Objawienie 10

1 I widziałem drugiego Anioła mocnego, zstępującego z nieba, obłokiem odzianego, a na głowie jego była tęcza, a oblicze jego jako słońce, a nogi jego jako słupy ognia.

And I saw another mighty angel coming down from heaven, clothed with a cloud; and the rainbow was upon his head, and his face was like the sun, and his feet like pillars of fire.

2 A miał w ręce swojej książeczki otworzone i postawił nogę swoję prawą na morzu, a lewą na ziemi.

And he had in his hand a little book opened; and he placed his right foot on the sea, and his left foot on the land;

3 I zawołał głosem wielkim, jako lew ryczy; a gdy przestał wołać, mówiło siedm gromów głosy swoje.

and he cried with a loud voice, as when a lion roars: and when he had cried, the seven thunders uttered their voices.

4 A gdy odmówiło siedm gromów głosy swoje, miałem pisać; alem usłyszał głos z nieba, mówiący do mnie: Zapieczętuj to, co mówiło siedm gromów, a nie pisz tego.

And when the seven thunders had spoken, I was about to write; and I heard a voice from heaven, saying: Seal up the things which the seven thunders spoke, and write them not.

5 Tedy Anioł, któregom widział stojącego na morzu i na ziemi, podniósł rękę swoję ku niebu,

And the angel that I saw standing on the sea and on the land, lifted up his right hand to heaven,

6 I przysiągł przez Żyjącego na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w niem jest, i ziemię, i to, co na niej jest, i morze, i to, co w niem jest, że czasu już nie będzie. (aiōn g165)

and swore by him that lives from age to age, who created the heaven and the things that are in it, and the earth and the things that are in it, and the sea and the things that are in it, That time should no longer intervene, (aiōn g165)

7 Ale we dni głosu Anioła siódmego, gdy będzie trąbił, dokona się tajemnica Boża, jako opowiedział sługom swoim prorokom.

but in the days of the voice of the seventh angel, when he shall sound his trumpet, the mystery of God should be finished, as he has declared to his servants the prophets.

8 A głos, którym słyszał z nieba, zasię mówił ze mną i rzekł: Idź, a weźmij te książeczki otworzone z ręki Anioła stojącego na morzu i na ziemi.

And the voice that I heard from heaven spoke to me again, and said: Go and take the little book that is open in the hand of the angel that stands on the sea and on the land.

9 I szedłem do Anioła, i rzekłem mu: Daj mi te książeczki. I rzekł mi: Weźmij, a zjedz je, a uczynią gorzkość w brzuchu twoim; ale w ustach twoich słodkie będą jako miód.

And I went to the angel, and said to him: Give me the little book. And he said to me: Take it, and eat it up, and it will make your stomach bitter, but it will be in your mouth as sweet as honey.

10 I wziąłem książeczki z ręki Anioła i zjadłem je, a były w ustach moich słodkie jako miód; ale gdym je zjadł, gorzko było w brzuchu moim.

And I took the little book out of the angel’s hand, and ate it up, and it was in my mouth as sweet as honey; and when I had eaten it, my stomach was bitter.

11 I rzekł mi: Musisz zasię prorokować przed wielą ludzi i narodów, i języków, i królów.

And he said to me: You must prophesy again before many peoples and nations and tongues and kings.