Psalmów 94

1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

Herr! Als der Rache Gott, als Gott der Rache zeige Dich!

2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

Erhebe Dich als Erdenrichter! Vergilt den Stolzen nach Verdienst!

3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

Wie lange sollen Frevler, Herr, wie lange sollen Frevler noch frohlocken

4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

und geifernd so Vermessenes reden und alle Übeltäter so sich brüsten

5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

Sie treten, Herr, Dein Volk. Die ewig Deinen quälen sie,

6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

erwürgen Fremdlinge und Witwen und morden Waisen, sprechend:

7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

"Der Herr sieht's nicht; nicht merkt es Jakobs Gott."

8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

Ihr Albernen im Volke werdet klug! Ihr Törichten! Wann wollt ihr das begreifen?

9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

Nicht hören sollte, der das Ohr erschafft? Nicht sehen, der das Auge hat gebildet?

10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

Nicht strafen sollte, der die Heidenvölker züchtigt? Er, der den Menschen Einsicht schenkt?

11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

Die menschlichen Gedanken kennt der Herr, wie sie so eitel sind. -

12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

Dem Manne Heil, den Du erziehst, o Herr, aus Deiner Lehre ihn belehrst,

13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

ihn ob des Bösen Glück beruhigend, bis daß gegraben ist die Grube für den Frevler:

14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

"Der Herr verstößt sein Volk nicht ganz, verläßt die ewig Seinen nicht.

15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

Noch immer sitzt er zu Gericht; ihm fallen alle frommen Herzen zu."

16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

Wer steht mir gegen Bösewichter bei? Wer tritt für mich den Übles Tuenden entgegen?

17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

Wenn nicht der Herr mein Beistand wäre, dann läge meine Seele bald im Reich der Stille.

18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

Obschon ich wähnte, daß mein Fuß gewankt, so hält mich dennoch Deine Gnade aufrecht, Herr.

19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

Und streiten sich in meinem Innern die Gedanken, so labt an Deinen Tröstungen sich meine Seele.

20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

Hat schon des Unrechts Stuhl der aufgestellt, der Unheil dem Gesetz bereitet?

21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

Sie klagen fromme Seelen an; unschuldig Blut verdammen sie. -

22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

Doch eine Burg sei mir der Herr, mein Gott, mein Zufluchtsfels!

23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.

Er lohne ihnen auch ihr Unrecht; er tilge sie in ihrer Bosheit! Der Herr vertilge sie, er, unser Gott.