< Psalmów 95 >
1 Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.
Come, sing to Yahweh; sing joyfully to the one who protects us [MET] and saves us!
2 Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.
We should thank him as we come before him, and sing (joyful songs/joyfully) as we praise him.
3 Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.
Because Yahweh is the great God, he is a great king [who rules] over all [other] gods.
4 W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.
He rules over the whole earth, from the deepest places/caves to the highest mountains.
5 Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.
The seas are his, because he made them. He is [also] the one who [SYN] formed/made the dry land.
6 Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.
We should come, worship, and bow down before him. We should kneel before Yahweh, the one who made us.
7 Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,
He is our God, and we are the people whom he takes care of [MET]; like sheep [that a shepherd] takes care of. Today, listen to what Yahweh is saying to you.
8 Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.
He says, “Do not become stubborn [IDM] like [your ancestors] did at Meribah, and like [they did] at Massah in the desert.
9 Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.
There your ancestors (wanted to see/tried to determine) if they could do many very evil things [without my punishing them]. Even though they had seen me perform [many] miracles, they tested whether I [would continue to be patient with them].
10 Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;
For 40 years I was angry with those people, and I said, ‘Those people say that they want to please me, but they do things that I detest. They refuse to obey my commands.’
11 Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.
So because I was very angry, I solemnly said/declared about them: ‘They will never enter [the land of Canaan] where I would have allowed them to rest!’”