Psalmów 94
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
Herre Gud, hvilkom hämnden tillhörer; Gud, hvilkom hämnden tillhörer, bete dig.
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Upphöj dig, du verldenes domare; vedergäll dem högfärdigom det de förtjena.
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
Herre, huru länge skola de ogudaktige, huru länge skola de ogudaktige pråla;
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
Och så högmodeliga tala; och alle ogerningsmän så berömma sig?
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
Herre, de förtrycka ditt folk, och plåga ditt arf.
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
Enkor och främlingar dräpa de, och faderlösa döda de;
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
Och säga: Herren ser det intet; och Jacobs Gud aktar det intet.
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Märker dock, I galne ibland folket; och I dårar, när viljen I vise varda?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Den der örat planterat hafver, skulle han icke höra? Den der ögat gjort hafver, skulle han icke se?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Den der Hedningarna näpser, skulle han icke straffa? den der menniskorna lärer hvad de veta.
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
Men Herren vet menniskornas tankar, att de fåfängelige äro.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Säll är den som du, Herre, tuktar, och lärer honom genom din lag;
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
Att han tålamod hafva må, då illa går; tilldess dem ogudaktiga grafven beredd varder.
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
Ty Herren skall icke förkasta sitt folk, eller öfvergifva sitt arf.
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Ty rätt måste dock blifva rätt; och thy måste all from hjerta tillfalla.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Ho står med mig emot de onda? Ho träder till mig emot de ogerningsmän?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Om Herren icke hulpe mig, så låge min själ fulltnär uti det stilla.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Jag sade: Min fot hafver stapplat; men din nåd, Herre, uppehöll mig.
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
Jag hade mycket bekymmer i mitt hjerta; men din tröst gladde mina själ.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Du kommer ju aldrig öfverens med dem skadeliga stolenom, som lagen illa uttyder.
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
De rusta sig emot dens rättfärdigas själ, och fördöma oskyldigt blod.
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
Men Herren är mitt beskärm, min Gud är mitt hopps tröst.
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Och han skall vedergälla dem deras orätt, och skall förgöra dem för deras ondskos skull; Herren, vår Gud, skall förgöra dem.
