Objawienie 14
1 I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syońskiej, a z nim sto czterdzieści i cztery tysiące, mających imię Ojca jego napisane na czołach swoich.
Anantera Sipisipi Anentamo'a Saioni agonare oti'negeno, Agri agine, Nefa aginema kokovite'ma krente'neana 144 tauseni'a vahe'mo'za magoka oti'nazage'na ke'noe.
2 I słyszałem głos z nieba, jako głos wielu wód, i jako głos gromu wielkiego; i słyszałem głos cytrystów grających na cytrach swoich.
Ana hige'na mago agerura antahuana monafintira agerura rama'a timofo agasasamo'ma hiaza nehigeno, mona kemo'ma hiaza nehige'na, mago ageru'ma antahuana kita (harp) ahazageno neriankna ageru nerige'na antahi'noe.
3 A śpiewali, jakoby nową pieśń, przed stolicą i przed onem czworgiem zwierząt, i przed starcami, a żaden się nie mógł onej pieśni nauczyć, oprócz onych stu czterdziestu i czterech tysięcy, którzy są z ziemi kupieni.
Ana nehu'za kini trate'ene, 4'a kasefa hu'za mani'naza zagane, 24'a ugota kva vahe zamurera kasefa zagamera hu'naze. Ana zagamera mago vahe'mo'e huno ontahi'nazankino, 144 tauseni'a nagama maka mopafinti mizama sezamantenea vahe'mo'za antahi'naze.
4 Cić są, którzy się z niewiastami nie pokalali; bo pannami są. Ci są, którzy naśladują Baranka, gdziekolwiek idzie. Ci kupieni są z ludzi, aby byli pierwiastkami Bogu i Barankowi.
Hanki ana vahe'mo'za a'nene savrira osu fatgo hu'za mani'naze. Na'ankure zamagrazmi agru hu'za mani'naze. Ama ana vahe'mo'za Sipisipi Anentamo'ma inaregama viana zamagra nevaririza vahere. Ana vahera Anumzamo'a ese hoza vasageankna huno maka vahepinti miza sezmante'neankino, Anumzamofone Sipisipi afu Anentamofo naga manigahaze.
5 A w ustach ich nie znalazła się zdrada; albowiem są bez zmazy przed stolicą Bożą.
Hagi ana vahe'mofo zamagipina havigea omnetfa higeno, hazenkezmia omane vahe zamagra mani'naze.
6 I widziałem drugiego Anioła, lecącego przez pośrodek nieba, mającego Ewangieliję wieczną, aby ją zwiastował mieszkającym na ziemi i wszelkiemu narodowi, i pokoleniu, i językowi, i ludowi, (aiōnios g166)
Hagi anantera mago ankero kogeno monafi hareno enevuno, mevava Knare Musenkea mopafima mani'naza vahete ene, maka kumate'ene naga nofite'ene, zamagerute'ene, vahete'ene huama hu'ne. (aiōnios g166)
7 Mówiącego głosem wielkim: Bójcie się Boga i chwałę mu dajcie, gdyż przyszła godzina sądu jego, a kłaniajcie się temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód.
Ana nehuno ranke huno amanage hu'ne, Anumzamofonku kore hunentetma ra agi amiho. Agrama vahe'ma refko'ma haniankna hago e'ne. Monane mopane hagerine, maka tinkampuima tro'ma hu'nemofo monora hunteho hu'ne.
8 A za nim szedł drugi Anioł, mówiąc: Upadł Babilon, ono miasto wielkie! bo winem gniewu wszeteczeństwa swego napoił wszystkie narody.
Anantera nampa 2 ankeromo kota ankeromofo amefi hareno ne-eno anage hu'ne, Babiloni tusi'a kumamo'a trakahu'ne, trakahu'ne, ana amo'a maka mopafi kumatamina, agra havi avu'avaza hanavetino hu avesizamofo waini tina zamige'za ne'naze.
9 A trzeci Anioł szedł za nimi, mówiąc głosem wielkim: Jeźli się kto pokłoni bestyi i obrazowi jej, i jeźli weźmie piętno na czoło swoje albo na rękę swoję,
Anantera nampa 3 ankeromo'a, tare ankerofomo zanamefi ne-eno anage huno ranke hu'ne, iza'o afi zagamofone, amema'are'ma mono hunenteno, azante'ene kokovite'ma avame'zama'a eri'nenimo'a,
10 I ten pić będzie z wina gniewu Bożego, z wina szczerego i nalanego w kielich gniewu jego i będzie męczony w ogniu i siarce przed oblicznością Aniołów świętych i przed oblicznością Baranka.
Anumzamofo tusi'a rimpahe knazamofo waini erihavia huno tagi avite'nea kapufinti neneno, ana vahe'mo'a ruotge ankero vahe'ene, Sipisipi anentamofo avure, havere te kasinkasi nehia tevefi atazana erigahie.
11 A dym męki ich występuje na wieki wieków, i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, którzy się kłaniają bestyi i obrazowi jej, i jeźli kto bierze piętno imienia jej. (aiōn g165)
Ana afi zagare'ma mono hunente'za, amema'are'ma mono hunentesageno, iza'zo agri agimofo avame'zama'a erisamo'za, zamatazama erisaza tevemofo tokimo mareri vava nehina, hanine zagenena fru hu'za omanigahaze. (aiōn g165)
12 Tuć jest cierpliwość świętych, tuć są ci, którzy chowają przykazania Boże i wiarę Jezusową.
Anumzamofo kasege amage'nente'za zamentintima Jisasinte nehaza vahe'mo'za amanahu hugahaze, akohe'za mani'ne'za kazigazi hu'za knazana eneri'za oti hanavetigahaze.
13 I usłyszałem głos z nieba, mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę mówi Duch im, aby odpoczywali od prac swoich, a uczynki ich idą za nimi.
Anante mago ageru monafinti arige'na nentahugeno anage hu'ne, Avona krento, Ramofompi mani'ne'za fri'namo'za, meninteti'ma agafa huno vaniana muse hugahaze! Ozo huno Avamumo'a hu'ne. Zamagrama maraguzati'za e'naza zana manifru hugahaze. Na'ankure zamagrama knare zamavu'zamavama hu'zama e'naza zamavu'zamavamo'a, zamagrane magoka zamage'a zamavaririno ne-e.
14 I widziałem, a oto obłok biały; a na onym obłoku siedział podobny Synowi człowieczemu, który miał na głowie swojej koronę złotą, a w ręce swojej sierp ostry.
Anante kogeno efeke hampopina Vahe'mofo Mofavregna Ne' mani'neno, golire tro hu'naza kini fetori asenire antanineno, sikolie nehaza ananke fagagino asane'nea kazi azampina eri'ne.
15 A drugi Anioł wyszedł z kościoła, wołając głosem wielkim na tego, który siedział na obłoku: Zapuść sierp twój, a żnij, gdyż tobie przyszła godzina, abyś żął, ponieważ się dostało żniwo ziemi.
Hanki mago ankeromo mono nompinti atiramino, ranke huno hampopima mani'nemofonkura huno, kazinkno ka'a erinka kavera hamaro. Na'ankure ne'zama hamare kna e'ne, na'ankure mopafina nezamo'a afureanki ome hamaro huno hu'ne.
16 I zapuścił ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemię i pożęta jest ziemia.
Anante efeke hampopima mani'nemo'a ananke fagagino asane'nea kazi erino, maka mopafima nenahu'nea hoza hamare'ne.
17 A drugi Anioł wyszedł z kościoła onego, który jest w niebie, mając i ten sierp ostry.
Anantera mago ankeromo, ra mono no monafi me'nefinti atiramino, agranena sikolie nehaza ananke fagagino asane kazi eri'negena ke'noe.
18 Potem wyszedł drugi Anioł z ołtarza, który miał moc nad ogniem i zawołał głosem wielkim na tego, który miał sierp ostry, mówiąc: Zapuść ten sierp twój ostry, a zbieraj grona winnicy ziemi; bo dojrzałe są jagody jej.
Anante ru ankerona, tevema kvahu hanavema eri'nemo, kresramnavu itareti eno, ranke huno asane kazima eri'nemofonkura anage hu'ne, Sikolie nehaza ananke fagagi kazinka'a erinka waini zafa raga mopafintira tagio, na'ankure raga'amo'a afure'ne.
19 Zapuścił tedy Anioł sierp swój ostry na ziemię i zebrał grona winnicy ziemi, i wrzucił je w prasę wielką gniewu Bożego.
Anante ankeromo'a ananke fagagi asane kazima'a erino mopafi uramino waini raga taga huno eri atru nehuno, ana wainia erinteno rerati keri havereti tro huntenefi atre'ne. E'i anazamo'a Anumzamofo tusi'a rimpahe knaza huvame huno me'ne.
20 I tłoczona jest prasa przed miastem, i wyszła krew z prasy aż do wędzideł końskich przez tysiąc i sześćset stajan.
Rankuma'mofo megi'a, waini raga rerati keri havereti tro hunte'naza kerifi rehapa neti'zageno, kora'mo tusiza huno vu'ne. Hanki ana koramo'a 300 kilo mitanaza vu'ne. Hanki tusiza huno nevuno tiru nemareno, marerino hosimofo agite ome atre avamente vu'ne.
