< Psalmów 96 >
1 Śpiewajcie Panu pieśń nową; śpiewajcie Panu wszystka ziemia!
Śpiewajcie PANU nową pieśń, śpiewaj PANU, cała ziemio!
2 Śpiewajcież Panu, dobrorzeczcie imieniowi jego, opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
Śpiewajcie PANU, błogosławcie jego imię, opowiadajcie o jego zbawieniu dzień po dniu.
3 Opowiadajcie między narodami chwałę jego, między wszystkimi ludźmi cuda jego.
Głoście wśród narodów jego chwałę, wśród wszystkich ludów jego cuda.
4 Albowiem wielki Pan i wszelkiej chwały godny, i straszliwy jest nad wszystkich bogów.
Wielki bowiem jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów.
5 Wszyscy bowiem bogowie narodów są bałwani; ale Pan niebiosa uczynił.
Gdyż wszyscy bogowie narodów [są] bożkami, a PAN uczynił niebiosa.
6 Zacność i ochędóstwo przed obliczem jego, moc i piękność w świątnicy jego.
Cześć i majestat przed jego obliczem, moc i piękno w jego świątyni.
7 Oddajcie Panu, pokolenia narodów, oddajcie Panu chwałę i moc.
Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.
8 Oddajcie Panu chwałę imienia jego; przynieście dary, a wnijdźcie do sieni jego.
Oddajcie PANU chwałę jego imienia, przynieście dary i wejdźcie do jego przedsionków.
9 Kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości; niech się lęka oblicza jego wszystka ziemia.
Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości, niech cała ziemia drży przed nim.
10 Powiadajcie między poganami: Pan króluje, a że i krąg świata utwierdzony będzie, tak, aby się nie poruszył, a iż będzie sądził ludzi w sprawiedliwości.
Mówcie wśród pogan: PAN króluje; świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył, i [on] będzie sądził ludzi sprawiedliwie.
11 Niech się weselą niebiosa, a niech pląsa ziemia; niech zaszumi morze, i co w niem jest.
Niech się weselą niebiosa i niech raduje się ziemia; niech zaszumi morze i to, co w nim jest.
12 Niech pląsają pola, i wszystko co jest na nich; tedy niech wykrzykają wszystkie drzewa leśne,
Niech radują się pola i wszystko, co jest na nich, wtedy [radośnie] wykrzykną wszystkie drzewa leśne;
13 Przed obliczem Pańskiem; boć idzie, idzie zaiste, aby sądził ziemię. Będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości, a narody w prawdzie swojej.
Przed obliczem PANA, bo idzie, zaprawdę idzie, aby sądzić ziemię. Będzie sądził świat w sprawiedliwości, a narody w swojej prawdzie.