Psalmów 95

1 Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

Wohlan! Laßt uns dem Herrn zujauchzen, zujubeln unserm hilfereichen Hort!

2 Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

Laßt Uns mit Lobpreis vor sein Antlitz treten, mit Liedern ihm entgegenjauchzen!

3 Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

Der Herr ein großer Gott, Großkönig über alle Götter!

4 W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

In seiner Hand der Erde Tiefen, sein sind der Berge Gipfel.

5 Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

Sein ist das Meer: Er hat's gemacht; das trockene Land: Er hat mit seinen Händen es gestaltet.

6 Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

Herbei, anbetend laßt uns niederfallen und niederknieen vor dem Herrn und unserm Schöpfer!

7 Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

Er ist alleinig unser Gott, und wir sein Weidevolk und seine liebste Herde, wenn ihr auf seine Stimme heute horcht:

8 Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

"Verhärtet euer Herz nicht, wie zu Meriba, wie in der Wüste am Versuchungstag,

9 Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

wo eure Väter mich versucht und mich geprüft, obschon sie meine Tat gesehen.

10 Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

Ich grollte vierzig Jahre dem Geschlechte; ich sprach: Es ist ein Volk mit einem irren Geist; sie achten nicht auf meine Wege.

11 Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.

Ich schwur daher in meinem Zorn: Nie gehen sie zu meiner Ruhstätte ein!"