< Psalmów 94 >
1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
O LORD God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, show thyself.
2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.
3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
LORD, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
[How long] shall they utter [and] speak hard things? [and] all the workers of iniquity boast themselves?
5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
They break in pieces thy people, O LORD, and afflict thy heritage.
6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
Yet they say, The LORD will not see, neither will the God of Jacob regard [it].
8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Understand, ye brutish among the people: and [ye] fools, when will ye be wise?
9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?
10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
He that chastiseth the heathen, shall he not correct? he that teacheth man knowledge, [shall he not know]?
11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
The LORD knoweth the thoughts of man, that they [are] vanity.
12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
Blessed [is] the man whom thou chastenest, O LORD, and teachest him out of thy law;
13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.
14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
For the LORD will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
But judgment shall return to righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
Who will rise up for me against the evil-doers? [or] who will stand up for me against the workers of iniquity?
17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
Unless the LORD [had been] my help, my soul had almost dwelt in silence.
18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
When I said, My foot slippeth; thy mercy, O LORD, held me up.
19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
In the multitude of my thoughts within me, thy comforts delight my soul.
20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?
21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
They assemble themselves against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
But the LORD is my defense; and my God [is] the rock of my refuge.
23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
And he will bring upon them their own iniquity, and will cut them off in their own wickedness; [yes], the LORD our God will cut them off.