Objawienie 17
1 I przyszedł jeden z siedmiu Aniołów, którzy mieli siedm czasz, i rzekł do mnie, mówiąc mi: Chodź, okażę ci osądzenie onej wielkiej wszetecznicy, która siedzi nad wodami wielkiemi,
தத³நந்தரம்’ தேஷாம்’ ஸப்தகம்’ஸதா⁴ரிணாம்’ ஸப்ததூ³தாநாம் ஏக ஆக³த்ய மாம்’ ஸம்பா⁴ஷ்யாவத³த், அத்ராக³ச்ச², மேதி³ந்யா நரபதயோ யயா வேஸ்²யயா ஸார்த்³த⁴ம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம க்ரு’தவந்த: ,
2 Z którą wszeteczeństwo płodzili królowie ziemi i upili się winem wszeteczeństwa jej obywatele ziemi.
யஸ்யா வ்யபி⁴சாரமதே³ந ச ப்ரு’தி²வீநிவாஸிநோ மத்தா அப⁴வந் தஸ்யா ப³ஹுதோயேஷூபவிஷ்டாயா மஹாவேஸ்²யாயா த³ண்ட³ம் அஹம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யாமி|
3 I odniósł mię na puszczę w duchu. I widziałem niewiastę siedzącą na szarłatnoczerwonej bestyi, pełnej imion bluźnierstwa, która miała siedm głów i dziesięć rogów.
ததோ (அ)ஹம் ஆத்மநாவிஷ்டஸ்தேந தூ³தேந ப்ராந்தரம்’ நீதஸ்தத்ர நிந்தா³நாமபி⁴: பரிபூர்ணம்’ ஸப்தஸி²ரோபி⁴ ர்த³ஸ²ஸ்²ரு’ங்கை³ஸ்²ச விஸி²ஷ்டம்’ ஸிந்தூ³ரவர்ணம்’ பஸு²முபவிஷ்டா யோஷிதே³கா மயா த்³ரு’ஷ்டா|
4 A ona niewiasta przyobleczona była w purpurę i w szarłat, i uzłocona złotem i drogim kamieniem, i perłami, mając kubek złoty w ręce swej, pełen obrzydliwości i nieczystości wszeteczeństwa swego.
ஸா நாரீ க்ரு’ஷ்ணலோஹிதவர்ணம்’ ஸிந்தூ³ரவர்ணஞ்ச பரிச்ச²த³ம்’ தா⁴ரயதி ஸ்வர்ணமணிமுக்தாபி⁴ஸ்²ச விபூ⁴ஷிதாஸ்தி தஸ்யா: கரே க்⁴ரு’ணார்ஹத்³ரவ்யை: ஸ்வவ்யபி⁴சாரஜாதமலைஸ்²ச பரிபூர்ண ஏக: ஸுவர்ணமய: கம்’ஸோ வித்³யதே|
5 A na czole jej było imię napisane: Tajemnica, Babilon wielki, matka wszeteczeństw i obrzydliwości ziemi.
தஸ்யா பா⁴லே நிகூ³ட⁴வாக்யமித³ம்’ ப்ரு’தி²வீஸ்த²வேஸ்²யாநாம்’ க்⁴ரு’ண்யக்ரியாணாஞ்ச மாதா மஹாபா³பி³லிதி நாம லிகி²தம் ஆஸ்தே|
6 I widziałem niewiastę onę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jezusowych; a widząc ją, dziwowałem się wielkim podziwieniem.
மம த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரஸ்தா² ஸா நாரீ பவித்ரலோகாநாம்’ ருதி⁴ரேண யீஸோ²: ஸாக்ஷிணாம்’ ருதி⁴ரேண ச மத்தாஸீத் தஸ்யா த³ர்ஸ²நாத் மமாதிஸ²யம் ஆஸ்²சர்ய்யஜ்ஞாநம்’ ஜாதம்’|
7 I rzekł mi Anioł: Czemuż się dziwujesz? Ja tobie powiem tajemnicę tej niewiasty i bestyi, która ją nosi, która ma siedm głów i dziesięć rogów.
தத: ஸ தூ³தோ மாம் அவத³த் குதஸ்தவாஸ்²சர்ய்யஜ்ஞாநம்’ ஜாயதே? அஸ்யா யோஷிதஸ்தத்³வாஹநஸ்ய ஸப்தஸி²ரோபி⁴ ர்த³ஸ²ஸ்²ரு’ங்கை³ஸ்²ச யுக்தஸ்ய பஸோ²ஸ்²ச நிகூ³ட⁴பா⁴வம் அஹம்’ த்வாம்’ ஜ்ஞாபயாமி|
8 Bestyja, którąś widział, była, a nie jest, a ma wystąpić z przepaści, a iść na zginienie; i zadziwią się mieszkający na ziemi, (których imiona nie są napisane w księgach żywota od założenia świata), widząc bestyję, która była, a nie jest, a przecię jest. (Abyssos g12)
த்வயா த்³ரு’ஷ்டோ (அ)ஸௌ பஸு²ராஸீத் நேதா³நீம்’ வர்த்ததே கிந்து ரஸாதலாத் தேநோதே³தவ்யம்’ விநாஸ²ஸ்²ச க³ந்தவ்ய: | ததோ யேஷாம்’ நாமாநி ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிகாலம் ஆரப்⁴ய ஜீவநபுஸ்தகே லிகி²தாநி ந வித்³யந்தே தே ப்ரு’தி²வீநிவாஸிநோ பூ⁴தம் அவர்த்தமாநமுபஸ்தா²ஸ்யந்தஞ்ச தம்’ பஸு²ம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாஸ்²சர்ய்யம்’ மம்’ஸ்யந்தே| (Abyssos g12)
9 Tuć jest rozum mający mądrość: Te siedm głów są siedm gór, na których ta niewiasta siedzi.
அத்ர ஜ்ஞாநயுக்தயா பு³த்³த்⁴யா ப்ரகாஸி²தவ்யம்’| தாநி ஸப்தஸி²ராம்’ஸி தஸ்யா யோஷித உபவேஸ²நஸ்தா²நஸ்வரூபா: ஸப்தகி³ரய: ஸப்த ராஜாநஸ்²ச ஸந்தி|
10 A królów jest siedm, pięć ich upadło, a jeden jest, inszy jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, na mały czas musi trwać.
தேஷாம்’ பஞ்ச பதிதா ஏகஸ்²ச வர்த்தமாந: ஸே²ஷஸ்²சாத்³யாப்யநுபஸ்தி²த: ஸ யதோ³பஸ்தா²ஸ்யதி ததா³பி தேநால்பகாலம்’ ஸ்தா²தவ்யம்’|
11 A bestyja, która była a nie jest, toć jest ten ósmy, a jest z onych siedmiu, a idzie na zginienie.
ய: பஸு²ராஸீத் கிந்த்விதா³நீம்’ ந வர்த்ததே ஸ ஏவாஷ்டம: , ஸ ஸப்தாநாம் ஏகோ (அ)ஸ்தி விநாஸ²ம்’ க³மிஷ்யதி ச|
12 A dziesięć rogów, któreś widział, jest dziesięć królów, którzy królestwa jeszcze nie wzięli; ale wezmą moc jako królowie, na jednę godzinę z bestyją.
த்வயா த்³ரு’ஷ்டாநி த³ஸ²ஸ்²ரு’ங்கா³ண்யபி த³ஸ² ராஜாந: ஸந்தி: , அத்³யாபி தை ராஜ்யம்’ ந ப்ராப்தம்’ கிந்து முஹூர்த்தமேகம்’ யாவத் பஸு²நா ஸார்த்³த⁴ம்’ தே ராஜாந இவ ப்ரபு⁴த்வம்’ ப்ராப்ஸ்யந்தி|
13 Ci jedną radę mają i moc, i zwierzchność swoję bestyi podadzą.
த ஏகமந்த்ரணா ப⁴விஷ்யந்தி ஸ்வகீயஸ²க்திப்ரபா⁴வௌ பஸ²வே தா³ஸ்யந்தி ச|
14 Ci z Barankiem walczyć będą, i Baranek ich zwycięży, bo jest Panem panów i królem królów, i którzy są z nim powołani i wybrani, i wierni.
தே மேஷஸா²வகேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யோத்ஸ்யந்தி, கிந்து மேஷஸா²வகஸ்தாந் ஜேஷ்யதி யத: ஸ ப்ரபூ⁴நாம்’ ப்ரபூ⁴ ராஜ்ஞாம்’ ராஜா சாஸ்தி தஸ்ய ஸங்கி³நோ (அ)ப்யாஹூதா அபி⁴ருசிதா விஸ்²வாஸ்யாஸ்²ச|
15 I rzekł mi: Wody, któreś widział, gdzie wszetecznica siedzi, są ludzie i zastępy, i narody, i języki.
அபரம்’ ஸ மாம் அவத³த் ஸா வேஸ்²யா யத்ரோபவிஸ²தி தாநி தோயாநி லோகா ஜநதா ஜாதயோ நாநாபா⁴ஷாவாதி³நஸ்²ச ஸந்தி|
16 A dziesięć rogów, któreś widział na bestyi, cić w nienawiści mieć będą wszetecznicę i uczynią ją spustoszoną i nagą, i ciało jej będą jeść, a samą ogniem spalą.
த்வயா த்³ரு’ஷ்டாநி த³ஸ² ஸ்²ரு’ங்கா³ணி பஸு²ஸ்²சேமே தாம்’ வேஸ்²யாம் ரு’தீயிஷ்யந்தே தீ³நாம்’ நக்³நாஞ்ச கரிஷ்யந்தி தஸ்யா மாம்’ஸாநி போ⁴க்ஷ்யந்தே வஹ்நிநா தாம்’ தா³ஹயிஷ்யந்தி ச|
17 Albowiem Bóg podał do serc ich, aby czynili wolę jego, a czynili jednomyślnie, i dali królestwo swoje bestyi, ażby się wypełniły słowa Boże.
யத ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யாநி யாவத் ஸித்³தி⁴ம்’ ந க³மிஷ்யந்தி தாவத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய மநோக³தம்’ ஸாத⁴யிதும் ஏகாம்’ மந்த்ரணாம்’ க்ரு’த்வா தஸ்மை பஸ²வே ஸ்வேஷாம்’ ராஜ்யம்’ தா³துஞ்ச தேஷாம்’ மநாம்’ஸீஸ்²வரேண ப்ரவர்த்திதாநி|
18 A niewiasta, którąś widział, jest miasto ono wielkie, które ma królestwo nad królami ziemi.
அபரம்’ த்வயா த்³ரு’ஷ்டா யோஷித் ஸா மஹாநக³ரீ யா ப்ரு’தி²வ்யா ராஜ்ஞாம் உபரி ராஜத்வம்’ குருதே|
