< Objawienie 19 >
1 Potemem słyszał wielki głos wielkiego ludu na niebie, mówiącego: Halleluja! Zbawienie i chwała, i cześć, i moc Panu, Bogu naszemu.
తతః పరం స్వర్గస్థానాం మహాజనతాయా మహాశబ్దో ఽయం మయా శ్రూతః, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యమ్ అస్మదీయో య ఈశ్వరః| తస్యాభవత్ పరిత్రాణాం ప్రభావశ్చ పరాక్రమః|
2 Bo prawdziwe i sprawiedliwe są sądy jego, iż osądził wszetecznicę onę wielką, która kaziła ziemię wszeteczeństwem swojem i pomścił się krwi sług swoich z ręki jej.
విచారాజ్ఞాశ్చ తస్యైవ సత్యా న్యాయ్యా భవన్తి చ| యా స్వవేశ్యాక్రియాభిశ్చ వ్యకరోత్ కృత్స్నమేదినీం| తాం స దణ్డితవాన్ వేశ్యాం తస్యాశ్చ కరతస్తథా| శోణితస్య స్వదాసానాం సంశోధం స గృహీతవాన్||
3 I rzekli po wtóre: Halleluja! A dym jej wstępuje na wieki wieków. (aiōn )
పునరపి తైరిదముక్తం యథా, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యం యన్నిత్యం నిత్యమేవ చ| తస్యా దాహస్య ధూమో ఽసౌ దిశమూర్ద్ధ్వముదేష్యతి|| (aiōn )
4 I upadli dwadzieścia i czterej starcy, i czworo zwierząt, a pokłonili się Bogu siedzącemu na stolicy, mówiąc: Amen, Halleluja!
తతః పరం చతుర్వ్వింశతిప్రాచీనాశ్చత్వారః ప్రాణినశ్చ ప్రణిపత్య సింహాసనోపవిష్టమ్ ఈశ్వరం ప్రణమ్యావదన్, తథాస్తు పరమేశశ్చ సర్వ్వైరేవ ప్రశస్యతాం||
5 Tedy wyszedł głos z stolicy, mówiący: Chwalcie Boga naszego wszyscy słudzy jego i którzy się go boicie, i mali, i wielcy.
అనన్తరం సింహాసనమధ్యాద్ ఏష రవో నిర్గతో, యథా, హే ఈశ్వరస్య దాసేయాస్తద్భక్తాః సకలా నరాః| యూయం క్షుద్రా మహాన్తశ్చ ప్రశంసత వ ఈశ్వరం||
6 I słyszałem głos jako ludu wielkiego i jako głos wielu wód, i jako głos mocnych gromów, mówiących: Halleluja! iż ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący.
తతః పరం మహాజనతాయాః శబ్ద ఇవ బహుతోయానాఞ్చ శబ్ద ఇవ గృరుతరస్తనితానాఞ్చ శబ్ద ఇవ శబ్దో ఽయం మయా శ్రుతః, బ్రూత పరేశ్వరం ధన్యం రాజత్వం ప్రాప్తవాన్ యతః| స పరమేశ్వరో ఽస్మాకం యః సర్వ్వశక్తిమాన్ ప్రభుః|
7 Weselmy się i radujmy się, a dajmy mu chwałę; bo przyszło wesele Barankowe, a małżonka jego nagotowała się.
కీర్త్తయామః స్తవం తస్య హృష్టాశ్చోల్లాసితా వయం| యన్మేషశావకస్యైవ వివాహసమయో ఽభవత్| వాగ్దత్తా చాభవత్ తస్మై యా కన్యా సా సుసజ్జితా|
8 I dano jej, aby się oblekła w bisior czysty i świetny; albowiem bisior są usprawiedliwienia świętych.
పరిధానాయ తస్యై చ దత్తః శుభ్రః సుచేలకః||
9 I rzekł mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na wieczerzę wesela Barankowego. I rzekł mi: Te słowa Boże są prawdziwe.
స సుచేలకః పవిత్రలోకానాం పుణ్యాని| తతః స మామ్ ఉక్తవాన్ త్వమిదం లిఖ మేషశావకస్య వివాహభోజ్యాయ యే నిమన్త్రితాస్తే ధన్యా ఇతి| పునరపి మామ్ అవదత్, ఇమానీశ్వరస్య సత్యాని వాక్యాని|
10 I upadłem do nóg jego, abym się mu pokłonił; ale mi rzekł: Patrz, abyś tego nie czynił; bom jest spółsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusowe. Bogu się kłaniaj; albowiem świadectwo Jezusowe jest duch proroctwa.
అనన్తరం అహం తస్య చరణయోరన్తికే నిపత్య తం ప్రణన్తుముద్యతః| తతః స మామ్ ఉక్తవాన్ సావధానస్తిష్ఠ మైవం కురు యీశోః సాక్ష్యవిశిష్టైస్తవ భ్రాతృభిస్త్వయా చ సహదాసో ఽహం| ఈశ్వరమేవ ప్రణమ యస్మాద్ యీశోః సాక్ష్యం భవిష్యద్వాక్యస్య సారం|
11 I widziałem niebo otworzone, a oto koń biały, a tego, który siedział na nim, zwano Wiernym i Prawdziwym, a sądzi w sprawiedliwości i walczy.
అనన్తరం మయా ముక్తః స్వర్గో దృష్టః, ఏకః శ్వేతవర్ణో ఽశ్వో ఽపి దృష్టస్తదారూఢో జనో విశ్వాస్యః సత్యమయశ్చేతి నామ్నా ఖ్యాతః స యాథార్థ్యేన విచారం యుద్ధఞ్చ కరోతి|
12 A oczy jego były jako płomień ognia, a na głowie jego wiele koron; i miał imię napisane, którego nikt nie zna, tylko on sam.
తస్య నేత్రే ఽగ్నిశిఖాతుల్యే శిరసి చ బహుకిరీటాని విద్యన్తే తత్ర తస్య నామ లిఖితమస్తి తమేవ వినా నాపరః కో ఽపి తన్నామ జానాతి|
13 A przyodziany był szatą omoczoną we krwi, a imię jego zowią Słowo Boże.
స రుధిరమగ్నేన పరిచ్ఛదేనాచ్ఛాదిత ఈశ్వరవాద ఇతి నామ్నాభిధీయతే చ|
14 A wojska, które są na niebie, szły za nim na koniach białych, obleczone lnem cienkim, białym i czystym.
అపరం స్వర్గస్థసైన్యాని శ్వేతాశ్వారూఢాని పరిహితనిర్మ్మలశ్వేతసూక్ష్మవస్త్రాణి చ భూత్వా తమనుగచ్ఛన్తి|
15 A z ust jego wychodził miecz ostry, aby nim bił narody; albowiem on je rządzić będzie laską żelazną, a on tłoczy prasę wina zapalczywości i gniewu Boga wszechmogącego.
తస్య వక్త్రాద్ ఏకస్తీక్షణః ఖఙ్గో నిర్గచ్ఛతి తేన ఖఙ్గేన సర్వ్వజాతీయాస్తేనాఘాతితవ్యాః స చ లౌహదణ్డేన తాన్ చారయిష్యతి సర్వ్వశక్తిమత ఈశ్వరస్య ప్రచణ్డకోపరసోత్పాదకద్రాక్షాకుణ్డే యద్యత్ తిష్ఠతి తత్ సర్వ్వం స ఏవ పదాభ్యాం పినష్టి|
16 A ma na szacie i na biodrach swoich imię napisane: Król królów i Pan panów.
అపరం తస్య పరిచ్ఛద ఉరసి చ రాజ్ఞాం రాజా ప్రభూనాం ప్రభుశ్చేతి నామ నిఖితమస్తి|
17 I widziałem jednego Anioła stojącego w słońcu i wołającego głosem wielkim, mówiąc wszystkim ptakom latającym po pośrodku nieba: Chodźcie i zgromadźcie się na wieczerzę wielkiego Boga,
అనన్తరం సూర్య్యే తిష్ఠన్ ఏకో దూతో మయా దృష్టః, ఆకాశమధ్య ఉడ్డీయమానాన్ సర్వ్వాన్ పక్షిణః ప్రతి స ఉచ్చైఃస్వరేణేదం ఘోషయతి, అత్రాగచ్ఛత|
18 Abyście jedli ciała królów i ciała hetmanów, i ciała mocarzy, i ciała koni, i siedzących na nich, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, i małych, i wielkich.
ఈశ్వరస్య మహాభోజ్యే మిలత, రాజ్ఞాం క్రవ్యాణి సేనాపతీనాం క్రవ్యాణి వీరాణాం క్రవ్యాణ్యశ్వానాం తదారూఢానాఞ్చ క్రవ్యాణి దాసముక్తానాం క్షుద్రమహతాం సర్వ్వేషామేవ క్రవ్యాణి చ యుష్మాభి ర్భక్షితవ్యాని|
19 I widziałem bestyję i królów ziemskich, i wojska ich zebrane, aby stoczyli bitwę z siedzącym na koniu i z wojskiem jego.
తతః పరం తేనాశ్వారూఢజనేన తదీయసైన్యైశ్చ సార్ద్ధం యుద్ధం కర్త్తుం స పశుః పృథివ్యా రాజానస్తేషాం సైన్యాని చ సమాగచ్ఛన్తీతి మయా దృష్టం|
20 Ale pojmana jest bestyja, a z nią fałszywy on prorok, który czynił cuda przed nią, któremi zwodził tych, którzy przyjęli piętno bestyi i którzy się kłaniali obrazowi jej, i obaj wrzuceni są żywo do jeziora ognistego, gorejącego siarką. (Limnē Pyr )
తతః స పశు ర్ధృతో యశ్చ మిథ్యాభవిష్యద్వక్తా తస్యాన్తికే చిత్రకర్మ్మాణి కుర్వ్వన్ తైరేవ పశ్వఙ్కధారిణస్తత్ప్రతిమాపూజకాంశ్చ భ్రమితవాన్ సో ఽపి తేన సార్ద్ధం ధృతః| తౌ చ వహ్నిగన్ధకజ్వలితహ్రదే జీవన్తౌ నిక్షిప్తౌ| (Limnē Pyr )
21 A drudzy pobici są mieczem tego, który siedział na koniu, wychodzącym z ust jego, a wszystkie ptaki nasycone są ciałami ich.
అవశిష్టాశ్చ తస్యాశ్వారూఢస్య వక్త్రనిర్గతఖఙ్గేన హతాః, తేషాం క్రవ్యైశ్చ పక్షిణః సర్వ్వే తృప్తిం గతాః|