Psalmów 94
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
HERR, Gott, des die Rache ist, Gott, des die Rache ist, erscheine!
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Erhebe dich, du Richter der Welt; vergilt den Hoffärtigen, was sie verdienen!
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
HERR, wie lange sollen die Gottlosen, wie lange sollen die Gottlosen prahlen
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
und so trotzig reden, und alle Übeltäter sich so rühmen?
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
HERR, sie zerschlagen dein Volk und plagen dein Erbe;
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
Witwen und Fremdlinge erwürgen sie und töten die Waisen
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
und sagen: “Der HERR sieht's nicht, und der Gott Jakobs achtet's nicht.”
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Merket doch, ihr Narren unter dem Volk! Und ihr Toren, wann wollt ihr klug werden?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? Der das Auge gemacht hat, sollte der nicht sehen?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Der die Heiden züchtigt, sollte der nicht strafen, -der die Menschen lehrt, was sie wissen?
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
Aber der HERR weiß die Gedanken der Menschen, daß sie eitel sind.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Wohl dem, den du, HERR, züchtigst und lehrst ihn durch dein Gesetz,
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
daß er Geduld habe, wenn's übel geht, bis dem Gottlosen die Grube bereitet werde!
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen noch sein Erbe verlassen.
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Denn Recht muß doch Recht bleiben, und dem werden alle frommen Herzen zufallen.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Wer steht bei mir wider die Boshaften? Wer tritt zu mir wider die Übeltäter?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Wo der HERR nicht hülfe, so läge meine Seele schier in der Stille.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Ich sprach: Mein Fuß hat gestrauchelt; aber deine Gnade, HERR, hielt mich.
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
Ich hatte viel Bekümmernisse in meinem Herzen; aber deine Tröstungen ergötzten meine Seele.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Du wirst ja nimmer eins mit dem schädlichen Stuhl, der das Gesetz übel deutet.
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
Sie rüsten sich gegen die Seele des Gerechten und verdammen unschuldig Blut.
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
Aber der HERR ist mein Schutz; mein Gott ist der Hort meiner Zuversicht.
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Und er wird ihnen ihr Unrecht vergelten und wird sie um ihre Bosheit vertilgen; der HERR, unser Gott, wird sie vertilgen.
