Psalmów 94
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
Gott der Rache, Jahwe, Gott der Rache, strahle auf!
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Erhebe dich, Richter der Erde, vergilt den Übermütigen, was sie andern angethan.
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
Wie lange sollen die Gottlosen, Jahwe, wie lange sollen die Gottlosen frohlocken?
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
Sie geifern, führen vermessene Reden; es überheben sich alle Übelthäter.
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
Dein Volk, Jahwe, zermalmen sie und dein Besitztum bedrücken sie.
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
Witwen und Fremdlinge würgen sie und die Waisen morden sie
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
und wähnen: “Jah sieht es nicht und der Gott Jakobs merkt es nicht.”
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Merkt doch auf, ihr Unvernünftigen im Volke! und ihr Thoren - wann wollt ihr klug werden?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? der das Auge gebildet, sollte der nicht sehen?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Der Völker in Zucht hält, sollte der nicht strafen - er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
Jahwe kennt die Gedanken der Menschen, denn sie sind ein bloßer Hauch.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Wohl dem Manne, den du zurechtweisest, Jah, und aus deinem Gesetze belehrst,
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
ihm Ruhe zu schaffen vor Unglückstagen, bis dem Gottlosen die Grube gegraben wird.
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
Denn Jahwe wird sein Volk nicht verstoßen, noch sein Besitztum preisgeben.
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Denn auf Gerechtigkeit wird der Rechtsspruch hinauskommen, und dem werden sich anschließen alle, die redliches Sinnes sind.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Wer wird sich für mich gegen die Bösewichter erheben, wer für mich auftreten gegen die Übelthäter?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Wäre Jahwe nicht meine Hilfe, so läge meine Seele wohl schon in der Todesstille.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Wenn ich dachte: es wankt mein Fuß! so stützte mich deine Gnade, Jahwe.
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
Wenn der schweren Gedanken in meinem Innern viele waren, erquickten deine Tröstungen meine Seele.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Hat der verderbliche Stuhl mit dir Gemeinschaft, der wider Recht und Gesetz Unheil schafft?
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
Sie scharen sich zusammen wider das Leben der Frommen und verurteilen unschuldiges Blut.
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
Aber Jahwe ward mir zur Burg, und mein Gott zu einem Felsen, der mir Zuflucht bot.
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Und er vergalt ihnen ihren Frevel und vertilgt sie in ihrer Bosheit; es vertilgt sie Jahwe, unser Gott.
