Psalmów 94
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
Dieu des vengeances, Éternel, Dieu des vengeances! fais luire ta splendeur.
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Élève-toi, juge de la terre! rends la récompense aux orgueilleux.
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
Jusques à quand les méchants, ô Éternel! jusques à quand les méchants se réjouiront-ils?
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
[Jusques à quand] tous les ouvriers d’iniquité proféreront-ils [et] diront-ils des paroles arrogantes? [jusques à quand] se vanteront-ils?
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
Ils foulent ton peuple, ô Éternel! et affligent ton héritage;
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
Ils tuent la veuve et l’étranger, et mettent à mort les orphelins,
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
Et ils disent: Jah ne le verra pas, et le Dieu de Jacob n’y fera pas attention.
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Comprenez, vous les stupides d’entre le peuple! Et vous, insensés, quand serez-vous intelligents?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Celui qui a planté l’oreille n’entendra-t-il point? Celui qui a formé l’œil ne verra-t-il point?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
Celui qui instruit les nations ne châtiera-t-il pas, lui qui enseigne la connaissance aux hommes?
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
L’Éternel connaît les pensées des hommes, qu’elles ne sont que vanité.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Bienheureux l’homme que tu châties, ô Jah! et que tu enseignes par ta loi,
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
Pour le mettre à l’abri des mauvais jours, jusqu’à ce que la fosse soit creusée pour le méchant!
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
Car l’Éternel ne délaissera point son peuple et n’abandonnera point son héritage;
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
Car le jugement retournera à la justice, et tous ceux qui sont droits de cœur le suivront.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui se tiendra avec moi contre les ouvriers d’iniquité?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Si l’Éternel n’avait été mon aide, peu s’en serait fallu que mon âme n’ait été habiter dans le silence.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
Si j’ai dit: Mon pied glisse, ta bonté, ô Éternel! m’a soutenu.
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
Dans la multitude des pensées qui étaient au-dedans de moi, tes consolations ont fait les délices de mon âme.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Le trône d’iniquité, qui fait de l’oppression une loi, sera-t-il uni à toi?
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
Ils se rassemblent contre l’âme du juste, et condamnent le sang innocent.
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
Mais l’Éternel me sera une haute retraite, et mon Dieu, le rocher de ma confiance.
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
Il fera retomber sur eux leur iniquité, et les détruira par leur méchanceté; l’Éternel, notre Dieu, les détruira.
