Psalmów 95

1 Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

2 Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

3 Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

4 W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

5 Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

6 Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

7 Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

8 Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

9 Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

10 Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

11 Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.

Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!