Psalmów 95

1 Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

Kommer, lader os synge med Fryd for Herren, lader os raabe af Glæde for vor Frelses Klippe!

2 Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

Lader os komme frem for hans Ansigt med Tak, lader os raabe af Glæde for ham med Psalmer!

3 Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

Thi Herren er en stor Gud, ja, en stor Konge over alle Guder.

4 W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

I hans Haand ere Jordens Dybder, og Bjergenes Højder høre ham til.

5 Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

Havet er hans, og han har skabt det, og hans Hænder have dannet det tørre Land.

6 Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

Kommer, lader os tilbede og nedbøje os, lader os bøje Knæ for Herren, vor Skabers Ansigt!

7 Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

Thi han er vor Gud, og vi ere det Folk, han føder, og den Hjord, hans Haand leder: Vilde I dog i Dag høre hans Røst!

8 Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

Forhærder ikke eders Hjerte, som ved Meriba, som paa den Dag ved Massa udi Ørken,

9 Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

hvor eders Fædre fristede mig; de prøvede mig, og de saa min Gerning.

10 Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

Fyrretyve Aar kededes jeg ved den Slægt og sagde: De ere et Folk, som farer vild med Hjertet, de kendte ikke mine Veje,

11 Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.

saa at jeg svor i min Vrede: De skulle ikke komme til min Hvile!