Psalmów 95

1 Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

2 Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

3 Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

4 W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

5 Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

6 Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

7 Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

8 Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

9 Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

10 Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

11 Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.

Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!