Psalmów 94
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
Dieu des vindictes, Eternel, Dieu des vindictes, apparais!
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Lève-toi, juge de la terre, inflige un juste châtiment aux orgueilleux.
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
Jusques à quand les impies, ô Eternel, jusques à quand les impies triompheront-ils?
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
Ils se répandent en discours, parlent avec jactance; ils font les fanfarons, tous ces ouvriers d’iniquité.
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
Ton peuple, Eternel, ils l’écrasent, et ils oppriment ton héritage.
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
Ils font périr la veuve et l’étranger, ils assassinent les orphelins,
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
et ils disent: "l’Eternel ne le voit pas, le Dieu de Jacob n’y fait nulle attention!"
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Ah! réfléchissez donc, ô gens stupides! Et vous, insensés, quand serez-vous sains d’esprit?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Celui qui a planté l’oreille n’entendrait pas? celui qui a formé l’œil ne verrait point?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Celui qui châtie les peuples ne demanderait aucun compte, lui qui enseigne la science aux hommes?
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
L’Eternel connaît les pensées des mortels, il sait qu’elles sont vanité.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Heureux l’homme que tu redresses, Eternel, et que tu instruis dans ta loi!
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
Tu le mets en sûreté contre des jours de malheur, tandis qu’un abîme se creuse sous les pas du méchant.
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
Car le Seigneur ne délaisse pas son peuple, et son héritage, il ne l’abandonne pas.
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Mais son jugement se ramène à l’équité: à lui se rattachent tous les cœurs droits.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Qui m’assistera pour faire front aux malfaiteurs? Qui m’aidera à tenir tête aux artisans d’iniquité?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Si l’Eternel n’était mon appui, peu s’en faut que mon âme ne séjournât dans le pays du silence.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Lorsque je dis: "Mon pied va chanceler", ta grâce, Eternel, vient me soutenir.
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
Lorsque les soucis se multiplient dans mon sein, ce sont tes consolations qui remettent mon âme en joie.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Se peut-il que tu tolères près de toi un trône criminel, qui forge l’iniquité et l’érige en loi?
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
Qu’on s’ameute donc contre la vie du juste, qu’on prononce la condamnation du sang innocent:
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
l’Eternel est une forteresse pour moi, mon Dieu, un rocher tutélaire.
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Quant à ceux-là, il fait retomber sur eux leur iniquité, il les anéantit pour leur méchanceté; l’Eternel, notre Dieu, les anéantit!
