhakaluka nibhenama no kulamya.
