< Objawienie 14 >

1 I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syońskiej, a z nim sto czterdzieści i cztery tysiące, mających imię Ojca jego napisane na czołach swoich.
Maniyere il mereero hamb S'iyon gurats b́ need'efere t bek'i, bíntonuwere b́ shútsonat b́ nihi shúútson bo barats guut'ets habe awd bal kúm ashuwots fa'ane bo teshi,
2 I słyszałem głos z nieba, jako głos wielu wód, i jako głos gromu wielkiego; i słyszałem głos cytrystów grających na cytrach swoich.
daratsere een aats k'aarok'onat een wotts guumok'o ayidek't een wotts k'aaro t shishi, t shishits k'aaronwere Begena eteets t'imbok'o bo t'imbor b́ shishiru k'arok'owiye bí ari.
3 A śpiewali, jakoby nową pieśń, przed stolicą i przed onem czworgiem zwierząt, i przed starcami, a żaden się nie mógł onej pieśni nauczyć, oprócz onych stu czterdziestu i czterech tysięcy, którzy są z ziemi kupieni.
Naashi jooronat awd s'ootswots, eenashwots shinatsnowere bale habe awd kum ashuwots Ik'i dub handro boduubi, duubanowere datsatse aani keewdek'ets bale habe awd kum ashuwotsiyere okoon konworu danosh falratse.
4 Cić są, którzy się z niewiastami nie pokalali; bo pannami są. Ci są, którzy naśladują Baranka, gdziekolwiek idzie. Ci kupieni są z ludzi, aby byli pierwiastkami Bogu i Barankowi.
Bowere dngili bowottsotse máátsonton k'eet kiimatsne, mereero b́ sha'iru jamok b́ shuutso bo sha'iri. Bo Ik'onat mererosh k'aab shuwwots wotat t'ints ash naarotsere aaniy kewdek'etswotsiye.
5 A w ustach ich nie znalazła się zdrada; albowiem są bez zmazy przed stolicą Bożą.
Bowere kooti keewo keewrakne, ik keewono boatse daatseratse.
6 I widziałem drugiego Anioła, lecącego przez pośrodek nieba, mającego Ewangieliję wieczną, aby ją zwiastował mieszkającym na ziemi i wszelkiemu narodowi, i pokoleniu, i językowi, i ludowi, (aiōnios g166)
Haniyere okoon datsatse beyiru ash ashosh, ik naaro, k'osh k'osh noon keewon keewiru k'osh k'osh jir jamwotssh daniyosh dure dúri doo shishiyo detsts k'osh melakiyo dari taalotse b́ biidfere t bek'i. (aiōnios g166)
7 Mówiącego głosem wielkim: Bójcie się Boga i chwałę mu dajcie, gdyż przyszła godzina sądu jego, a kłaniajcie się temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód.
Een k'ááronoere «Ik'o sharere, mangiwere b́ angshi sa'ato bodre, daronat datson aats k'aaronat aats t'úp'o aztso Izar Izewersh sagadoore!» b́ eti.
8 A za nim szedł drugi Anioł, mówiąc: Upadł Babilon, ono miasto wielkie! bo winem gniewu wszeteczeństwa swego napoił wszystkie narody.
K'osh gitl melakiyonúwere «Mashiyit woyiniyon dutsets b widi biro ash jamosh ishitu ekeew Babilon eenu dihirane! dihirane!» ett gitl melakiyo shutsatse b́ weyiri.
9 A trzeci Anioł szedł za nimi, mówiąc głosem wielkim: Jeźli się kto pokłoni bestyi i obrazowi jej, i jeźli weźmie piętno na czoło swoje albo na rękę swoję,
Kosh keezl melakiyo hank'o ett boshutso shoydek't b́weyiri, «S'ootsonat bí armansh sagadirwots, b́ milkto bo barats wee bokishats gedet jamwots,
10 I ten pić będzie z wina gniewu Bożego, z wina szczerego i nalanego w kielich gniewu jego i będzie męczony w ogniu i siarce przed oblicznością Aniołów świętych i przed oblicznością Baranka.
Ik' fayi woyiniyon dútsets biro úshetúúne, weyiniyon dutsets bironowere b́ dutseraniyere b́ fayi wanc'ots tepeke, mank'o b́ S'ayin melakiwots shinatsnat mereero shinatse tawonat diniyon kúúnetune.
11 A dym męki ich występuje na wieki wieków, i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, którzy się kłaniają bestyi i obrazowi jej, i jeźli kto bierze piętno imienia jej. (aiōn g165)
Boon kic'iru tawumanitse keshiru s'úwo dúre dúrosh b́ borfetsosh dambaan b́ kesheti, s'ootsonat bí ar mansh sagadts b́ shúútsi mlikt manowere geddek'ts jamwots t'úwe aawon kashde'atsne.» (aiōn g165)
12 Tuć jest cierpliwość świętych, tuć są ci, którzy chowają przykazania Boże i wiarę Jezusową.
Ik' tzaziyo kotirwotsnat Iyesusi amanon kup'ts S'ayinwotsatse kotet k'amo hanaatsnee.
13 I usłyszałem głos z nieba, mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę mówi Duch im, aby odpoczywali od prac swoich, a uczynki ich idą za nimi.
Daaratse hank'o etiru k'ááro tshishi, han guut'e, «Haniyere okoon doonzo Iyesusk wotar k'irituwots derekne!» S'ayin shayironúwere «Ee! bo angi maawatse kashbodeketwok'o bo fino shoydee'er weetwe» b́ eti.
14 I widziałem, a oto obłok biały; a na onym obłoku siedział podobny Synowi człowieczemu, który miał na głowie swojej koronę złotą, a w ręce swojej sierp ostry.
Haniyere il t s'iili, etnuwere nas' dawuno tbek'i, dawunmanotsatsnowere ash na'a artso beebdek'i, b́ tokatsowere awntsi akliliya eteetso jip'dek're, b́ kishatsnowere shash maac'ro detsdek're,
15 A drugi Anioł wyszedł z kościoła, wołając głosem wielkim na tego, który siedział na obłoku: Zapuść sierp twój, a żnij, gdyż tobie przyszła godzina, abyś żął, ponieważ się dostało żniwo ziemi.
K'osh melakiyonwere Ik' mootse kesht dawunatse beyiru mansh een k'ááron «N maac'ro de'er mááyo k'ec'ee! maay k'es'i sa'atonuwere t'inre!»
16 I zapuścił ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemię i pożęta jest ziemia.
Dawunatse beyiruwonwere maac'iro datso maants b́ deyiyi, datsunwere b́ k'es'eyi.
17 A drugi Anioł wyszedł z kościoła onego, który jest w niebie, mając i ten sierp ostry.
K'osh melakiyonu daratsi Ik' mootse b́ keshi, bíwere maac'ri shasho detsfe b́ teshi.
18 Potem wyszedł drugi Anioł z ołtarza, który miał moc nad ogniem i zawołał głosem wielkim na tego, który miał sierp ostry, mówiąc: Zapuść ten sierp twój ostry, a zbieraj grona winnicy ziemi; bo dojrzałe są jagody jej.
Tawatsnowere alo detsts k'osh melakiyo wosh t'intseyirwi ganoke kesht shash maac'ir detsts melakiyosh «Zúkud'ts shuwwots bokatstsotse shash maac'r man deyiwe! woyini zúkud' jamwotsi datsatsi woyiniyatse k'ut'de'er ko'iyuwe!» ett een k'aaron b́ kuhi.
19 Zapuścił tedy Anioł sierp swój ostry na ziemię i zebrał grona winnicy ziemi, i wrzucił je w prasę wielką gniewu Bożego.
Melakiyonúwere maac'iro datso maants b́ deyiyi datsatsi woyini zúkud'ono b́ k'ut'i, een wotts Ik' fayo fis'eetwotso b́ juwi.
20 I tłoczona jest prasa przed miastem, i wyszła krew z prasy aż do wędzideł końskich przez tysiąc i sześćset stajan.
Kitoniyere úratse fa'a woyini fis'eyirwotso fis'eyi, fis'eyirumaniyere Farshi lúgamok b́ borfetsosh dambaan een wotts keez bal kilo metrok'o wotit s'atso kesht b́ kuud'i.

< Objawienie 14 >