Objawienie 17
1 I przyszedł jeden z siedmiu Aniołów, którzy mieli siedm czasz, i rzekł do mnie, mówiąc mi: Chodź, okażę ci osądzenie onej wielkiej wszetecznicy, która siedzi nad wodami wielkiemi,
Nomb’ amako mb’eo ty raik’ amy anjely fito amam-pinga fito rey nanao ty hoe: Mb’ etoañe, hitoroako ty zaka hifetsak’ amy tsimirirañe folo-ay mitobok’ amo rano marooy,
2 Z którą wszeteczeństwo płodzili królowie ziemi i upili się winem wszeteczeństwa jej obywatele ziemi.
i nanoa’ o mpanjaka’ ty tane toio hakarapiloañe naho nahamamo o mpimone’ ty tane toio amy divain-kakarapiloa’eiy.
3 I odniósł mię na puszczę w duchu. I widziałem niewiastę siedzącą na szarłatnoczerwonej bestyi, pełnej imion bluźnierstwa, która miała siedm głów i dziesięć rogów.
Le nindese’ i anjeliy añ’ arofo mb’an-dratraratra añe iraho. Le nitreako ty rakemba niningitse ami’ty biby mena mañabasà, àtseke ty añaram-piterateràñe, aman-doha fito naho tsifa folo.
4 A ona niewiasta przyobleczona była w purpurę i w szarłat, i uzłocona złotem i drogim kamieniem, i perłami, mając kubek złoty w ręce swej, pełen obrzydliwości i nieczystości wszeteczeństwa swego.
Nisaroñe lamba malò-mavo naho mena mañabarà i rakembay vaho nihamineñe volamena naho vatosoa naho hange, vaho an-taña’e ao ty fitovy volamena pea hativañe milaro ty haleoran-katsimirira’e.
5 A na czole jej było imię napisane: Tajemnica, Babilon wielki, matka wszeteczeństw i obrzydliwości ziemi.
Nipatereñe am-pela-handri’e eo ty añarañe, toe tafatoño: Babolone Jabajaba, Renen-Tsimirirañe naho o raha tiva’ ty tane toio.
6 I widziałem niewiastę onę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jezusowych; a widząc ją, dziwowałem się wielkim podziwieniem.
Le naheoko i rakembay te jike ami’ty lio’ o noro’eo naho ami’ty lio’ o ninday ty taro’ Iesoào, aa ie nisambaeko, le niloho latsa.
7 I rzekł mi Anioł: Czemuż się dziwujesz? Ja tobie powiem tajemnicę tej niewiasty i bestyi, która ją nosi, która ma siedm głów i dziesięć rogów.
Le hoe i anjeliy tamako: Inoñ’ o ilatsà’oo? Hatoroko azo ty raha mietak’ amy rakembay naho ty amy biby aman-doha fito naho tsifa folo minday azey.
8 Bestyja, którąś widział, była, a nie jest, a ma wystąpić z przepaści, a iść na zginienie; i zadziwią się mieszkający na ziemi, (których imiona nie są napisane w księgach żywota od założenia świata), widząc bestyję, która była, a nie jest, a przecię jest. (Abyssos g12)
I biby nitrea’oy le teo, fa tsy eo, vaho fa hiakatse boak’ an-tsikeokeok’ ao mb’ am-pirotsaha’e mb’eo. Hahalatsa o mpimoneñe an-tane atoy tsy pinatetse amy boken-kaveloñe tam-pifotora’ ty voatse toio, t’ie hahaisake i biby teo naho tsy eo vaho mbe ho aviy. (Abyssos g12)
9 Tuć jest rozum mający mądrość: Te siedm głów są siedm gór, na których ta niewiasta siedzi.
Inao ty itsakoreañe an-kihitse: I loha fito rey ro vohitse fito iambesara’ i rakembay,
10 A królów jest siedm, pięć ich upadło, a jeden jest, inszy jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, na mały czas musi trwać.
naho mpanjaka fito, fa nihotrake ty lime, eo ty raike, mbe tsy niavy ty raike; fa ie avy, le tsy mahay tsy ho eo betebeteke.
11 A bestyja, która była a nie jest, toć jest ten ósmy, a jest z onych siedmiu, a idzie na zginienie.
I biby teo, fa tsy eoy; ie ty mpanjaka faha valo, mireketse amy fito rey, vaho mb’am-pirotsahañe ao.
12 A dziesięć rogów, któreś widział, jest dziesięć królów, którzy królestwa jeszcze nie wzięli; ale wezmą moc jako królowie, na jednę godzinę z bestyją.
I tsifa folo niisa’o rey, le mpanjaka folo mboe tsy nandrambe fifeheañe, f’ie mahazo lily ho mpanjaka mindre amy bibiy ora raike.
13 Ci jedną radę mają i moc, i zwierzchność swoję bestyi podadzą.
Raike ty firefea’ iareo vaho hatolo’ iareo amy bibiy ty haozarañe naho ty lili’ iareo.
14 Ci z Barankiem walczyć będą, i Baranek ich zwycięży, bo jest Panem panów i królem królów, i którzy są z nim powołani i wybrani, i wierni.
Hialy amy Vik’ añondriy iareo, fa ho rebahe’ i Vik’ añondriy, amy te Ie ro Talèn-drotompo naho Mpifehem-panjaka, le kinanjy naho jinoboñe vaho migahiñe o mpiama’eo.
15 I rzekł mi: Wody, któreś widział, gdzie wszetecznica siedzi, są ludzie i zastępy, i narody, i języki.
Le hoe re tamako: O rano niisa’o itoboha’ i tsimirirañeio, le ondaty naho valobohòke naho fifeheañe vaho fameleke.
16 A dziesięć rogów, któreś widział na bestyi, cić w nienawiści mieć będą wszetecznicę i uczynią ją spustoszoną i nagą, i ciało jej będą jeść, a samą ogniem spalą.
Le i tsifa folo niisa’o amy bibiy rey ro halaiñe i tsimirirañey, hampidoñ’ aze ho vahiny naho miboridañe; habotse’ iereo ty nofo’e vaho hamorototo aze añ’afo.
17 Albowiem Bóg podał do serc ich, aby czynili wolę jego, a czynili jednomyślnie, i dali królestwo swoje bestyi, ażby się wypełniły słowa Boże.
Fa nentoen’ Añahare añ’ arofo’ iareo ty hañeneke i satri’ey, naho hitrao-drehake vaho hanolotse ty fifehea’ iareo amy bibiy ampara’ te heneke o saontsin’ Añahareo.
18 A niewiasta, którąś widział, jest miasto ono wielkie, które ma królestwo nad królami ziemi.
I rakemba niisa’oy, le i rova jabajaba mifehe o mpanjaka’ ty tane toio.
