Psalmów 95

1 Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

Jőjjetek el, örvendezzünk az Úrnak; vígadozzunk a mi szabadításunk kősziklájának!

2 Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

Menjünk elébe hálaadással; vígadozzunk néki zengedezésekkel.

3 Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

Mert nagy Isten az Úr, és nagy király minden istenen felül.

4 W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

A kinek kezében vannak a földnek mélységei, és a hegyeknek magasságai is az övéi.

5 Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

A kié a tenger, és ő alkotta is azt, és a szárazföldet is az ő kezei formálták.

6 Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

Jőjjetek, hajoljunk meg, boruljunk le; essünk térdre az Úr előtt, a mi alkotónk előtt!

7 Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

Mert ő a mi Istenünk, mi pedig az ő legelőjének népei és az ő kezének juhai vagyunk; vajha ma hallanátok az ő szavát.

8 Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

Ne keményítsétek meg a ti szíveteket, mint Meribáhnál, mint Maszszáh napján a pusztában:

9 Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

A hol megkisértettek engem a ti atyáitok; próbára tettek engem, jóllehet látták az én cselekedetemet.

10 Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

Negyven esztendeig bosszankodtam e nemzetségen, és mondám: Tévelygő szívű nép ők, és nem tudják ők az én útamat!

11 Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.

A kiknek megesküdtem haragomban: Nem mennek be az én nyugalmam helyére.