Objawienie 12
1 I ukazał się cud wielki na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, a księżyc pod nogami jej, a na głowie jej była korona z dwunastu gwiazd;
Kꞌa te riꞌ xilitaj jun ixoq cho ri kaj ri ukojom ri qꞌij che ratzꞌyaq, ri ikꞌ kꞌo pa raqan, pa ri ujolom kꞌo jun korona ri kꞌo kabꞌlajuj chꞌumil che.
2 A będąc brzemienna, wołała pracując ku porodzeniu i męczyła się, aby porodziła.
Ri ixoq jubꞌiqꞌ karaj kakꞌojiꞌ ral, kuraqaqej uchiꞌ rumal ri qꞌoxom ri kunaꞌo, rumal chi xa jubꞌiqꞌ karaj kuya ri ral cho ri uwachulew.
3 I ukazał się drugi cud na niebie, a oto smok wielki rydzy, mając siedm głów i rogów dziesięć, a na głowach jego siedm koron;
Xaq kꞌa teꞌ xukꞌut chi ribꞌ cho ri kaj jun nimalaj kyaqa kumatz ri kꞌo raqan ri sibꞌalaj xibꞌibꞌal, we kumatz riꞌ wuqubꞌ ujolom kꞌolik, lajuj rukꞌaꞌ, xuqujeꞌ pa ri ujolom kꞌo wuqubꞌ alaj taq nitzꞌ korona.
4 A ogon jego ciągnął trzecią część gwiazd niebieskich i zrzucił je na ziemię; a smok on stanął przed niewiastą, która miała porodzić, aby skoro by porodziła, pożarł dziecię jej.
Ri kumatz rukꞌ ri ujeꞌ xuꞌjururej loq ri urox qꞌat chike ri chꞌumil ri e kꞌo cho ri kaj xuꞌkꞌyaq loq cho ri uwachulew. Ri kumatz xtakꞌiꞌk cho ri ixoq ri xa jubꞌiqꞌ karaj kakꞌojiꞌ ral rech jeriꞌ kutij bꞌik ri ral ri ixoq are kakꞌojiꞌk.
5 I urodziła syna, mężczyznę, który ma rządzić wszystkie narody laską żelazną; i porwane jest dziecię jej do Boga i do stolicy jego,
Ri ixoq xkꞌojiꞌ jun ral ala pa ri uwachulew, are waꞌ ri kataqan na xuqujeꞌ kuqꞌat na tzij pa kiwiꞌ konojel ri winaq rech ri uwachulew rukꞌ jun chꞌichꞌa bꞌara. Kꞌa te riꞌ xmaj bꞌik ri ral we ixoq riꞌ, xkꞌam bꞌik cho ri Dios pa ri kaj.
6 A niewiasta uciekła na pustynię, gdzie ma miejsce od Boga zgotowane, aby ją tam żywiono przez dni tysiąc dwieście i sześćdziesiąt.
Xanimaj kꞌu bꞌik ri ixoq xeꞌ pa ri kꞌolibꞌal ri katzꞌinowik, chilaꞌ sukꞌumatal wi jun ukꞌolibꞌal rech jeriꞌ katoꞌik oxibꞌ junabꞌ rukꞌ nikꞌaj.
7 I stała się bitwa na niebie. Michał i Aniołowie jego potykali się z smokiem, smok się też potykał i aniołowie jego.
Kꞌa te riꞌ xbꞌan jun chꞌoꞌj pa ri kaj, are xechꞌoꞌjin ri Miguel e rachiꞌl ri rangelibꞌ rukꞌ ri kumatz e rachiꞌl xuqujeꞌ ri rangelibꞌ.
8 Ale nie przemogli, ani miejsce ich dalej znalezione jest na niebie.
Man xkwin ta kꞌu ri kumatz xuqujeꞌ ri e rachiꞌl xekanaj kanoq pa ri kaj.
9 I zrzucony jest smok wielki, wąż on starodawny, którego zowią dyjabłem i szatanem, który zwodzi wszystek okrąg świata; zrzucony jest na ziemię i aniołowie jego z nim są zrzuceni.
Jeriꞌ xbꞌan chi resaxik bꞌik ri kumatz, ri ojer kumatz ri ubꞌiꞌnaꞌm Itzel, are waꞌ ri kuꞌmenkꞌetij konojel ri winaq cho ri uwachulew, ri rangelibꞌ xekꞌyaq xuqujeꞌ loq pa ri ulew.
10 I słyszałem głos wielki mówiący na niebie: Terazci się stało zbawienie i moc, i królestwo Boga naszego, i zwierzchność Chrystusa jego, iż zrzucony jest oskarżyciel braci naszych, który na nich skarżył przed oblicznością Boga naszego we dnie i w nocy.
Kꞌa te riꞌ xinta jun chꞌabꞌal ri sibꞌalaj ko xchꞌaw pa ri kaj, jewaꞌ xubꞌij: Xulik ri kolotajem, ri kwinem xuqujeꞌ ri rajawarem ri qaDios. Xulik ri ukwinem ri Cristo, rumal cher xkꞌyaq bꞌik ri tzujunel, are waꞌ ri chi paqꞌij chi chaqꞌabꞌ ketzujun ri qachalal cho ri Dios.
11 Ale go oni zwyciężyli przez krew Baranka i przez słowa świadectwa swego, a nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci.
We qachalal xechꞌeken puꞌwiꞌ we jastaq riꞌ rumal ri ukamikal ri alaj chij xuqujeꞌ rumal xkiqꞌalajisaj ri ubꞌiꞌ; man xkixiꞌj ta kibꞌ cho ri kamikal xane xkiya kibꞌ pa kamik.
12 Przetoż rozweselcie się nieba! i wy, którzy mieszkacie na nich. Biada mieszkającym na ziemi i na morzu! iż zstąpił dyjabeł do was, mając wielki gniew, wiedząc, iż krótki czas ma.
Rumal kꞌu riꞌ chekiꞌkot ri kaj xuqujeꞌ ri e kꞌo chilaꞌ. Kꞌax ke ri e kꞌo cho ri uwachulew xuqujeꞌ ri e kꞌo pa ri plo, rumal cher ri Itzel sibꞌalaj royawal xqaj bꞌik iwukꞌ xuqujeꞌ retaꞌm chi xa jun janipa qꞌij chik yaꞌtal che.
13 A gdy wiedział smok, iż był zrzucony na ziemię, prześladował niewiastę, która była porodziła mężczyznę.
Are xril ri kumatz chi xkꞌyaq loq cho ri uwachulew, xok chi roqotaxik ri ixoq ri kꞌa te xkꞌojiꞌ ral ala.
14 I dano niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, aby leciała od obliczności wężowej na pustynię, na miejsce swoje, gdzie by ją żywiono przez czas i czasy, i połowę czasu.
Xyaꞌtaj kꞌu che ri ixoq kebꞌ uxikꞌ jetaq ri rech jun nimalaj xik, rech jeriꞌ kanimaj cho ri kumatz rech keꞌ pa ri ulew ri katzꞌinowik, jeriꞌ keꞌkꞌol pa ri ukꞌolibꞌal jawjeꞌ kakꞌojiꞌ wi na oxibꞌ junabꞌ rukꞌ nikꞌaj.
15 I wypuścił wąż z gęby swojej za niewiastą wodę jako rzekę, chcąc sprawić, aby ją rzeka porwała.
Ri kumatz resaj loq pa ri uchiꞌ jun nimalaj nimaꞌ rech jeriꞌ ri nimaꞌ kukꞌam bꞌik ri ixoq.
16 Ale ziemia ratowała niewiastę; i otworzyła ziemia usta swoje, i wypiła rzekę, którą był wypuścił smok z gęby swojej.
Ri ulew kꞌut xutoꞌ ri ixoq, jeriꞌ rumal ri ulew xubꞌiqꞌ bꞌik ri nimaꞌ ri xresaj loq ri kumatz puꞌchiꞌ.
17 I rozgniewał się smok na niewiastę, i poszedł, aby walczył z drugimi z nasienia jej, którzy zachowują przykazania Boże i mają świadectwo Jezusa Chrystusa. I stanąłem na piasku morskim.
Xyojtaj kꞌut ri kumatz rukꞌ ri ixoq, rumal riꞌ xeꞌ chubꞌanik chꞌoꞌj kukꞌ ri nikꞌaj rijaꞌl chi ri ixoq, are waꞌ ri winaq ri kakinimaj ri utaqanik ri Dios xuqujeꞌ qas kejeqiꞌk pa ri utzij ri Jesús.
