< Objawienie 12 >

1 I ukazał się cud wielki na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, a księżyc pod nogami jej, a na głowie jej była korona z dwunastu gwiazd;
U qaƣda, ǝrxtǝ ajayip bir karamǝt pǝyda boldi — u ⱪuyaxni yepinqaⱪliƣan, putlirining astida ay, bexida on ikki yultuzluⱪ taj bar bir ayal idi.
2 A będąc brzemienna, wołała pracując ku porodzeniu i męczyła się, aby porodziła.
U ⱨamilidar bolup, tolƣaⱪ yǝp tuƣux azabida dad-pǝryad kɵtürdi.
3 I ukazał się drugi cud na niebie, a oto smok wielki rydzy, mając siedm głów i rogów dziesięć, a na głowach jego siedm koron;
Andin ǝrxtǝ yǝnǝ bir alamǝt kɵründi — mana, yǝttǝ baxliⱪ, on münggüzlük, yǝttǝ bexida yǝttǝ taj bar bolƣan qong bir ⱪizil ǝjdiⱨa turatti.
4 A ogon jego ciągnął trzecią część gwiazd niebieskich i zrzucił je na ziemię; a smok on stanął przed niewiastą, która miała porodzić, aby skoro by porodziła, pożarł dziecię jej.
U ⱪuyruⱪi bilǝn asmandiki yultuzlarning üqtin birini süpürüp, ularni yǝr yüzigǝ qɵrüwǝtti. Əjidiⱨa tuƣay dǝp ⱪalƣan ayal yǝnggigǝn ⱨaman uning balisini yalmap yutuwǝtmǝkqi bolup uning aldida turdi.
5 I urodziła syna, mężczyznę, który ma rządzić wszystkie narody laską żelazną; i porwane jest dziecię jej do Boga i do stolicy jego,
Ayal bir bala, yǝni pütün ǝllǝrni tɵmür ⱨasisi bilǝn padiqidǝk baⱪidiƣan bir oƣul tuƣdi. Bala bolsa Hudaning wǝ Uning tǝhtining aldiƣa ƣaqqidǝ elip qiⱪildi.
6 A niewiasta uciekła na pustynię, gdzie ma miejsce od Boga zgotowane, aby ją tam żywiono przez dni tysiąc dwieście i sześćdziesiąt.
Ayal qɵlgǝ ⱪaqti; u yǝrdǝ uning 1260 kün beⱪilixi üqün uningƣa Huda tǝripidin ⱨazirlap ⱪoyulƣan bir jay bar idi.
7 I stała się bitwa na niebie. Michał i Aniołowie jego potykali się z smokiem, smok się też potykał i aniołowie jego.
Andin ǝrxtǝ jǝng boldi. [Bax pǝrixtǝ] Mikail wǝ uning pǝrixtiliri ǝjdiⱨa bilǝn jǝng ⱪilƣili turdi; ǝjdiⱨamu ɵz pǝrixtiliri bilǝn ularƣa etildi.
8 Ale nie przemogli, ani miejsce ich dalej znalezione jest na niebie.
Lekin u üstünlük ⱪazinalmidi, uningƣa wǝ pǝrixtilirigǝ ǝrxtǝ turuxⱪa orun ⱪalmidi.
9 I zrzucony jest smok wielki, wąż on starodawny, którego zowią dyjabłem i szatanem, który zwodzi wszystek okrąg świata; zrzucony jest na ziemię i aniołowie jego z nim są zrzuceni.
Xuning bilǝn zor ǝjdiⱨa, yǝni Iblis wǝ Xǝytan dǝp atalƣan, pütün jaⱨanni azdurƣuqi ⱨeliⱪi ⱪǝdimiy yilan yǝr yüzigǝ taxlandi. Uning pǝrixtilirimu uning bilǝn tǝng taxlandi.
10 I słyszałem głos wielki mówiący na niebie: Terazci się stało zbawienie i moc, i królestwo Boga naszego, i zwierzchność Chrystusa jego, iż zrzucony jest oskarżyciel braci naszych, który na nich skarżył przed oblicznością Boga naszego we dnie i w nocy.
Andin mǝn ǝrxtǝ yuⱪiri bir awazning mundaⱪ degǝnlikini anglidim: — «Kǝldi Hudayimizning nijatliⱪi, ⱪudriti, padixaⱨliⱪi wǝ Uning Mǝsiⱨining ⱨoⱪuⱪi! Qünki ⱪerindaxlirimizning üstidin Hudayimizning aldida keqǝ-kündüz xikayǝt ⱪilip turƣan xikayǝt ⱪilƣuqi ǝrxtin taxliwetildi;
11 Ale go oni zwyciężyli przez krew Baranka i przez słowa świadectwa swego, a nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci.
ⱪerindaxlar uning üstidin Ⱪozining ⱪeni wǝ ularning guwaⱨliⱪ sɵzi bilǝn ƣalib kǝldi; Ular ⱨǝtta ɵlümni kɵzigǝ ilmay ɵz jenini ǝziz kɵrmidi.
12 Przetoż rozweselcie się nieba! i wy, którzy mieszkacie na nich. Biada mieszkającym na ziemi i na morzu! iż zstąpił dyjabeł do was, mając wielki gniew, wiedząc, iż krótki czas ma.
Xuning üqün, xadlininglar, ǝy ǝrxlǝr wǝ ularda turuwatⱪalar! Lekin ⱨalinglarƣa way, ǝy yǝr wǝ dengizlar! Qünki Iblis üstünglarƣa qüxti; Waⱪtining az ⱪalƣanliⱪini bilgǝq, Ƣǝzǝp-ⱪǝⱨri bilǝn kǝldi!».
13 A gdy wiedział smok, iż był zrzucony na ziemię, prześladował niewiastę, która była porodziła mężczyznę.
Əjdiⱨa ɵzining yǝr yüzigǝ taxlanƣanliⱪini kɵrüp, oƣul balini tuƣⱪan ayalni ⱪoƣlaxⱪa baxlidi.
14 I dano niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, aby leciała od obliczności wężowej na pustynię, na miejsce swoje, gdzie by ją żywiono przez czas i czasy, i połowę czasu.
Ayalning yilanning yüzidin daldilinixi, qɵldǝ ɵzi [üqün ⱨazirlanƣan] makaniƣa beripbir mǝzgil, ikki mǝzgil wǝ yerim mǝzgil beⱪilsun dǝp xu yǝrgǝ uqup ketixi üqün, uningƣa yoƣan bir bürkütning ikki ⱪaniti berildi.
15 I wypuścił wąż z gęby swojej za niewiastą wodę jako rzekę, chcąc sprawić, aby ją rzeka porwała.
Andin yilan ayalning arⱪisidin aƣzi bilǝn dǝryadǝk su pürküp, uni sǝl bilǝn eⱪitip yoⱪatmaⱪqi boldi.
16 Ale ziemia ratowała niewiastę; i otworzyła ziemia usta swoje, i wypiła rzekę, którą był wypuścił smok z gęby swojej.
Lekin zemin ayalƣa yardǝm ⱪilip, aƣzini eqip, ǝjdiⱨa aƣzidin pürküp qiⱪarƣan dǝryani yutuwǝtti.
17 I rozgniewał się smok na niewiastę, i poszedł, aby walczył z drugimi z nasienia jej, którzy zachowują przykazania Boże i mają świadectwo Jezusa Chrystusa. I stanąłem na piasku morskim.
Buning bilǝn ǝjdiⱨaning ayalƣa ⱪattiⱪ ƣǝzipi kelip, uning ⱪalƣan nǝsli, yǝni Hudaning ǝmrlirigǝ ǝmǝl ⱪilip, Əysaning guwaⱨliⱪini tutⱪan pǝrzǝntliri bilǝn jǝng ⱪilƣili kǝtti; u dengiz saⱨili üstidǝ turatti.

< Objawienie 12 >