Objawienie 19
1 Potemem słyszał wielki głos wielkiego ludu na niebie, mówiącego: Halleluja! Zbawienie i chwała, i cześć, i moc Panu, Bogu naszemu.
Añe irezay le tsinanoko ty fipoñafam-peom-balobohòke andindìñe ao, nirihoñe ty hoe: Haleloia! Fandrombahañe naho enge, naho haozarañe ho an’Andrianañaharen-tikañe
2 Bo prawdziwe i sprawiedliwe są sądy jego, iż osądził wszetecznicę onę wielką, która kaziła ziemię wszeteczeństwem swojem i pomścił się krwi sług swoich z ręki jej.
amy te mahity naho vantañe o fizakà’eo, le fa nafà’e i tsimirirañe jabajaba nandeotse ty tane toy amo hakarapiloa’eoy vaho navale’e ama’e ty lio’ o mpitoro’eo.
Nindrai’ iereo ty hoe: Halelo-Ia! Hihobobòke nainai’e donia o hatoe’eo. (aiōn g165)
4 I upadli dwadzieścia i czterej starcy, i czworo zwierząt, a pokłonili się Bogu siedzącemu na stolicy, mówiąc: Amen, Halleluja!
Songa nibaboke naho nitalaho aman’ Andrianañahare mpiambesatse amy fiambesa’ey i androanavy roapolo-efats’ amby rey naho i raha veloñe efatse rey, nanao ty hoe: Amena, Haleloia!
5 Tedy wyszedł głos z stolicy, mówiący: Chwalcie Boga naszego wszyscy słudzy jego i którzy się go boicie, i mali, i wielcy.
Le niboak’ amy fiambesatsey ty fiarañanañañe nanao ty hoe: Rengeo t’i Andrianañaharen-tikañe ry mpitoro’e iabio, naho o mañeveñe ama’eo, ndra ty kede ndra ty bey!
6 I słyszałem głos jako ludu wielkiego i jako głos wielu wód, i jako głos mocnych gromów, mówiących: Halleluja! iż ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący.
Tsinanoko amy zao ty nanahake feom-balobohòke, nanahake ty fitroña’ ty rano misorotombake naho nanahake ty fiparapapiahan’ àmpiñe ra’elahy, nanao ty hoe: Haleloia! Fa mifehe t’i Talè Andrianañahare, Tsitongerèñe.
7 Weselmy się i radujmy się, a dajmy mu chwałę; bo przyszło wesele Barankowe, a małżonka jego nagotowała się.
Antao hifale naho hirebeke vaho hanolots’ engeñe ama’e! Fa tsatoke ty enga-vao’ i Vik’añondriy, vaho fa nihamiñe i enga-vao’ey,
8 I dano jej, aby się oblekła w bisior czysty i świetny; albowiem bisior są usprawiedliwienia świętych.
le natolotse aze ty hiombea’e leny marerarera mikinokinoke mitoratsike. Toe o satan-kavañona’ o noro’eoo i leny marerareray.
9 I rzekł mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na wieczerzę wesela Barankowego. I rzekł mi: Te słowa Boże są prawdziwe.
Le hoe re tamako: Patero: Haha o ambarañe ho mb’amy sabadidam-panambalia’ i Vik’ añondriio! Le hoe re amako: Tsara ton’ Añahare izay.
10 I upadłem do nóg jego, abym się mu pokłonił; ale mi rzekł: Patrz, abyś tego nie czynił; bom jest spółsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusowe. Bogu się kłaniaj; albowiem świadectwo Jezusowe jest duch proroctwa.
Le nibabok’ am-pandia’eo iraho niambane. Fe hoe re: Mitaoa! Mpitrao-pitoroñe ama’o naho amo longo’o mitañe ty taro’ Iesoào iraho. Mitalahoa aman’ Añahare! Amy te arofom-pitokiañe ty fitaroñañe Iesoà.
11 I widziałem niebo otworzone, a oto koń biały, a tego, który siedział na nim, zwano Wiernym i Prawdziwym, a sądzi w sprawiedliwości i walczy.
Le naheoko te nisokake i likerañey naho niheo mb’etoa ty soavala foty, naho kanjieñe ty hoe Migahiñe naho To i mpiningitse ama’ey naho an-kavantañañe ty fizaka’e vaho fialia’e.
12 A oczy jego były jako płomień ognia, a na głowie jego wiele koron; i miał imię napisane, którego nikt nie zna, tylko on sam.
Hoe afo misotratràke o fihaino’eo, naho sabakam-bolonahetse maro ty añambone’e eo. Sinokitse ama’e ty tahinañe tsy fohi’ ondaty naho tsy ie.
13 A przyodziany był szatą omoczoną we krwi, a imię jego zowią Słowo Boże.
Misikin-damba mireparepa nalipotse an-dio re, le atao Tsaran’ Añahare i tahina’ey.
14 A wojska, które są na niebie, szły za nim na koniach białych, obleczone lnem cienkim, białym i czystym.
Nañorik’ aze an-tsoavala foty o lahin-defon-dikerañeo nisaron-deny marerarera mitoratsike mikinokinoke.
15 A z ust jego wychodził miecz ostry, aby nim bił narody; albowiem on je rządzić będzie laską żelazną, a on tłoczy prasę wina zapalczywości i gniewu Boga wszechmogącego.
Miakats’am-palie’e ty fibara masioñe hañatsake o kilakila ondatio, le ho fehè’e an-kobay viñe. naho ie ty mandialia ty fipiritan-divaim-piforoforon-kaviñeran’ Añahare, Tsitongerèñey.
16 A ma na szacie i na biodrach swoich imię napisane: Król królów i Pan panów.
Misokitse an-tsaro’e eo naho am-pe’e eo ty hoe: Mpanjakam-panjaka naho Talèn-talè.
17 I widziałem jednego Anioła stojącego w słońcu i wołającego głosem wielkim, mówiąc wszystkim ptakom latającym po pośrodku nieba: Chodźcie i zgromadźcie się na wieczerzę wielkiego Boga,
Le naheoko ty anjely nijohañe amy àndroy nikoike am-piarañanañañe mafe amy ze hene voroñe mitiliñe an-teñanteñan-dikerañe ty hoe: Mb’ etoy, mitontona amy sabadidake jabajaban’ Añaharey,
18 Abyście jedli ciała królów i ciała hetmanów, i ciała mocarzy, i ciała koni, i siedzących na nich, i ciała wszystkich wolnych i niewolników, i małych, i wielkich.
hitimpoñe ty nofom-panjaka, naho ty nofo’ o mpifehen-dahin-defoñeo naho ty nofo’ o fanalolahio naho ty nofon-tsoavala naho o mpiningitse ama’eo naho ty nofo’ ze hene ondaty, ty ondevo naho ty midada, ty kede vaho ty bey.
19 I widziałem bestyję i królów ziemskich, i wojska ich zebrane, aby stoczyli bitwę z siedzącym na koniu i z wojskiem jego.
Le nitreako te nifanontoñe hialy amy miningitse soavalay naho amy firimboña’ey i bibiy naho o mpanjaka’ ty tane toio naho o fifañosoña’ iareoo.
21 A drudzy pobici są mieczem tego, który siedział na koniu, wychodzącym z ust jego, a wszystkie ptaki nasycone są ciałami ich.
le vinono amy fibara miakatse am-palie’ i mpiningitse soavalaiy o ila’eo, vaho nahaetsake o voroñe iabio ty nofo’ iareo.
