Psalmów 94
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
Bože od osvete, Gospode, Bože od osvete, pokaži se!
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Podigni se, sudijo zemaljski, podaj zaslugu oholima.
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
Dokle æe se bezbožnici, Gospode, dokle æe se bezbožnici hvaliti?
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
Ruže i oholo govore, velièaju se svi koji èine bezakonje.
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
Gaze narod tvoj, Gospode, i dostojanje tvoje muèe.
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
Udovicu i došljaka ubijaju, i sirote more.
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
I govore: neæe vidjeti Gospod, i neæe doznati Bog Jakovljev.
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Orazumite se, preludi ljudi! budale! kad æete biti pametni?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Koji je stvorio uho, zar ne èuje? i koji je oko naèinio, zar ne vidi?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Zar neæe oblièiti koji narode urazumljuje, koji uèi èovjeka da zna?
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
Gospod zna misli ljudima kako su ništave.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Blago èovjeku koga ti, Gospode, urazumljuješ, i zakonom svojim uèiš;
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
Da bi mu dao mir u zle dane, dok se iskopa jama bezbožniku.
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
Jer neæe odbaciti Gospod naroda svojega, i dostojanja svojega neæe ostaviti.
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Jer æe se sud vratiti na pravdu, i njega æe naæi svi prava srca.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Ko æe ustati za mene suprot zlima? ko æe stati za mene suprot onima koji èine bezakonje?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Kad mi Gospod ne bi bio pomoænik, brzo bi se duša moja preselila onamo gdje se muèi.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Kad reèem: drkæe mi noga, milost tvoja, Gospode, prihvata me.
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
Kad se umnože brige u srcu mom, utjehe tvoje razgovaraju dušu moju.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Eda li æe blizu tebe stati prijesto krvnièki, i onaj koji namišlja nasilje nasuprot zakonu?
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
Spremaju se na dušu pravednikovu, i krv pravu okrivljuju.
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
Ali je Gospod moje pristanište, i Bog je moj tvrdo utoèište moje.
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
On æe im vratiti za bezakonje njihovo, za njihovu zloæu istrijebiæe ih, istrijebiæe ih Gospod, Bog naš.
